•V1 30 ZEELAND DAGBOEK MIENTJE DE FOUW Mientje de Fouw (59) uit Terneuzen doet mee aan het fitheidsprogramma Koesterchallenge. Volgend jaar hoopt ze, zeker 25 kilo lichter dan nu, de Alpe d'Huez op te wandelen. Ze hield deze week een dagboek bij. Met roken stopte ik van de ene op de andere dag. Het matigen van koffie kost mij meer moeite. Donderdag 29 augustus De eerste beweging scoor ik al rond 6.15 uur met een wandeling met de hond. En na het ontbijt nog meer: op de fiets naar het werk. Vorig jaar hebben we één van de auto's ver ruild voor een elektrische fiets. Het moest, het werd hoog tijd dat ik meer zou gaan bewegen. Op de open dag bij ZorgSaam in maart heb ik bij het Cardio Interventie Centrum gezien hoe een catheterisatie en het plaatsen van een stent wordt uitgevoerd. Dit greep me meer aan dan verwacht, mede omdat mijn man dit zelfheeft ondergaan. Bij de stand van Prosano en de fysiotherapie heb ik die dag een fitheids test afgesproken. Ik wist natuurlijk al dat mijn conditie niet geweldig was en is. Ik kon niet goed doorlopen en fietsen en dan ga je maar weer snel zitten. Want van alles wat goed voor je is, raak je wel heel snel moe. Ik kreeg een hekel aan mezelf en wist dat er iets moest gebeuren. Ook omdat ik drie jaar geleden een TIA heb gehad en daardoor zelf een verhoogd risico loop op hart- en vaatziekte. Maar ja, wanneer zet je die knop om? Als je wilt stoppen met roken moet je er mentaal zelf aan toe zijn en dat is hier ook het geval. Met roken ben ik twintig jaar geleden gestopt. Van de ene op de andere dag. Met het matigen van koffie drinken, heb ik meer moeite. Op het werk beginnen we met koffie en door de dag heen worden er nog aardig wat kopjes ge dronken. In het kader van mijn afvalprogram- ma en gezonde levensstijl moet ik daar zeker iets aan gaan doen. Moeilijk, maar het moet. Ik zal en moet fitter worden. Daar word ik blij van. En mijn baas ook. Ik heb heerlijk gewerkt, het was eigenlijk zo vijf uur. De lunch gebruik ik tijdens het werk. En tijdens mijn half uur pauze werk ik ge woon door. Ook dat moet anders. Ik moet tij dens werktijd wat vaker naar buiten. Mijn avondeten bestaat uit een lekkerbekje van de visboer bij winkelcentrum Zuidpolder. In de avonduren ga ik naar de hondentraining van de Duitse Herder Vereniging en om 21.30 uur naar huis. De hond uitgelaten en om 23.00 uur ga ik na een glaasje wijn naar bed. Vrijdag Vanmorgen na het opstaan eerst met de hond uit en gelijk wat oefeningen met haar gedaan. Ze vindt het leuk om met mij bezig te zijn, na tuurlijk ook vanwege de brokjes die bij een training horen. Het begint 's morgens al iets frisser te worden en dat maakt het aangena mer om te lopen. Om 7.45 uur ga ik op weg naar fitnesscentrum Bodyline voor een groeps training. Samen dingen doen is ook de filoso fie van Koesterpas, de welzijnsorganisatie van Zorgsaam die achter de Koesterchallenge schuil gaat. Samen met Bodyline biedt Koes terpas een vernieuwend bewegingsconcept aan, waarin mijn echtgenoot Toon en ik een jaar lang trainen onder begeleiding van een goed opgeleide coach. Samen met de coach maakten wij een keuze uit vijf bewegingsprogramma's. Als afronding van een jaar intensief trainen, gaan we geza menlijk naar de Alpe d'Huez in Frankrijk. De vijf programma's van Koesterchallenge zijn zo danig samengesteld dat iedereen, van jong tot oud en van beginner tot zeer geoefende spor ter, kan deelnemen aan Koesterchallenge. De coaches van Koesterchallenge doen hun uiter ste best om ons te helpen het maximale uit onszelf te halen. Uiteraard wordt hierbij reke ning gehouden met onze leeftijd en lichamelij ke gesteldheid. Ik doe het programma Burn Kcal en Toon doet het Fit en Fun-programma. Samen trainen is niet alleen gezelliger, maar ik merk ook dat ik het bewegen langer vol houd. Eerst doen we loopoefeningen, afgewis seld met grond- en buikspieroefeningen. Het is weer afzien, maar de stemming zit er goed in. Hierna bij de groente winkel rauwkost en ge mengd fruit gekocht om de dag door te komen. Het lekkerbekje van gis teren moet tenslotte worden gecompenseerd! Om kwart over tien ga ik op de fiets naar het werk. Vrijdagavond is mijn rustavond. Dan zit ik voor de tv en doe ik een spelletje Wordfeud of ben ik bezig met Face- book. Na de avondwan deling met de hond zit de dag er weer op. Ik heb een goed gevoel over vandaag. Sport en eten waren prima in balans. Zaterdag Er staan om 8.45 uur bij Zorgsaam al heel wat mensen te wachten. We gaan in samenwer king met de wandelclub Zelden Rust een wan deling maken van 14,5 kilometer over en rond het Eiland van De Meijer. Ik ben best wel ner veus. Ik loop zeven kilometer mee. Maar zal ik het wel halen? Gaan ze niet te snel voor mij? Achteraf blijken de zorgen voor niets te zijn. Een boeiend gesprek met een 75-jarige deelne mer zorgt ervoor dat het wandelen vanzelf gaat. Om 10.30 uur komen we weer bij het zie kenhuis en krijgen we een kopje koffie met een koek. Ik sla de koek over. Voeding beheerst al jaren mijn leven. Als kind was ik al niet al te mager. Ik snoepte graag en kreeg iedere zaterdag snoep uit de buurtwin- kel van een buurvrouw, omdat ik voor haar boodschappen deed en de hond uitliet. Tij dens mijn werk als verpleegkundige had ik geen last van overgewicht. Hele dagen lopen zorgde ervoor dat ik op 65 kilo bleef staan. Maar toen ik begin jaren tachtig zittend werk kreeg ging het helemaal mis. Toen ik stopte met roken ben ik gelijk naar de Weight Watchers (WW) gegaan. In combina tie met sporten ging er binnen zes maanden 22 kilo af. Ik was heel gelukkig, maar viel af en toe flauw. Daarom ben ik gestopt met verma geren. De jaren erna kwamen de kilo's er weer bij en na menig pogingen bij de WW, de lijnclub en Sonja Bakker-schema's had ook ik last van het jojo-effect. Ook ben ik verschil lende keren bij de diëtiste in het ziekenhuis geweest. Ik ben er al wel achter dat lijnen al leen, niets voor mij is. Ik moet er gelijk bij be wegen. Dan val ik af. Nu nog de manier vin den om straks op een aanvaardbaar gezond ge wicht te blijven. Wat voor mij erg goed helpt is het bijhouden van een dagboek. Ik heb daar een mooie app voor gevonden: shapeup. Ik no- teer alles wat ik eet en drink, en ook het spor ten kan ik daarin kwijt. Ik ben er trots op dat de wandeling zo goed ging. Ik heb meteen mijn verhaal op Facebook gezet. Er wordt ook op dat medium heel erg met mij meegeleefd en dat doet goed. Na het douchen en de lunch (rauwkost met twee crackers) brengen we een bezoek aan het ge zellige shantykoren festival in Terneuzen. Het was een vrolijke middag met op diverse plaat sen shantykoren. Heerlijke cappuccino op het terras bij Ter Nose en de Pub. In de avond maak ik voor Toon hutspot met worst en voor mijzelf met tartaar en gebakken champignons en vruchten na. Zondag Eigenlijk is het vandaag hondentraining, maar omdat het lekker fietsweer is slaan we die over. Na de ochtendwandeling en magere yog hurt en muesli vertrekken we richting de Gil denfeesten in Sluiskil. We fietsen verder naar De Baeckermat in Westdorpe. Iedere zaterdag of zondag tijdens de koffie of lunch verwen nen we onszelf een beetje. Vandaag is het een wafel met aardbeien en ijs en slagroom! Dit kan ik prima inpassen, want het is meteen mijn lunch. Ik weet precies hoeveel calorieën ik per dag mag verbruiken, wil ik afvallen. Op de terugweg rijden we via Axel weer naar Ter- neuzen. We hebben vandaag 32,5 kilometer ge reden. Het voelt geweldig. Het ging veel beter 1 ging dan de vorige keer. Zo zie je dat het al re- Ik hoop zó dat het nu wel woonplaats. burg\r£t: Gehuwd ^T^severi Terneuzen .dministratiebh dansen en nu

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 136