Pop-up in de kas
Beoordeling
4 UIT
groente- of de bloemenkas, in de
tuin of bij de dieren. De biologi
sche groenten worden verkocht
in het winkeltje, ze verdwijnen
in groentetassen of gaan naar de
betere restaurants in de omge
ving. Zo kwam Astrid in contact
met Jeroen Klepper, chef-kok bij
restaurant Babylon in Alkmaar.
Die liep al tijden rond met het
idee van een pop-up restaurant
in zijn hoofd, maar hij had geen
geschikte locatie. Jeroen kwam
kijken met zijn kids en was gelijk
verkocht.
De groentekas bleek de ideale
plek voor zijn pop-up restaurant
Pura. Hij investeerde in keuken-
apparatuur, tweedehands tafels
en stoelen, roodwit geblokte tafel
kleden. Hij stroopte kringloop
winkels af op zoek naar nostal
gische bloemetjesserviezen, hing
Je zit aan lange
tafels, naast
wildvreemden met
wie je al snel
vertrouwd kletst
lichtjesslingers op en zelfgemaak
te schilderijen met teksten. On
der meer de veertig foodregels
van professor Michael Pollan, zijn
idool. Bovenaan: 'Gij zult niets
eten wat uw grootmoeder niet
zou herkennen als eten'. Om af te
sluiten met: 'Eet langzaam en
met aandacht".
Deze kas staat nu toevallig in het
buitengebied van Heerhugo-
waard, maar door het hele land
'poppen' dit soort initiatieven op.
KOKEN MET PUCK
Puck Kerkhoven
Heeft u al gepop-upt?
Dé nieuwe trend in
de restaurantwe
reld: eten op een tij
delijke locatie, waar
normaal gesproken hele andere
activiteiten plaatsvinden.
Zo at ik deze week tussen de to
matenplanten, in de groentekas
van zorgboerderij Astresia, waar
chef-kok Jeroen Klepper en zijn
enthousiaste staf heerlijk licht
kookte met biologische groenten
die hier groeiden.
Buurtbewoners met verminder
de kansen op de arbeidsmarkt,
door een psychische beperking
of verslavingsprobleem, vinden
hier een dagbesteding.
Elke dag halen Astrid Kamphuis
en haar Henk hen op met het bus
je. Dan gaan ze aan de slag in de
Enthousiaste chefs en onderne
mende starters willen dolgraag
op een nieuwe manier aan de
slag; gezond, verantwoord, duur
zaam. Maar niet met de torenho
ge vaste lasten van zoiets crisis-
en trendgevoeligs als een restau-
Nadia Berkelder
ben van die kekke grillstreepjes
en grillsmaak. De salsa verde die
erop ligt, is wat vlak van smaak,
ik mis de uitgesproken verse
kruiden; alsof de saus al een tijd
je staat, maar het vlees is prima:
rosé, mals en met een goede
rand vet eraan. Ik krijg er goed
gare aardappelgratin bij, in de
vorm van een klein taartje en
groene asperges die nog beetgaar
zijn.
Mijn tafelgenote eet een vispan-
netje: zalm, stukjes witvis (kabel
jauw?) en gamba's gesmoord in
een roomsaus met witte wijn,
prei, lente-ui en tomaat. Het is
weinig creatief, maar smaakvol.
„Ja lekker!", klinkt het als de ser
veerster vraagt of het naar wens
is. De grote schaal frietjes is van
verse aardappel, de salade is een
beetje standaard: wat blaadjes,
wat wortelschijfjes, komkom
mer en weer zo'n pluk alfalfa.
Bij Babbels zijn de porties fors;
ik bestel nog een toetje omdat ik
de tarte tatin wil keuren en die
komt glansrijk door de test, ook
al is hij gemaakt met ananas: de
ananas is warm en gekarameli-
seerd. Bovenop het taartje ligt
een bol kokosijs, bestrooid met
kokosrasp: alsof je pina colada
eet. Het taartje is duidelijk vers
gebakken.
„Dit is een match made in hea
ven", verzucht mijn gezelschap
bij haar eerste slokje Koffie Bab
bels: koffie met chocoladesiroop,
slagroom en chocoladesnippers
er bovenop. „Ik houd van koffie
en van chocola."
En dan krijgen we ook nog, bij
de rekening, een borrelglas met
scroppino - een mix van citroen
ijs, prosecco en wodka: gul zijn
ze hier in ieder geval.
te staat een grote roestvrijstalen
haard, aan het plafond hangen
het soort kroonluchters die een
paar jaar geleden heel erg hip wa
ren: met zo'n gaasje om de kan
delaars heen.
Onder het kiezen van de menu
kaart krijgen we een lepel vol
aardappel-krabsalade: zelfge
maakt, maar met crabsticks in
plaats van verse. Bij Babbels kun
je kiezen uit kleine hapjes, hapas
en tapas - olijven, een klein stok
je saté, aardappelkroketjes bij
voorbeeld - of een traditionele
maaltijd. Buiten de kaart om
zijn er ook nog mossels: met
friet of met brood.
Mijn tafelgenote valt als een
blok voor de soep van gerooster
de paprika: het is diep-oranje-ro-
de zoetige soep met de intense
smaak van paprika. De soep is
pittig én heet, maar erg lekker,
vindt ze. Ze krijgt er wit en
bruin stokbrood bij met zelfge
maakte verse kruidenboter.
Mijn garnalenkroketten zijn he
laas niet zelfgemaakt. Ze zijn
best lekker, maar ze missen dat
zalig-zachte van met de hand ge
rolde kroketten. De korst is lek
ker knapperig en de vulling is
smaakvol: het is in ieder geval
een goede kant-en-klaarkroket.
Bovenop de kroketten ligt een
bergje verse hollandse garnalen
en een pluk gefrituurde peterse
lie. De sla op het bord bevat naar
mijn idee iets te veel alfalfa en
bietenkiemen.
Tlissen de gangen door verkneu
kelen we ons aan een koffiedrin
kend Belgisch ouder stel op het
terras dat na wat gedraal toch in
eens de sprong naar de overkant
waagt. „Love Shack, baby fove
Shack!", zingen de B52's in het
restaurant en dat is toepasselijk.
„Je kan hier heel wat wedden
schappen afsluiten", lacht de uit
baatster.
De lamskoteletten die ik als
hoofdgerecht krijg zijn van die
grote dunne en niet van die klei
ne dikke: ze zijn sappig en heb-
Hulst is als eetstad
minder bekend
dan Sluis, maar
ook hier komen
honderden Bel
gen en ook hier
zitten een paar
hele goede restaurants - al heb
ben ze geen sterren. En het hore-
ca-aanbod is er groot.
Babbels is een beetje an
ders dan anders: het res
taurant in Hulst wordt
bestierd door moeder
en dochter en is maar
vier avonden geopend
voor het avondeten. Dat
doet vermoeden dat de
sfeer er huiselijk en ge
moedelijk is.
Babbels zit aan het begin van de
winkelstraat van Hulst. We krij
gen een tafel aan het raam, met
zicht op de Gentsestraat en de
sexshop er tegenover: genoeg te
zien en te becommentariëren
dus. Wie rustiger wil zitten, kan
aan de achterkant terecht: daar is
een binnentuin.
Het restaurant is aan de donkere
kant: het plafond is diepgrijs ge
schilderd, op de vloer liggen
planken en plavuizen, de tafels
zijn van donker hout. Overal
zijn paarse accenten: de zittin
gen van de stoelen en de servet
ten. In het midden van de ruim-
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
i Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
Restaurant Babbels, Gentsestraat 27,
4561 EH Hulst, 0114-310 068.
www.babbelshulst.nl
Geopend op maandag van 11.30 tot
15.30, op donderdag en vrijdag van
af 10.30, op zaterdag vanaf 11.30 en
op zondag vanaf 12.30 uur.
Prijs-kwaliteit
Het eten bij Babbels was goed, maar
niet echt creatief bereid. We betaal
den ruim tachtig euro voor twee.
Bediening
Aardig, attent en persoonlijk en bo
vendien prettig informeel.
Entourage
Interieur is vrij donker, het uitzicht op
straat vanaf de tafels bij het raam is
soms hilarisch.
Conclusie:
Eten voor een breed publiek; hier
kom je niet voor verrassingen te
staan.
