Er komt wel eens een toerist de tuin van de familie Van Putten
binnengelopen. Die dan verdwaasd rondkijkt: waar ben ik nou
weer? Onverhoopt-is ie dan van de Noorddijk in Vrouwenpolder
afgelopen, zo het groene terrein van de Van Puttens op, van wie
het huis stiekem aan het eind van de flinke oprijlaan ligt.
Het is juist dat aspect dat Mar
tin van Putten zo waar
deert. „Als het goed weer is
wordt het strand over
spoeld met toeristen. Wij
zitten een klein stukje van
het strand maar hebben
toch veel privacy, heel veel rust als het
druk is." Zoon Daniël vult aan: „Af en toe
hoor je een auto over de dijk rijden. En in
de zomer hoor je de koekoek in de tuin."
Martin van Putten kwam negen jaar gele
den met zijn gezin (vrouw Astrid, kinde
ren Daniël en Céline) vanuit Naaldwijk in
Zuid-Holland naar Vrouwenpolder. Op dat
moment reed hij al dertien jaar heen en
weer naar zijn werk in Zierikzee en was de
familie bekend met de provincie. Ze kwa
men geregeld op De Schotsman aan het
Veerse Meer, de camping die ze nu kunnen
zien liggen als ze het pad volgen dat vanuit
hun tuin naar het Veerse Meer leidt. Of dat
nu op 50,75 of 150 meter ligt, daar verschil
len de meningen over bij de familie. „In ie
der geval belachelijk dichtbij", oordeelt Da
niël, die elf was ten tijde van de verhui-
zing.
„Technisch gezien is Naaldwijk een dorp,
maar ik vergelijk het met Middelburg. En
dan kom je in een heel klein dorpje, met
een basisschool waar de klassen samen in
een lokaal zitten. Heel anders. Ik stond dan
ook niet heel erg te springen om mijn
vrienden kwijt te raken door te verhuizen.
Maar toen ik een paar nieuwe vrienden
had in Vrouwenpolder raakte ik snel ge
wend." Dat gold ook voor de rest van de fa
milie, al zorgde de Zeeuwse taal nog wel
eens voor verwarring. Zo zei Astrid op
haar werk eens 'la ma doen'. Wat in
Zuid-Holland precies het tegenoverge
stelde betekent...
Een busje van PostNL komt voorbij over de
doodlopende Noorddijk. Doodlopend,
want toen de N57 werd aangelegd werd de
dijk in tweeën gesplitst. Gevolg is dat er
nog minder verkeer over de dijk rijdt, al is
de route populair onder fietsers. „Het grote
verschil met de randstad is dat het daar gro- f
ter en drukker werd en dat er weinig na
tuur was. Dat merkte ik als naar mijn werk
reed", vertelt Martin. „Eerst 'reed ik dan
over de Zuid-Hollandse eilanden maar die
grens met Zeeland op de Brouwersdam is
natuurlijk fictief." „Het landschap is dan al
veel weidser", merkt Astrid op. Eigenlijk
ben je al in Zeeland als je Pernis niet meer
kunt zien of ruiken, haha!"
Ze vervolgt: „Wij zijn niet Zeeuws, maar jr?
voelen ons wel sterk met Zeeland verbon
den. We zeggen wel eens juun of eiers maar
dat is meer voor de grap. Ik voel me hier
thuis. Wat is dan het verschil tussen
Zeeuws zijn en je er thuis voelen?" f
woensdag 4 september 2013
Het gehucht: Beldert
PAGINA 13 EN 14
Martin, Astrid en Daniël van Putten wonen in het buitengebied van Vrouwenpolder, ingeklemd tussen dorp en Veerse Meer. foto Lex de Meester
Juist veel rust als het druk is
door Michiel Bouwman
