Trijntje flink op stoom
Veelkleurige toren
'Kiezel' blijkt een klein pareltje
k
18 ZEELAND
JÉ
zeeland
in de
vorige
eeuw
Nog nooit trok de Nazomerpicknick zoveel
deelnemers en nog nooit werd er zo
massaal meegezongen op het Abdijplein.
Het zong over Suzanne en Sammy,
over De Bom en over Zomer in Zee
land en natuurlijk kwam de door
lezers van de PZC gekozen top
drie voorbij: Aan de kust, Het Dorp
en het genoemde Stil in Mij.
Martijn Brouwers had naast een
prima orkest onder leiding van
pianist Marc-Peter van Dijk drie
pittige zangeressen meegebracht
die onder meer een vergassende
versie van Als een balonnetje van
Toon Hermans ten beste gaven.
En dan was daar dus ook het gast
optreden van Doris Baaten. Zij
manifesteert haar spel- en zang
kwaliteiten tijdens dit festival in
de locatievoorstelling Kabaal en
Liefde in Renesse. Landelijk oogst
zij ook veel lof voor haar rol in de
Een nieuwe opgave uit de collectie van ansichtkaartenverzame
laar Hans Lindenbergh. Onze vraag: waar zijn deze foto's geno
men? We zijn nieuwsgierig naar de locatie en lezen graag anekdo
tes of verhalen over deze plek.
Stuur uw oplossingen naar: redactie@pzc.nl of stuur een brief
naar de PZC, postbus 91, 4330 AB Middelburg. Drie inzenders van
goede antwoorden ontvangen een waardebon.
MIDDELBURG - De muziek houdt
even in, de zanger zwijgt en a ca-
pella klinkt uit duizenden kelen
'Zo stil inmij' over het Abdij
plein in Middelburg Het is een
mooi 'kippenvelmoment' zondag
tijdens het Zeeland Nazomerfesti
val. Van de bomen dwarrelen de
eerste herfstblaadjes. Ze zijn ver
mengd met confetti. Het is im
mers feest in het festivalhart, de
hele dag al.
„Dit is het mooiste evenement
van heel Nederland", zei ZNF-di-
recteur Henk Schoute gisteroch
tend bij de opening van de Nazo
merpicknick. Zijn euforie was be
grijpelijk. Circa 1200 mensen
richtten met veel creativiteit op
het plein hun feestelijke tafels in.
De zon brak door en Schoute had
net te horen gekregen dat er in
middels 12.000 kaarten voor het
ZNF verkocht waren.
Na de picknick ging het feest
naadloos over in het Nazomerzin
gen. Dat stond dit keer onder lei
ding van kleinkunst-zanger Ma-
rijn Brouwers. Hij had er werk
van gemaakt, want na gemor van
vorig jaar, moest het publiek dit
keer natuurlijk echt kunnen mee
zingen. „Maar dan wel goed",
moet Brouwers gedacht hebben
en dus gooide hij er een heuse
stemoefening tegenaan. Met naar
schatting 3500 mensen ontstond
er een massaal Abdijpleinkoor.
Wanneer je als inwo
ner van West-
Zeeuws-Vlaanderen
enige interesse hebt
in de Raadkaarten, moet het niet
moeilijk zijn om het lege vakje
op deze kaart in te vullen, name
lijk Breskens", schrijft Rinus de
Moor over de raadkaart van afge
lopen week. De afbeelding van de
vuurtoren herkende hij direct:
„De grote foto is uiteraard de acht
kantige vuurtoren die staat aan
de Westerschelde bij buurtschap
Nieuwe Sluis. De toren dateert
van 1867. Deze vuurtoren is de
oudste nog bestaande vuurtoren
van Nederland. De toren heeft
niet altijd zwart-witte banden ge
had, maar was eerst geel. Daarna-
werd deze in rood-witte banden
uitgevoerd en tenslotte zoals hij
er nu nog bijstaat: in zwart-wit.
De lichten werden gedoofd in
2011. De vuurtoren heeft een
plaats gekregen op de monumen
tenlijst."
Ook Kees Stevense herkende de
vuurtoren: „Die werd ontworpen
door Quirinus Harder. Eén van
de eerste lichtwachters was
A. Verbrugge, die hiermee een sa
laris verdiende van 500 gulden
per jaar. Tengevolge van oorlogs
handelingen was de toren zwaar
beschadigd, maar kon later weer
grotendeels worden hersteld. Om
dat er geen kristallen lamp voor
handen was, werd een noodver
lichting geplaatst. Totdat in 1951,
bij toeval in de tuin van een land
bouwer een kristallen bol werd
ontdekt, die daar als oorlogssouve
nir was geplaatst. De boer was be
reid de bol af te staan en het kust
licht kon hiermee in oorspronke
lijke toestand worden hersteld. In
1999 plaatste men een miniatuur
van de toren in Madurodam!"
De andere foto is de provinciale
veerboot Koningin Wilhelmina,
weet Piet Melen zeker: „Deze in
1928 in dienstgestelde boot is te
herkennen aan twee sloepen aan
iedere kant, in tegenstelling met
de Prins Hendrik, die er maar
twee had, en de Prinses Juliana,
die zelfs zes sloepen had." Piet
van Dijke schrijft: „De veerboot
is de Koningin Wilhelmina met
vizierklep op de achterzijde. La
ter is er een tweede vizierklep op
de voorzijde gemaakt. De boot is
van 1927 tot i960 in gebruik ge
weest."
MIDDELBURG - Fantasie is het be
langrijkste voor die twee kinde
ren om te kunnen overleven in
een wereld die er helemaal niet
zo mooi uitziet. Zij spelen de
hoofdrol in de familie-voorstel
ling Kiezel die dit weekend te zien
was bij het Zeeland Nazomerfesti
val. Het bleek een klein pareltje.
Het publiek stapt de wereld van
die twee kinderen binnen. Het
zijn Grote (de jongen) en Kleine
(het meisje). Hij doet zich wat
stoerder voor dan hij werkelijk is,
maar belooft plechtig zijn 'zusje'
te zullen beschermen. Zij is klei
ner en jonger, maar wel heel dap
per. Grote en Kleine zijn niet echt
broer en zus, maar twee kinderen
die elkaar bij toeval zijn tegen ge
komen op hun overlevingstocht.
Tjebbo Gerritsma en Klavertje Pa
rijn spelen bijna letterlijk de ster
ren van de hemel en regisseur Do-
menico Mertens weet het zware
verhaal in Kiezel op vederlichte
wijze te vertellen. De inventieve
vormgeving draagt daar toe bij.
De toeschouwers zitten er mid
denin. Vlak voor hun neus wordt
gespeeld, maar ook achter hun
rug en boven hun hoofd rijdt een
treintje rond dat steeds meer la
ding in zijn wagons krijgt. Het is
een lading die kinderen nog doet
lachen, maar de volwassenen
soms doet huiveren.
Kleine neemt lange tijd haar kie
zel op sleeptouw, want - denkt ze
- wie kiezeltjes strooit, vindt al
tijd de weg naar huis. Grote vindt
dat ze ook zonder die kiezel ver
der moet kunnen. Zij laat hem
achter, maar zo makkelijk laat de
steen zich niet aan de kant zetten.
Gelukkig maar, want als kind
blijk je best soms een richtingwij
zer nodig te hebben. En een knuf
fel van je moeder, ook als ze dood
is. Maar dat kan gelukkig, in je fan
tasie. Dan kun je weer verder op
weg naar dat mooie plekje dat
Grote in zijn droomdeken heeft
gezien: Net groot genoeg om hun
schoenen uit te doen en hun voe
ten op het tapijtje te laten rusten
én hun verhaal te vertellen.
Zo vol als vrijdag bij Ilse De-
Lange werd het niet, maar
gezellig druk was het zater
dagavond zeker bij het optreden
van Trijntje Oosterhuis op het Ab
dijplein. Op zo'n fraaie locatie
'heb je de wind mee', had de zan
geres vooraf gezegd. In Middel
burg leek het zelfs af en toe wel
een orkaan die haar voortdreef.
De zangeres demonstreerde bijna
onstuimig haar uitzonderlijke vo
cale kunnen en trakteerde het pu
bliek op een even stevig als over
tuigend optreden.
Uiteraard stonden diverse num
mers van haar jongste album,
Wrecks we adore, op de setlijst,
maar Oosterhuis zong ook ruim
schoots de lof van haar muzikale
inspiratiebronnen, met onder
meer een uitgesponnen versie
van Stevie Wonders Dol do - in
clusief een heerlijke solo van gita
rist Arnold van Dongen, die de
avond ervoor ook al Ilse DeLange
had begeleid - en Crying over you
van Little Willie John. Daarnaast
greep ze uitgebreid terug op haar
Total Touch-periode, met de hits
Touch me there, Somebody else's
lover, Standin' strong together en Lo
ve me in slow motion.
In de toegift maakte de zangeres
het feest compleet met een ener
verende, funky versie van Hi-Fi
van de Belgische band Wizards of
Ooze, die in de jaren negentig be
hoorde tot haar idolen. Enkele
fans mochten op het Middelburg
se podium komen en dansten sa
men met Trijntje Oosterhuis het
optreden tot een climax.
üi <77 aug t/m rat 7 sept
Eén groot feest op
door Ali Pankow
De winnaars zijn Piet Mielen uit Terneu-
zen, Han Pluijmers uit Goes en Rens
Schout uit Middelburg.
door Rolf Bosboom
RECENSIE
door Ali Pankow
Trijntje Oosterhuis op het Abdijplein, foto Lex de Meester
