ZEELAND 31
voor te bereiden. Ik weet al weken waar ik het
over wil hebben. Het weghalen van schotten,
met name de schotten tussen hoge en lage cul
tuur en tussen gesubsidieerd en ongesubsidi
eerd theater. Het zijn aspecten die mij bezig
houden. Ik stel mijzelf regelmatig de vraag
stel of dergelijke scheidingen noodzakelijk en
nuttig zijn. 's Middags voor elke medewerker
aan de productie Kabaal en Liefde wat woor
den op een foto geschreven. De woorden vor
men korte persoonlijke zinnen waarmee ik
mijn dank, waardering en respect overbreng.
Om 17.30 uur met het hele kernteam van Thea
terproductiehuis Zeelandia aan tafel. In plaats
van een (groot) buffet voor genodigden nu
een bescheiden maaltijd voor het team. En
dan vanaf 19.00 uur stap ik als het ware in een
wolk die mij voortdrijft van het ene naar het
andere moment. Tot 01.30 uur. Thuis op de
bank, met mijn partner, hef ik in de stilte van
de nacht het glas op het Zeeland Nazomerfes
tival en ons leven.
Woensdag
Na een zeer korte nacht alweer snel op de
fiets naar De Drvkkery op de Markt in Middel
burg. Een cadeau kopen voor de jarige artis
tiek leider van Zeelandia. Ik ben blij dat het Donderdag
geen cadeaubon hoeft te worden en ik met
twee mooi ingepakte artikelen naar kantoor
fiets. De jarige heeft ook niet uitgeslapen en al
spoedig zit het hele team in de tuin aan de
taart.
Een half uur, langer zal het moment van rust
niet duren. Vanavond de volgende première.
Happy Days in de Wilhelminapolder. Persmap
pen, bloemen bestellen en de telefoon staat
niet stil. Ikzelf heb een overleg met een nieu
we collega. Een bijzondere collega. Dankzij
een extra subsidie van het Fonds Podiumkun
sten krijgt een jonge theatermaker de gelegen
heid om twee jaar 'te werken' bij Theaterpro
ductiehuis Zeelandia.
Om 15.30 uur zit ik plots in de kerk (de Lange
Jan schrikt ervan). De weldadige klanken van
het orgel worden de kerk ingespeeld en twee
grote deuren gaan open. De stoet van de Uni
versity College Roosevelt komt binnen. Het is
de verwelkoming van het nieuwe academisch
jaar en de jonge studenten.
Een bijzonder schouwspel en ceremonie. Daar
na de receptie. Een slok jus d'orange, een stuk
kaas en dan naar huis voor een snelle hap. De
fiets voor de auto verwisselen en voor ik het
weet ben ik op weg naar de Wilhelminapol
der. De ruisende bomen, het snerpen van de
krekels en de ondergaande zon zijn de 'me
despelers' bij de bijzondere voorstelling Hap
py Days. Wanneer ik op de scheiding van
woensdag en donderdag thuiskom, murmel
ik: wat een gelukkige dag.
De krant steekt half uit de brievenbus. Ik haal
hem uit zijn benarde positie en sla hem open
bij de kunst- en cultuurpagina. De recensie
van Kabaal en Liefde. Braaf. Drie sterren. Niet
slecht, maar je wilt natuurlijk vijf sterren.
Nachten van meer dan zes uur slaap zijn een
uitzondering de laatste dagen. Gelukkig slaap
ik in die spaarzame uren goed. In de ochtend
overleg gehad met de coördinator muntver-
koop en allerlei (financiële) zaken afgehan
deld die zijn blijven liggen.
's Middags naar het Abdijplein voor overleg
met hoofd productie, locatie en horecamana-
gers. Mede door de hoge opkomst bij Ilse De-
Lange wordt de personeelsbezetting, veilig
heid et cetera doorgenomen.
Na een snelle, heerlijke maaltijd (hoe belang
rijk is je partner op dat soort momenten) naar
de schouwburg van Middelburg. Om 19.00
uur begint de voorstelling Harnas van Dans
theater AYA. Wanneer ik de schouwburg bin
nenkom, ben ik verbaasd. Zoveel jongeren
maar ook ouderen die deze voorstelling bezoe
ken. Het kan dus toch. De aandacht van jonge
ren voor het festival (zowel bij de concerten,
voorstellingen en workshops) is zeer positief.
Na de afterparty, met het debuut van DJ Aris,
voldaan naar huis. Vroeg naar bed? Vergeet
het maar. Ik moet mijn dagboek afronden. Het
totaal van 2600 woorden terugbrengen naar
maximaal 1750. Om 1.30 uur naar bed. Tot en
met het woord 'bed' waren het 1778 woorden.
Mag het een klein beetje meer zijn?
Vrijdag
Ik lees alle voorgaande dagen nog eens door.
Zoveel gebeurd, een week vervat in 1800 woor
den. Dat is bijna onmogelijk. De komende
week is daar gelukkig het blog nog.
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 2013
1 je altijd vijf sterren
I Henk Schoute op de loca
tie van de voorstelling Ka
baal en Liefde, bij Slot
Moermond in Renesse.
foto Lex de Meester
