30 ZEELAND
DAGBOEK HENK SCHOUTE
De dertiende editie van het Zeeland
Nazomerfestival werd dinsdag bij
Slot Moermond in Renesse officieel
geopend en is inmiddels in volle
gang. Festivaldirecteur Henk Schoute
hield deze week een dagboek bij.
Je beseft dat het nu echt
begint De spanning en de
stress. Eindelijk is het zo
ver.
Vrijdag 23 augustus
De eerste ochtend van 'mijn dagboek'. Wat ga
ik de komende dagen schrijven, wat blijft per
soonlijk en wat mag iedereen weten? Ik zal de
komende week dagelijks deze keuze moeten
maken.
Laat ik maar gewoon beginnen met wat ik
doe. 's Ochtends verschillende zaken doorge
nomen. Overzichten van de kaartverkoop bij
gewerkt, mails en een mooi groot artikel in de
Volkskrant over de locaties van het Zeeland
Nazomerfestival gelezen. Afspraak gemaakt
voor interview met Omroep Zeeland en naar
de tandarts. Zelden heb ik zo'n relaxed mo
ment gehad tijdens de voorbereidingen van
een festival. Terwijl de één gruwt van de ge
dachte om meer dan anderhalf uur in een
tandartsstoel te zitten, was het voor mij de ul
tieme ontspanning. Met de verdoving en klas
sieke muziek op de achtergrond was de wortel
kanaalbehandeling een oase van rust. Dat daar
na de vellen in mijn wangen hingen, omdat ik
door de verdoving niet in de gaten had dat ik
daarop beet, moet ik maar accepteren.
Aan het eind van de middag vertrek ik naar
Zuid-Limburg om de opening bij te wonen
van Cultura Nova. Een zomertheaterfestival
in Heerlen. Boos ben ik. Boos omdat op de da
gen zo vlak voor het festival grote en kleine
dingen gebeuren die je eigenlijk niet wilt. Ik
weet inmiddels dat het gebeurt en altijd zal
blijven gebeuren. In de (soms) letterlijke hitte
van strijd gaat er wel eens iets fout. Fouten
die niet meer te herstellen zijn. De glooiende
heuvels van Midden- en Zuid-Limburg breng
en mij weer 'terug' en ik constateer dat de
woede is verdwenen.
Na de (verplichte) openingsspeeches wordt
een bijzondere straattheatervoorstelling ge,-
speeld. Een Frans gezelschap neemt ons mee
door de straten van Heerlen en brengt een
soort parade met als thema identiteit. De voor
stelling brengt mijzelf terug naar de tijd voor
het Zeeland Nazomerfestival. Een periode dat
ik zelf dergelijke voorstellingen programmeer
de. Voorstellingen die totaal anders van vorm
en inhoud zijn dan de voorstellingen van het
Zeeland Nazomerfestival. Soms, ook van
avond, vragen mensen mij of ik dat mis. Zon
der aarzeling antwoord ik dan: nee. De schoon
heid, fijnzinnigheid van de projecten van het
Zeeland Nazomerfestival zijn zo uniek dat
heel veel daarbuiten verbleekt.
Terwijl de maan mij begeleidt, loop ik door
Heerlen naar het hotel en denk na over mijn
huidige artistieke identiteit. Bijzonder hoe
een Franse voorstelling je daarop kan wijzen.
Zaterdag
De ochtend gestart met het aanzetten van
mijn laptop. Ik moet immers mijn blog en dag
boek schrijven. Ongeveer 1500 woorden mag
het totaal van het dagboek bevatten. Voor ik
het weet, heb ik meer dan 500 woorden voor
één dag gebruikt. Ik zal dus de komende da
gen moeten minderen of meteen voor de eer
ste dag zelfcensuur opleggen. In ieder geval
zal ik proberen om geen overlappingen te creë
ren met mijn weblog, dat is na te lezen op
www.pzc.nl/znf2013.
Door wegwerkzaamheden bij Antwerpen
duurt mijn rit naar Middelburg anderhalf uur
langer. Thuisgekomen blijkt dat er iets mis is
gegaan met de kaartverkoop. Mij daarover te
bellen had geen zin. Vakkundig handelend op
treden, waarbij mijn partner een onverwachte
schakel was, heeft de stagnatie in de kaartver
koop opgelost.
's Avonds de verjaardag van een buurman ge
vierd. Even geen acteurs, geen locaties, geen
kaartverkoop enzovoort. Onder het genot van
een goed glas whisky en heerlijk eten hadden
wij het over kozijnen, motorrijden, de regen,
waxinelichtjes en familie. Een beter begin had
ik mij van de komende veertien dagen niet
kunnen voorstellen.
Zondag
Heerlijk uitgeslapen tot 11.00 uur. Samen met
zoon eitjes gebakken en ontbeten. Daarna de
weersvooruitzichten voor de komende veer
tien dagen bekeken. Dat ziet er goed uit. In fei
te zijn wij, Zeeland Nazomerfestival, zo kwets
baar door het weer. Door de buitenlocatievoor
stellingen kunnen wij ons geen herfstachtige
omstandigheden veroorloven. Gelukkig zijn
de laatste jaren, ondanks slechte zomers, op
een uitzondering na alle voorstellingen door
gegaan. Maar wat ben ik blij dat de komende
dagen er zo (na)zomers
goed uitzien.
Met kranten lezen, mijn
bijdrage voor het web-
log en dit dagboek ben
ik de zondag tot 19.00
uur rustig en ontspan
nen doorgekomen. Om
18.00 uur (tot 8 septem
ber waarschijnlijk de
laatste keer) normaal
met vrouw, en zoon ge
zamenlijk gegeten.
Daarna op weg naar
Renesse voor een inter
view met Omroep Zee
land, foto's voor de PZC
en de generale repetitie
van onze openingsvoor
stelling Kabaal en Liefde.
Wat een mooie voorstel
ling wordt het. Humor, intriges, machtspelle
tjes, prachtig muziek en zang; het zijn alle
maal ingrediënten die erin voorkomen.
Voor aanvang roept Doris Baaten mij nog
even een goedendag toe en na afloop omhel
zen wij elkaar. Doris heb ik enkele maanden
geleden voor het eerst ontmoet. Zij heeft een
belangrijke rol in de musical Hij Gelooft in Mij
en wij moesten goede afspraken maken over
haar beschikbaarheid. Ik ontmoette een vak
vrouw zonder allures, wensen of eisen. Zij is
voor mij de personificatie van de rode draad
die ik dit jaar door het festival Iaat lopen.
Geen schotten.
Sm-
9
hobW, --
Maandag
Een prachtige opkomende zon. Dat wordt een
geweldige dag. Inderdaad geweldig, maar ze
ker geen ontspannen dag. Niet dat het echt re
laxed was de afgelopen dagen, maar echte gro
te problemen hebben zich nog niet aange
diend. Na een half uur laat ik alle gedachten Dinsda°
over een mooie rustige zomerdag varen. On
weer en bliksem zijn op komst. Figuurlijk
dan. Telefoons rinkelen doorlopend, een volle
mailbox, een voorstelling die door omstandig
heden verplaatst moet worden, een bezorgde
actrice en nog
heel veel meer
kleine en grote
rampen.
Je beseft dat het
nu echt begint. De spanning en de stress. Ein
delijk is het zöver. Improviseren, signaleren
en creatief handelen zijn nu de belangrijkste
kenmerken. Emotie opzij zetten, die komt la
ter wel aan de beurt. Dat blijkt veel eerder te
komen dan ik denk.
In het kader van het festival worden deze
week workshops dans aan het middelbaar on
derwijs gegeven. De workshops worden ge
leid door dansers van Danstheater AYA, die
woensdag en donderdagavond de dansvoor
stelling Harnas spelen. Ontroerend hoe jonge
ren zeer gemotiveerd bezig zijn.
's Avonds naar de try-out van Kabaal en Liefde
gegaan. Het blijkt duidelijk dat er wat aanpas
singen moeten komen. Niet bij de voorstel
ling, maar bij onze organisatie. Ook voor ons
is zo'n try-out handig. Bordjes moeten anders,
verlichting van de paden beter, vrijwilligers
op cruciale plekken inzetten et cetera. De zon
is allang onder. Het was een enerverende dag.
De dag van de opening. Over één ding hoefik
mij dit jaar geen zorgen te maken: het weer!
Ik zoek 's ochtends de stilte van een andere
kantoorruimte om mijn openingstoespraak
Natuurlijk wil
v. A 113*%*.
f X-
A
„oonpuatv.*"^'*
bur6BS Gehuwd, één zoon
S" Theaterproductiehuis
