ZEEUWS-VLAANDEREN 27
meemaken. Mijn ongerustheid bleek enigs
zins voorbarig. Na inlevering van de gebrui
kersovereenkomst hebben de leerlingen hun
iPad uitgereikt gekregen en ik kom binnen op
een moment dat iedereen net de bescherm-
hoes heeft bevestigd. Het installeren van diver
se programma's kan beginnen. Het resterende
uur blijkt te kort. Op het voorhoofd van Ed be
speur ik wat zweetdruppels...
Tijdens de lunchpauze meldt een teamleider
dat ik vorig jaar volgens mijn takenplaatje
acht uur te weinig heb gewerkt en dat die wor
den afgetrokken van een declaratie. Dat lijkt
me sterk en mijn vermoeden is juist. De bege
leiding van een buitenlandse excursie is niet
meegerekend. Ik heb 17 uur te veel gewerkt.
„Zet die maar bij die andere uren," opper ik,
maar zo blijkt het dan weer niet te werken in
onderwijsland. Na schooltijd is er een vergade
ring met de sectie Nederlands. Om kwart
voor vijf verlaat ik, een tikje murw, het school
gebouw. Een container puilt uit met verpak
kingen van de iPads. Dat had anders gekund,
's Avonds de aandachtpuntenlijst van mijn
mentorklas grotendeels afgerond én een aan
tal mails gelezen die de afgelopen dagen zijn
blijven liggen.
Woensdag
Weer vanaf het eerste uur op school. Van een
collega hoor ik dat hij kennelijk in mijn plaats
meegaat met de excursie naar Toscane. Hij
schrikt en baalt als blijkt dat ik daar zelf nog
niets van weet. Ik wacht de officiële berichten
daarover verder af, maar m'n humeur zakt wel
naar een bedenkelijk peil. Een paar normale
lessen aan tweede en derde klassen en met
m'n mentorklas naar het OLC voor het afron
den van de screening. Een aantal leerlingen is
de inlogcode al kwijt. Henk brengt weer uit
komst. De flitswoorden verschijnen zó snel op
het scherm, dat bij sommige leerlingen enige
paniek te bespeuren valt. Voor mezelf gaat het
ook te snel en dat stelt ze gerust. De screening
loopt wel uit en tegen het eind van de middag
pauze begin ik aan de lunch. Het 7e uur mag
ik ze weer iets bijbrengen. Triomfantelijk ko
men ze binnen met hun iPad en een enkeling
is het zelfs gelukt om er 'boeken' op te zetten.
Om kwart over 3 heb ik het wel een beetje ge
had. Ik fiets naar huis en maak een tochtje
van een kilometer of vijftig op de racefiets
over Noord-Beveland. Door het gebied waar ik
's winters vaak als drijver mee ga jagen. Na
het eten neem ik een kijkje bij de eerste jeugd-
training van het seizoen. Tientallen jeugdrug-
byers tussen 6 en 16 jaar zijn enthousiast aan
het trainen. Met een glimlach op mijn gezicht
fiets ik naar huis. Daar de aandachtspunten-
lijst van mijn mentorklas helemaal afgerond.
Donderdag
De eerste twee uur geen les. Om half 9 komen
twee vrienden van mijn zoon langs. Ze gaan
Vrijdag
De week wordt afgesloten met een sportdag.
De leerlingen doen actief mee en hebben het
onderling gezellig. Ik ken elke leerling bij
naam. Opzet geslaagd. Het belooft een leuk
jaar te worden.
een andere vriend helpen verhuizen. Leuk om
ze bezig te horen. Lessen verlopen verder soe
pel.
Op de meeste iPads staan inmiddels bijna alle
benodigde onderdelen en niemand heeft nog
problemen met een kluisje. Met m'n iPad
maak ik nog snel een foto van een leerling en
stuur die door naar systeembeheer voor op de
schoolpas. Om half 4 snel ik naar huis en di
rect daarna omgekleed naar sportpark Het
Schenge.
Om 4 uur geeft wethouder Jo-Annes de Bat
het startsein voor de herinrichting van sport
park Het Schenge, waarbij voor de Goese Rug
byclub Tovaal en de GMHC een prachtige
nieuwe accommodatie gerealiseerd wordt,
's Avonds nog even langs het ouderlijk huis.
Mijn moeder is in februari overleden en het
huis staat sinds kort te koop. De tuin ligt er
nog keurig bij.
Later op de avond maak ik een inventarisatie
van de vragenlijsten die de leerlingen hebben
ingeleverd. Zo krijg ik een goed beeld van za
ken als huiswerk, hobby's, thuissituatie en
wat ze van mij verwachten als mentor.
ZATERDAG 24 AUGUSTUS 2013
bemoedigende knik
Mentor Hans Markusse
foto Marcelle Davidse
