I O O 1 I Roarproaten, edelachtboare 66 Pakketkoeriers rijden vooral 'leeg' terug. Die verloren capaciteit benutten wij 20 CONSUMENT JflL J KOOPWAAR Wouter Klootwijk We waren 25 jaar geluk kig. We mis ten niets. Toen kwam de burgemeester op bezoek. U hebt niets bijzonders te koop, burgers? Nee edelachtbare. Dan wordt het hoog tijd. Ver zin een pot jam. Maar edelachtbare, er zijn al zo veel potten jam verzonnen. Het mag ook een worstje wezen, als er maar op staat dat het hier vandaan komt, een streekproduct dus uit uw streek. Zo drong het besef door dat wij weliswaar ergens wonen, maar dat er niks bijzonders bij ons van daan komt, althans, naar opvat ting van het gemeentebestuur. We leveren fantastische melk, ook biologische, we hebben de beste runderen lopen, de makste schapen. We hebben wilde gan zen in overvloed, de visser haalt voor de Fransen elke week een snoekbaars uit het meer en ik pluk watermunt voor wie thee komt leuten. Maar geen typisch streekproduct. Een grote leegte; geen gevulde koek, geen jam, geen worstje. Ik woon in een dorp waar nooit een politieagent komt. Opeens, een paar jaar geleden, kregen we te horen dat we met een paar an dere geheime dorpen waren sa mengevoegd met een groot dorp, 25 kilometer verderop, dat over ons de baas zou worden. Het eer ste wat we er van merkten, was een politieagent in burger die ie dereen erbij lapte met een schuur tje zonder bouwvergunning. Het schuurtje mocht blijven als je als nog betaalde voor een vergun ning achteraf. De afstand tussen ons en het ge meentebestuur is groot gebleven (25 kilometer is 50 heen en weer). Ik kreeg een brief met de vraag of hun van ginder met z'n allen bij mij binnen mochten. Ik heb be leefd bedankt. En toen pas kwam de aap met het streekproduct uit de mouw. Tweede brief: 'Wij vin den het jammer dat we u niet mo gen bezoeken. In het kader van het citymarketingplan 'Heerlyk- hyd', had u wellicht een bijdrage kunnen leveren aan echte streek producten uit uw dorp'. Keihard confronterend. Wij hebben geen streekproducten. Eigenlijk be staan we dus niet. Aan het begin van ons dorp is een groot duur bord geplaatst waarop fout gespeld staat dat zich achter het bord een Heerlykhyd bevindt. Dus dat is in het kader van city- EP marketing. Maar wat schiet je met zulke marketing op als je voorbij het bord geen pot jam kunt kopen of een eigenaardig worstje? Nu be grijp ik pas waar burgemeester en wethouders over wilden praten. Een streekproduct, hoe moet dat? Voorbeelden te over, edelachtba re. Om te beginnen moet u roar goan proate. U bent alvast begon nen met heerlijkheid verkeerd te schrijven, goed zo. Nu hoeft u al leen nog worstjes te bestellen bij een fabriek in Vlagtwedde, Oost- Groningen. Kijk even in de super markt naast uw gemeentehuis, edelachtbare, daar hangen ze aan een rekje. Broabantse dreuge worst uit Vlagtwedde sinds 1931 staat er op. Alleen dat Broabantse moet u veranderen. Zet er gerust de naam van ons dorp op, maar wel zo verkeerd mogelijk geschre ven als u maar verzinnen kunt. Kleding over? Je kunt het mak kelijk kwijt in een doos van Packmee. Die wordt aan de voordeur meegenomen. Een slim logistiek initiatief. Uitgekeken op dat eeuwige vest, een stapeltje roze handdoeken gekregen ter wijl taupe je kleur is, schoe nen een maat te klein aange schaft, nog steeds in bezit van dekbedhoezen die niet meer matchen met het behang? Bij wie wordt de kleding- of linnenkast niet 'ver vuild met artikelen die niet gedragen of ge bruikt worden? Opruimen geeft lucht. Pas dan wordt zichtbaar hoeveel bruikbare spullen je bezit of wat je mist. Resultaat van zo'n actie: een stapel afdan- kers. Prima spullen vaak, maar wat doe je ermee? Inpakken in een doos, label er op en meegeven aan de pakketdienst die iets bij je komt afleveren! Het is de nieuwste manier van inzamelen die dankzij logistie ke slimmigheid meer moet opleveren dan traditionele inzamelinitiatieven en boven dien duurzaam is. Packmee is een nieuwkomer in de markt van kledinginzameling. Begin juni startte )ohn Mijnster het inzamelinitiatief in sa menwerking met de pakketdienst van Post- NL Wie mee wil doen, gebruikt een grote kartonnen doos, bijvoorbeeld een exem plaar dat bij een verhuizing is overgeble ven. Die mag tot de rand gevuld met over bodig textiel, zoals kleding. Ook schoenen, brillen en gehoorapparaten mogen in de doos en gratis meegegeven aan de pakket bezorger die toch al op de stoep staat om iets af te leveren. „Ik hoop dat hierdoor meer textiel wordt ingezameld", zegt Mijns- Zd(L dmmt /jruii/fore (wéaJeijl tedkiar so/taw* ter. „Jaarlijks verdwijnt alleen al in Neder land 100 miljoen kilo kleding en textiel bij het huishoudelijk afval." Mijnster vond een manier om de inspan ning die we moeten doen om kleding naar een verzamelcontainer te brengen, weg te nemen. Want de moeite (kleding sorteren, in een zak stoppen, achter op de fiets of in de auto, container vol, wat nu?), blijkt al snel te veel. Hup, daar verdwijnt weer een prima broek in de vuilnisbak. „De maat schappij verandert, we kopen steeds vaker online. Pakketkoeriers rijden af en aan, maar vooral 'leeg' terug. Die verloren capa citeit benutten wij. Dat kost niets extra's." Mijnster wist een goede deal met PostNL te maken. Packmee sluit simpelweg aan op het fijnmazige logistieke netwerk van Post NL De consument geeft de doos mee (inle veren bij een postkantoor mag ook) en hoeft daarvoor niets te betalen. Packmee M fxMedaoryer m PostMl zelf rekent een klein bedrag per doos af met PostNL, maar Mijnster verwacht dat de opbrengst van alle extra kilo's kleding die worden ingezameld behoorlijk hoger zal worden. „Daarmee zijn we duurzamer en milieuvriendelijker (want zonder extra C02-uitstoot) dan andere kledinginzamel- acties. We hoeven geen containers te plaat sen, geen extra vrachtwagens te laten rij den. Kosten blijven beperkt omdat Pack mee meelift op een bestaand logistiek stel sel. En tenslotte worden ook kartonnen do zen op een goede manier hergebruikt." Minimaal 50 procent van de Packmee-op- brengst gaat naar goede doelen: Stichting Kinderpostzegels en KiKa. Wordt het ini tiatief een succes, dan draagt Packmee een nog hoger percentage af. „Deze doelen ma ken een verschil in een kinderleven. Ook dan heb je het over duurzaamheid. Kinder postzegels hoort bij partner PostNL, dat is een logisch verband. De keuze voor KiKa heeft te maken met persoonlijke voor keur", zegt John Mijnster. De kleding die door Packmee wordt verza meld, komt bij een centraal inzamelpunt te recht en gesorteerd. Volgens het kringloop principe van vermijden, hergebruik en ver wijderen van afval wordt zoveel mogelijk hergebruikt. „Bruikbare kleding gaat naar het buitenland, denk aan Oost Europa, Afri ka en Azië. Ons doel is een hergebruikper- centage van minimaal 97 procent. In Neder landse tweedehands kledingwinkels zal de kleding niet terechtkomen, verwacht ik. Dat is een circuit voor particulieren die zelf er nog iets aan willen verdienen." Oude kleding retour per post door Sandra van Maanen John Mijnster (Packmee) i www.packmee.nl reageren? consument@depersdienst.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 20