vindt altijd de weg naar huis
Kwetsbaarheid en
kracht binnen een
mannenwereld
zeeland
naz mer
festival
J'
ZEELAND NAZOMER FESTIVAL 7
te waar een lijn doorheen gaat - Mongo
lië was een belevenis."
Mirjam Koen: „Ik had altijd onthouden
dat Marlies Happy Days van Beckett wil
de spelen. Alex Mallems van het ZNF
had het stuk ook al in zijn dossier, hij is
een grote Beckett-fan. Zo kwamen alle
lijnen mooi bij elkaar."
Mirjam Koen was vanaf de oprichting
in 1972 verbonden aan het Onafhanke
lijk Theater. Als gevolg van drastische
bezuinigingen werd het gezelschap be
gin dit jaar opgeheven. De regisseur
heeft nog steeds moeite met het rege
ringsbeleid. „In het theater hebben we
nu veel minder mensen, tijd en ruimte.
We kregen allereerst te maken met het
populisme, in de zin van: kunstenaars
zijn lui en subsidieverslaafd. Vervolgens
werd er een bedrijfskundig model over
ons werk geplaatst, alsof theater een
winkel is. De maatschappij is naar ons
toe wantrouwend geworden."
Wat niet wegneemt dat regisseur en ac
trice er alle vertrouwen in hebben dat
Happy Days de crisis zal doen vergeten.
Marlies Heuer: „Binnen de strenge mu
ren van Samuel Beckett brengen we
Winnie tot leven." Mirjam Koen: „Ieder
een kent momenten van eenzaamheid.
Daarom hopen we dat we het publiek
zullen raken."
Zijn fascinatie voor deze toneel
schrijver deelt hij met artistiek
leider Alex Mallems van het
Zeeland Nazomerfestival.
Mertens benadrukt het belang
van het 'derde personage' in Kie
zel. Dat is De Steen, het vriend
je van Kleintje. „Ze draagt hem
overal met zich mee. Hij is haar
uitlaatklep, haar Schanulleke,
het kameraadje met wie ze al
les deelt."
Mertens ging voor het regisse
ren van deze voorstelling terug
naar de periode van zijn eigen
kind-zijn. Dat was in Westdor-
pe, waar hij tot zijn achttiende
jaar woonde. „Ik ben absoluut
gevormd door alles wat daarom
heen lag: poppentheater in
Gent bijvoorbeeld en veel kin
derlijke herinneringen aan de
ontmoeting met kunst."
Mertens maakte Kiezel aanvan
kelijk voor opvoeringen in
speellokalen op scholen. Samen
met vormgeefster Sacha Zwiers
creëerde hij een ovaalvormige
tent. Na enthousiaste recensies
werd besloten de voorstelling
ook in theaters te gaan spelen.
„Toen hebben we de tent wat
vergroot. Ik merk nu dat Kiezel
eigenlijk op een festival thuis
hoort, vooral ook omdat de bui
tenkant zo mooi is en daar het
beste tot zijn recht komt. De
mensen die binnen zijn lachen
en het publiek buiten wordt
nieuwsgierig."
De doelgroep is 5+, maar vol
gens de regisseur zijn volwasse
nen er ook gecharmeerd van.
„Zij komen vrolijk en verliefd
weer naar buiten."
Mertens omschrijft de struc
tuur van het stuk als 'Stationen
drama', zoals dat in het Duits
wordt genoemd. „In de tent
rijdt ook letterlijk een treintje.
Dat stopt af en toe, er gebeurt
iets en daarna rijdt het weer
verder. Dat lijkt fragmenta
risch, maar alles wordt bekeken
door de ogen van het treintje."
Harnas staat voor moderne dans, hiphop, acro
batiek, popping en zeldzame openhartigheid
van mannen. Zes dansers zijn de ridders in
deze voorstelling van Danstheater Aya. Zij be
schermen hun lijf tegen de wereld. Niet met harnassen
van ijzer, maar met stoer gedrag en veel lijfelijkheid. Zij
vertellen ieder echter ook hun persoonlijke verhaal, zon
der harnas.
„De voorstelling biedt een mooie combinatie van kwets
baarheid en kracht. Mannén hebben ook een gevoelige
kant en die laten we eveneens zien", zegt Regilio Sedoc,
een van de zes dansers. Hij legt uit dat het publiek bij
aanvang aan de hand van gekleurde briefjes in zes groep
jes wordt verdeeld. Elk groepje gaat met een van de dan
sers mee naar een aparte ruimte in de schouwburg. Daar
vertelt die danser zijn eigen verhaal over kwetsbaarheid.
„Mijn verhaal gaat over hoe ik werd gepest op school en
hoe ik heb kunnen overleven. Over wat ik moest doen
om bij een groep te horen. Daarna komen alle toeschou
wers naar de zaal en gaan wij als dansers een onderlinge
strijd aan op het podium."
Sedoc raakte op heel jonge leeftijd al in de ban van de
dans. „Ik denk dat dit met mijn cultuur te maken heeft.
Ik ben in Suriname geboren en ging als driejarig ventje
direct dansen als de deejay bij mijn peetoom muziek
ging draaien." Voor Sedoc schuilt er achter dans veel filo
sofie. „Dans vertelt hoe je in het leven staat op het mo
ment dat je die uitvoert. Dans geeft je een ultieme erva
ring, brengt je in contact met het hogere bewustzijn en
geeft je een grotere energie."
Wies Bloemen tekent voor de choreografie van Harnas.
Volgens Sedoc wil iedere danser graag met haar werken.
„Zij biedt je de ruimte eigen inbreng aan de voorstelling
te leveren, zodat we ons er extra nauw bij betrokken voe
len. Harnas is een echt mannenstuk. Jongens en man
nen zullen veel herkennen, maar vrouwen en meisjes ge
nieten ook. Als wij onze torso's laten zien, gebeurt er
van alles in de zaal", lacht Sedoc.
di 27 aug t/m zat 7 sept
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 2013
Mirjam Koen (links)
en Marlies Heuer:
„Mensen die zitten
te kijken zijn heel
erg betrokken, ze le
ven enorm mee met
het stuk en de spe
lers. Voor ons is het
belangrijk dat je je
gesteund voelt."
foto Lex de Meester
Happy Days, première op woensdag 28 au
gustus in de Wilhelminapolder. Aanvang:
20.30 uur. Daarna te zien t/m 7 septem
ber. Voor data, tijden etc. zie pagina 11.
Kiezel, zaterdag 31 augustus
(14.00 en 16.00 uur) en zondag 1
sepL (14.00 en 17.00 uur), Abdij
plein, Middelburg. Prijs: 5,-.
door Ali Pankow
Harnas, woensdag 28 en donderdag 29 augustus, Stads
schouwburg, Middelburg. Aanvang: 19.00 uur. Prijs: 12,50.
Harnas wordt uitgevoerd door zes dansers. Tweede van
links: Regilio Sedoc. foto Jochem Jurgens
