Zeeuwen zijn vriendelijk, gezellig en lachen om grapjes
2 ZOMERKRANT
ZOMERGASTEN
Lucy eu tyauel Vickie*
EP z'
de Apeldoorners. Iedereen is erg vriendelijk en de
sfeer is hier gezellig. Als je een grapje maakt, wordt
er niet raar gekeken maar gewoon meegelachen."
De afgelopen dagen heeft het stel verschillende
Zeeuwse steden bezocht, zoals Middelburg, Vlissin-
gen en Veere. Hun favoriete plek in Zeeland is het
Banjaardstrand. „Het strand zeifis erg fijn, omdat
het zo breed is. Maar we houden ook gewoon van de
zee. De ruimte die je hebt, en het feit dat je zo ver
kunt kijken, zo mooi!" Morgen gaan ze er weer naar
toe. Op de fiets. „Vorige jaren namen we onze eigen
fietsen mee en gingen we bijna elke dag op pad. Dit
jaar hebben we de fietsen thuisgelaten. Morgen hu
ren we er allebei één. Als het mooi weer is, natuur
lijk. Maar anders is het nog geen probleem, we heb
ben genoeg te doen. De week is zó snel gegaan!"
Marcel en Lucy Vynckier nemen even
een pauze van het winkelen. Ze zit
ten op een bankje in het centrum
van Goes en genieten van een ijsje.
Ze zijn voor een week in Zeeland en een be
zoekje aan Goes kan daarbij niet ontbreken. Lu
cy kijkt naar de tassen met daarin haar aanko
pen: „In Goes kun je echt leuk winkelen."
Ook over de Zeeuwen zijn ze goed te spreken.
„Heel eerlijk gezegd vind ik ze nog leuker dan
Meer weten? Kijk op:
www.pzc.nl/zomerkrant
Tips? U kunt ons mailen:
zomer@pzc.nl
Grote rookpluimen, de geur van verbrande kolen
en een ouderwetse stoomfluit. Op woensdag en
donderdag rijdt tussen De Punt bij Ouddorp en
Scharendijke een nostalgische stoomtram over de
Brouwersdam. De zomerredactie tufte mee.
Een volle stoomtram
vertrekt vanaf De
Punt, op het noorde
lijk deel van de Brou
wersdam, na het afge
ven van het laatste
fluitsignaal. Een scène
uit een film van lang geleden, zo
voelt het. Een groene locomotief
waar grote rookpluimen uitko
men, houten wagons, de geur van
verbrande kolen en mensen die
uit de raampjes hangen om te
zwaaien bij het vertrek. Bij de
oudere generaties staat dit nog op
het netvlies geschreven en is de
kolengeur vertrouwd, maar voor
de jonkies onder ons is dit onbe
kend terrein. Naast de stoomtram
rijdt er onder andere op zaterdag
ook een dieseltram over de Brou
wersdam. Voor en na de tramrit is
het mogelijk om een kijkje te ne
men in het museum waar tiental
len nostalgische wagons en loco
motieven staan uitgestald.
De trams werden vroeger ge
bruikt voor verschillende doelein
den: van het vervoeren van bieten
tot het rondbrengen van de post.
Er was toentertijd een groot tram
netwerk in Zeeland en Zuid-Hol
land en het vervoer tussen de ei
landen ging per stoomboot. TUs-
sen de drie houten wagons van
de tram is er één gekleurde. „Die
is voor rolstoelers", vertelt Cor
Boelhouwers, medewerker bij het
museum. „Normaal gesproken
gaat er een grotere wagon mee,
maar die wordt momenteel geres
taureerd." In de kleine wagon
kunnen vier rolstoelen mee en in
de grotere zelfs vijf of zes.
Voor de eerste rit van kwart voor
twaalf, begint de machinist 's och
tends om een uur of zeven al met
het opstoken van de locomotief.
„Het metaal moet goed warm
zijn", zegt Cor. De tram gaat door
het duingebied over de Brouwers-
dam, langs het Grevelingenmeer
naar Port Zélande met als eindbe
stemming West Repart bij Scha
rendijke. Op dat punt koppelt de
locomotief los en rijdt achteruit
om het perronnetje heen om zich
aan de andere kant van de wa
gons weer vast te koppelen. De
tram rijdt eigenlijk achteruit te
rug richting het museum. „Daar
zijn de locomotieven op gemaakt
hoor", zegt Cor lachend.
De route is sinds het begin van
het museum in Ouddorp ruim
verdubbeld in afstand. „Eerst reed
de tram maar tot Port Zélande."
In de toekomst hoopt het mu
seum de route te kunnen uitbrei
den met 900 meter -naar Scharen
dijke zelf.
Restauraties, onderhoud en repa
raties worden allemaal in eigen
beheer uitgevoerd door vrijwilli
gers. Er is geen geld om medewer
kers te betalen en de subisidie die
het museum ontvangt is mini
maal. „Er werken alleen maar vrij
willigers bij het museum. Elke
cent die binnenkomt, gaat naar de
trams", vertelt Cor. Één medewer
ker heeft zelfs nog bij de oude
RTM gewerkt als zestienjarige jon-
gen. RTM staat voor de voorheen
Rotterdamsche Tramweg Maat
schappij. „Hij restaureert alle
trams en wagons allemaal zelf',
vertelt Cor.
Ook het spoor wordt door de me
dewerkers zelf vernieuwd en gere-
pareerd. Cor vertelt dat alle vrij
willigers op hun eigen manier
een steentje bijdragen. De één
geeft de wagons een nieuw likje
verf en de ander restaureert de
banken in de wagons.
De houten wagons stammen uit
1905 en zijn volledig gerestau
reerd, maar bestaan grotendeels'
uit originele materialen. Ook alle
rijtuigen in het museum zijn zo
gerestaureerd dat ze rijvaardig
zijn. Medewerker Cor noemt het
'rollend materieel'. 1
De trams zijn één en al geschiede
nis en dit is overal terug te zien. 3f
Aan het einde van de laatste wa
gon hangt een bordje met de vol
gende oud Nederlandse tekst:
„Niets buiten het rijtuig steken.
Geeft acht by het verlaten van
den trein." Een conducteur ver
telt dat veel mensen dan vragen
of ze moeten salueren als ze uit
stappen. „Nee natuurlijk niet",
zegt hij lachend. „Het betekent ge
woon dat je op moet letten. Geeft
acht betekent: let op."
Op de terugweg mag de Zomer-
krantverslaggeefster een stuk
meerijden in de locomotief bij de
machinist. Hier worden als van
ouds kolen in de brandende oven
geschept. Elke keer als de oven
opengaat, komt er een gloeiende
hitte vrij in de krappe locomotief.
Dit was echt flink afzien voor de
machinist en zijn knecht in het
stoomtijdperk. Waar de uitdruk
king 'handen als kolenschoppen'
vandaan komt, is ook duidelijk na -
het zien van deze bedrijvigheid.
De gekleurde wagon is speciaal
voor gehandicapte passagiers.
Wie: Marcel en Lucy Vynckier
Woonplaats: Apeldoorn
Waar. Goes
door Joanne Karkdijk
Geeft acht by het
verlaten van den trein
door Meike Coppoolse
