Ziekenhuis niet
happig op patiënt
na ingreep elders
Vrouw (95) ligt 's nachts na val
drie uur in parkeergarage
Rabobank plaatst 13
kantoren onder curatele
BINNENLAND 5
66 Een naar geval, maar niet
uit te sluiten omdat de
vrouw zelfstandig woont
leek, veranderde langzaam in een
nachtmerrie.
„Ons schip is overbevolkt", consta
teert Henriette van Raalte-Geel
(73) in haar boek. Doortje herin
nert zich de lange wachtrijen
voor de douches en de wc's. Ook
haar zusjes werden ziek. „Ik wilde
het meteen aan mijn moeder ver
tellen. Zij had de taak gekregen
het eten aan zieke passagiers te
brengen. Ik kon haar maar niet
vinden en raakte in paniek. In het
kamp waren we gewend dat ze al
tijd dichtbij was. Dit was het be
gin van de mazelenepidemie. In
het Suezkanaal moest het schip
vijf dagen stilliggen omdat er nog
mijnen moesten worden opge
ruimd."
Henriette kreeg als een van de eer
ste mazelen, maar herstelde snel.
Haar twee zusjes volgden later,
maar hadden het veel zwaarder te
pakken. Wie als ouder zelf geen
mazelen had gehad, mocht niet
bij de kinderen. Zo beschrijft de
familie Van Veen in een dagboek
dat ze hun kinderen pas na drie
weken verblijf op het hospitaal
schip Almanzora weer mochten
zien. „De moeder was zo ge
schrokken van de aanblik van
haar kinderen, dat ze ze niet durf
de aan te kleden. Zó bang was ze
dat ze die dunne beentjes zou bre
ken", vertelt Henriette. „Ze waren
apathisch, herkenden hun moe
der niet, waren een en al geraam
te en hun grote ogen lagen diep
in de oogkassen."
Een kwart van de kinderen aan
boord overleefde het niet. Dat is
een ruwe schatting, zegt Henriet
te er direct bij. „Cijfers ontbreken.
De gebeurtenissen op de Nieuw
Amsterdam zijn onder het tapijt
geschoven." Net na de oorlog, in
de periode van opbouw, had ieder
zijn eigen trauma nog te verwer
ken. „Dan zeiden ze: wat wij heb
ben meegemaakt is vele malen er
ger."
Ook aan boord drong het besef
dat zich een ramp voltrok, maar
ten dele door. Henriette: „Als
kind heb je dat niet zo in de ga
ten. We wisten dat er mazelen
was, ik heb het zelf ook gehad.
Een vriendinnetje is overleden en
haar broertje ook. We zeiden nog
tegen elkaar: in Holland houden
we contact." Henriettes stem trilt
als ze het zegt. „Na al die jaren
kan ik dat niet zonder emotie ver
tellen. We zagen dat het verdriet
van de ouders wier kinderen wa
ren gestorven, hoe de lijkjes in
zee werden gestort. Daarbij hiel
den ze het aan boord ook stil, om
vooral niet teveel paniek te veroor
zaken. Pas in 1961, tijdens mijn op
leiding tot verpleegkundige, hoor
de ik dat er toen zoveel slachtof
fers moeten zijn gevallen."
Gisteren ging het naar omstandig
heden goed met haar, aldus be
stuursvoorzitter Leon Rulkens
van Vitalis Woonzorg Groep.
De vrouw, die zelfstandig woont
in het complex van Vitalis, maar
zorg aan huis krijgt, is rond 4.00
uur in de ochtend in haar kamer
jas met haar rollator naar buiten
gegaan. Vitalis kon dat gisteren
vaststellen door beelden te bekij
ken van bewakingscamera's die
bij de entree van het hoofdge
bouw en de parkeergarage han
gen.
Waarom de hoogbejaarde vrouw
naar buiten is gegaan, is nog niet
bekend. Volgens personeel van
het zorgcomplex was ze zaterdaga
vond om 23.00 uur nog thuis en
Veel ziekenhuizen vinden dat een
specialist die een behandeling
heeft uitgevoerd ook de nazorg
voor zijn rekening moet nemen.
Voor acute noodsituaties wordt
een uitzondering gemaakt.
Elk jaar gaan tienduizenden Ne
derlanders voor een medische in
greep naar het buitenland, vooral
naar België en Duitsland. Dit aan
tal is het afgelopen jaar iets terug
gelopen. Als de operatie achter de
rug is en de patiënt thuis wordt
geconfronteerd met complicaties,
klopt hij nogal eens aan bij het
dichtstbijzijnde Nederlandse zie
kenhuis. Daar bestaat terughou
dendheid om de patiënt te behan
delen, omdat de dossiers in het
buitenland liggen en de arts die
de operatie heeft uitgevoerd de pa
tiënt en zijn ziektegeschiedenis
kent.
Een zegsman van de Nederlandse
Vereniging van Ziekenhuizen: „Ei
genlijk geldt voor behandeling in
een ander land hetzelfde als voor
een ingreep in het vaste Neder
landse ziekenhuis. Treedt een
complicatie op, dan ga je naar het
ziekenhuis van de oorspronkelij
ke ingreep. Tenzij sprake is van
een acute noodsituatie."
Ook zorgverzekeraars vinden het
logisch dat een patiënt voor een
vervolgbehandeling in principe
naar de kliniek gaat waar hij ge
opereerd is. „Daar kent men de pa
tiënt het best", zegt een woord
voerder van CZ, dat veel verzeker
den in de grensstreken heeft.
Nederlandse artsen hebben te ma
ken met bezuinigingen en een be
perking in het aantal toegestane
verrichtingen. Daarom vinden ze
het ongepast om patiënten, die
kiezen voor een operatie in het
buitenland, 'thuis' nazorg te ge
ven. Dat zou ertoe kunnen leiden
dat patiënten die al langer op een
ingreep wachten, nóg later aan de
beurt komen.
Een patiënte die onlangs met een
wondinfectie na een operatie in
België aanklopte bij het Lievens-
bergziekenhuis in Bergen op
Zoom, kon onverrichter zake huis
waarts. Ze is nog steeds ontdaan:
„Het ziekenhuis weigerde zelfs
een verband aan te brengen." Het
Lievensberg ziet het anders. Een
woordvoerder: „Een patiënt
wordt voor de nazorg behandeld
door de medisch specialist die de
behandeling heeft ingezet. Dat
komt de kwaliteit van de zorg ten
goede. Probleem is dat patiënten
dat vaak niet weten."
In het St. Elisabethziekenhuis in
Tilburg wordt patiënten altijd ge
adviseerd om in behandeling te
blijven bij de buitenlandse behan
delaar.
In Venlo wordt in het regionale
ziekenhuis Vie Curi met de pa
tiënt en de oorspronkelijke behan
delaar afgestemd waar de patiënt
geholpen wordt. „Maar het komt
niet vaak voor dat patiënten hier
aankloppen met een complicatie
na een ingreep in het buiten
land", aldus een woordvoerder.
deed ze toen haar voordeur op
het nachtslot.
Ze moet 's nachts per abuis de hel-
lingbaan van de parkeergarage af
zijn gelopen en daar ten val zijn
gekomen. Daarna kon ze niet
meer opstaan. Een personeelslid
van Vitalis dat naar het werk
ging, trof haar bijna drie uur later
aan en schakelde de hulpdiensten
in. Ze was nauwelijks meer aan
spreekbaar.
Bestuursvoorzitter Rulkens van
Vitalis noemt het gebeurde 'een
naar geval', maar hij benadrukt
dat zulke voorvallen niet uit te
sluiten zijn omdat het om zelf
standig wonenden gaat.
Van de 136 lokale banken komen
er nog eens 30 banken onder een
lichtere vorm van curatele te
staan van het hoofdkantoor. Zij
houden zich niet aan regels, heb
ben bepaalde zaken niet op orde,
maken geen winst of hebben te
hoge kosten, aldus de omroep.
Een woordvoerder van de Rabo
bank wil het aantal niet bevesti
gen, en ook niet zeggen om welke
kantoren het gaat. „De Rabobank
is een bijzondere bank met niet
één bankvergunning, maar 136
verschillende vergunningen. We
hebben eerder dit jaar al laten we
ten dat we één uniforme lijn wil
len trekken. Alle banken moeten
dezelfde regels hanteren, intern
en naar klanten tóe. Op dit mo
ment heeft zo'n 10 procent van
onze kantoren even een strengere
hand nodig."
Afgelopen jaren is de Rabobank
verschillende malen door de Auto
riteit Financiële Markten (AFM)
op de vingers getikt vanwege ad
ministratieve tekortkomingen.
Daarvoor zijn inmiddels boetes
uitgedeeld.
Alle regiokantoren van de Rabo
bank zijn autonoom, dat betekent
dat interne bankprocessen lokaal
heel verschillend kunnen zijn. Zo
wordt bijvoorbeeld een klant die
bij Rabo Rotterdam-Zuid een hy
potheekadvies aanvraagt, heel an
ders bediend dan iemand die bij
Rabo Rotterdam-Noord aan zou
kloppen. Topman Piet Moerland
wil daar nu vanaf. Het program
ma Vergelijken en Verzilveren
moet eind dit jaar een kostenbe
sparing van 200 miljoen euro ople
veren.
Los van de uniformering van de
lokale kantoren loopt momenteel
een grote reorganisatie die in 2016
moet resulteren in het vertrek
van 8.000 van de 28.000 medewer
kers.
MAANDAG 12 AUGUSTUS 2013
het vaderland
Doortje Mol-Verwey (L) en Henriette van Raalte-Geel (R) vertellen hun ver
haal tijdens de herdenkingsdienst, foto Phil Nijhuis
door Paulus Smits
eindhoven - Een 95-jarige vrouw
in Eindhoven is gisteren opgeno
men in het ziekenhuis nadat ze 's
ochtends vroeg in onderkoelde toe
stand was gevonden bij een par
keergarage. Ze heeft daar na een
val bijna drie uur gelegen.
Leon Rulkens
TILBURG - Nederlandse ziekenhui
zen zijn terughoudend in het be
handelen van patiënten die zich
met complicaties melden nadat zij
in het buitenland zijn behandeld.
UTRECHT - Dertien lokale banken
van de Rabobank staan onder
streng toezicht van het hoofdkan
toor omdat zij hun financiën of ad
ministratie niet op orde hebben.
Dat meldde de NOS zaterdag.
10 procent van de kantoren
houdt zich niet aan de
regels, maakt geen winst of
heeft te hoge kosten
