Voor het tiende jaar tien dagen samen op vakantie
2 ZOMERKRANT
ZOMERGASTEN
ïw de mannen... die wecken
Wie: Annet, Timmo en Ilse Nelisse en Inge, Jens
en Stijn van Es
Woonplaats: Nieuwe-Tonge
Waar: Rilland
Voor Annet en Inge en hun kinderen is
het een bijzondere week. Ze vieren na
melijk een jubileum: dit jaar verblijven
ze allebei voor de tiende zomer op cam
ping Hof Maire in Rilland. Omdat hun mannen
in de landbouw werken, kunnen die niet mee
op vakantie. Daarom besloten de vriendinnen
samen met hun kinderen te gaan. Dit jaar staan
ze tien dagen op de camping in Rilland. Annet:
„Elk jaar gaan we een dag langer. Het begon met een
dag, en het zijn er nu tien."
Er zijn meerdere redenen voor het kiezen van juist
deze camping. Ten eerste zitten ze in de buurt van
hun woonplaats Nieuwe-Tonge, zodat hun mannen
in het weekend ook gezellig kunnen langskomen.
Ook is de camping overzichtelijk, zodat Timmo, Ilse,
Jens en Stijn lekker kunnen spelen en de moeders
hen vanuit hun stoel in de gaten kunnen houden.
De dames vinden het kleinschalige van de camping
fijn, je kent bijna iedereen en het is altijd erg gezel
lig. Zo organiseert de camping elk jaar een mossel
barbecue. „Iedereen heeft zijn eigen taakje, zoals het
maken van een salade, 's Avonds komt dan iedereen
met zijn stoeltje naar de schuur van de camping en
eten we samen. Het is hier enorm gezellig."
Meer weten? Kijk op:
www.pzc.nl/zomerkrant
Tips? U kunt ons mailen:
zomer@pzc.nl
Alle plaatsen in het veilinggebouw van Sint Anna-
land zijn deze woensdagochtend bezet met enthou
siaste bieders. Op de toeristische veiling worden
vandaag weer diverse streekproducten geveild.
Hebben jullie er zin
in?" vraagt veiling
meester Wim
Pleune de aanwezi
gen. Een enthou
siast instemmend
geluid klinkt van
uit de zaal. Vandaag zijn er zoveel
belangstellende bieders toege
stroomd dat er plaats te weinig is:
de laatsten moeten op een bank
achterin de zaal plaatsnemen. Om
dat hier geen drukknoppen zit
ten, spreekt Wim met hen af dat
wanneer ze een bod willen plaat
sen ze „Mijn!" moeten roepen.
Voordat de veiling echt van start
gaat, doen we eerst een oefenrond
je met een kistje aardappels. Voor
af maakt Wim duidelijk dat er
voor alle streekproducten een mi
nimumprijs is afgesproken, om
dat het niet de bedoeling is dat de
leveranciers er verlies op draaien.
Als Wim de klok laat draaien,
staat die al snel weer stil: het kist
je aardappels is gekocht voor twee
euro tachtig. Jullie hebben het
spelletje door, we gaan begin
nen!
Vrijwilligers van streekmuseum
de Meestoof helpen mee op de vei
ling. Zo brengt een dame in
Zeeuwse klederdracht de gekoch
te producten naar de kopers toe.
„Ik heb hier Zeeuwse boluslikeur,
met een minimumprijs van vijf
euro. Kinderen mogen wel druk
ken, maar niet drinken."
Als Wim de klok aanzet staat die
bijna meteen weer stil. Wie heeft
de boluslikeur gekocht voor zes
euro? Verlegen steekt een jongetje
zijn hand op. Iedereen lacht, want
aan het gezicht van zijn vader te
zien was dit niet helemaal de be
doeling. Opnieuw dan maar.
Naarmate er meer producten ver
kocht zijn, zie je dat de kopers fa
natieker worden. Vooral de aanwe
zige kinderen zijn erg enthou
siast. Wim: „Een doosje aard
beien verkocht voor drie tachtig."
Vrijwilliger Rien brengt de aard
beien naar de jongen die drukte.
Wim: „Ik zie het al, jij koopt en
oma trekt haar portemonnee."
Tlissen het veilen door raadt
Wim de bezoekers aan om na de
veiling een bezoekje te brengen
aan streekmuseum de Meestoof
voor een verdere kennismaking
met de streek en het bekijken van
de wisselende exposities. Wil Ne
lisse is vrijwilliger bij de Mees
toof en helpt ook mee bij de
streekproductenveiling. Voor de
veiling begint, deelt ze foldertjes
uit over het museum. Ze vertelt
dat veel toeristen na de veiling
nog even een kijkje nemen bij het
museum. Over de veiling zegt ze:
„Het succes is overweldigend. El
ke keer zijn er meer bezoekers.
Wat we met de winst gaan doen,
weten we nog niet. De veiling is
een initiatief van verschillende
partijen, waaronder de Meestoof,
Stichting Lekker Regionaal Pro
duct en de gemeente Tholen, dus
dat moet verdeeld worden. Maar
ach, wat in 't vat zit, verzuurt
niet." Veilingmeester Wim is zelf
ook erg enthousiast over zijn
koopwaar. „Kijk, een mooie bos
zonnebloemen. Je hebt er drie
keer plezier van: als je ze koopt,
wanneer je ze in een vaas zet en
daarna kun je de stelen eraf knip
pen en ze in het water leggen. Ge
weldig toch?"
Het veilen vindt Wim 'schitte
rend om te doen'. „Ik vind het
leuk om de veiling op een humo
ristische wijze te leiden. Niet om
in de belangstelling te staan, maar
om de mensen enthousiast te ma
ken." Dat de veiling zo goed
loopt, had hij niet direct ver
wacht. Wel gehoopt natuurlijk.
Op een lijst houdt hij de bezoe
kersaantallen bij, die stijgen nog
steeds. De eerste veiling, die op 12
juni plaatsvond, had vijftien be
zoekers. Vandaag zijn er negentig
mensen op de veiling afgekomen.
Er komen vooral mensen uit de
omgeving, maar ook toeristen vin
den het leuk om op streekproduc
ten te bieden.
„Ik heb hier nog een doosje bei
ers. Dat zijn kruisbessen. Het
startbod is drie euro." Een man
drukt op de knop. Wim: „Zeeuw
se beiers verkocht voor vier euro
vijftig. Geweldig! Hier wordt een
veilingmeester vrolijk van."
Het succes is
verrassend en
overweldigend,
elke keer zijn er
meer bezoekers
EP
I1
door Joanne Karkdijk
Menno Vroegop is blij dat hij het
eerste op de knop drukte en de
Zeeuwse appelsap van hem is.
Zeeuwse beiers voor
vier vijftig. Geweldig!
door Joanne Karkdijk
Wil Nelisse, vrijwilliger
