Een afgedragen spijkerbroek
lijkt misschien niets meer
waard, maar er is een hele
branche die strijdt om elke
kilo tweedehands textiel.
actueel
2 SPECTRUM
ii
slechtere kwaliteit, terwijl de vraag
naar ongesorteerd textielafval alleen
maar toeneemt. In 2011 leverde een ki
lo 54 cent op, schrijft Humana in zijn
jaarverslag. In 2012 al 75 cent. De op
brengst voor het goede doel steeg van
14 cent naar 21 cent per kilo.
Het Leger des Heils, KICI, Humana en
Sam's Kledingactie domineren de
markt en zamelden in 2012 samen
45,5 miljoen kilo textiel in. Ruim 3,8
miljoen euro ging naar het goede
doel.
De stijgende prijzen trekken echter
nieuwe spelers aan, zegt Hielke van
den Brink, secretaris van brancheorga
nisatie Vereniging Herwinning Tex
tiel (VHT). Afvalbedrijven die toch al
langs de deuren gaan om het gft- en
restafval op te halen, zien ook brood
in de inzameling van textielafval, net
als de kledingketens zelf. Zo geven
H&M en C&A sinds dit jaar klanten
korting als ze een zak vol oude kle
ding terugbrengen.
Gemeenten willen ook steeds vaker
meeprofiteren. „We moeten de mees
te gemeenten betalen om te mogen in
zamelen", vertelt Jan Noordijk, mana
ger logistiek bij Reshare, het sorteerbe-
drijf van het Leger des Heils. Hij
We moeten
de meeste
gemeenten
betalen om
te mogen
inzamelen.
Soms wel
50 cent Het
is absurd
O la laat een trui
van Esprit door
haar handen
gaan. De ellebo
gen zien er wat
verwassen uit,
maar het is een
goed merk. Die gaat dus op de stapel
met 'crèmeproducten': topkwaliteit
bestemd voor kringloopwinkels. Te
genover haar werpt Agnieska een
paars shirt in een rek. „Te verwassen",
laat ze zien.
De twee Poolse vrouwen werken bij
sorteerbedrijf Wieland Textiles in
Wormerveer, de kleding is ingeza
meld door Stichting KICI (Kleding In
zameling Charitatieve Instellingen).
Wekelijks gaan er tonnen kilo's twee-
dehandskleding door hun handen, die
ze controleren op gaten, mate van ver-
wassenheid, vuilheid, transpiratievlek
ken en of de kleding nog een beetje in
het modebeeld pas.
Afgedankte kledingstukken en schoe
nen leggen na hun inzameling een he
le weg af. Niet per se naar de arme
mensen in Afrika, zoals menigeen
denkt, maar via sorteerders en groot
handelaars naar kringloopwinkels in
binnen- en buitenland, naar de verve-
zelingsindustrie die ze verwerkt tot
poetslappen of stoelvulling in auto's,
en in het uiterste geval naar de ver
brandingsoven.
Het is vooral de opbrengst van de ver
koop van afdankertjes die naar het
goede doel gaat. En dan nog niet eens
altijd, want het zijn allang niet meer
alleen de goede doelen die de contai
ners legen en de inhoud verkopen aan
sorteerbedrijven.
Iedereen wil een graantje meepikken
van de lucratieve textielhandel. Een
oude trui van vijf winters geleden of
een versleten spijkerbroek lijken mis
schien niets meer waard, er is een he
le branche die er goud geld in ziet.
Concurrenten vechten elkaar de tent
uit om de 67 miljoen kilo textielafval
die jaarlijks in Nederland wordt inge
zameld en waar miljoenen euro's aan
verdiend worden. Reken maar uit: in
Nederland levert een kilo zo'n 55 tot
75 cent op. Nog steeds verdwijnt maar
liefst 140 miljoen kilo met het restaf
val in de verbrandingsoven.
De textielprijzen stijgen: door de cri
sis leveren we steeds minder afgedra
gen kleding in en is die ook nog van
Vechten
om een
oude trui
Jan Noordijk
door Freke Remmers
