Een gebed voor het eten maakt iedere maaltijd bijzonder
Dertig kilometer over de Waddenzee, prachtig!
felle (tinkt) en fyico
ZOMERKRANT 3
AANSCHUIVEN Bij
In deze rubriek schuiven we onverwachts aan
bij mensen die bezig zijn met hun lunch of di
ner. Vandaag; familie Leenman uit Sliedrecht.
Ik ben, onder andere, ondersteunend kok op
een praktijkschool." Nico, die met zijn vrouw
Meta en zoon Jelle op de camping in Cadzand
zit, besteedt veel aandacht aan het eten. Meta
kan dat alleen maar beamen. „Ik heb van de week
voor het eerst een stoommandje gekocht. Dat heb
ik tot nu toe thuis nooit gedaan", vertelt Meta.
„Dat duurt langer dan koken én je bent toch iets
bewuster met het eten bezig." Dat het gezin geen
halve maatregelen neemt, blijkt uit hun voorberei
dingen. „We hebben een opvouwbare keuken
waar eigenlijk alles in zit wat we nodig hebben:
een koelbox, gasfornuis, besteklade, apart kastje
voor de pannen en keukengerei." Meta is er duide
lijk heel blij mee. „Zelfs als we op een parkeer
plaats aankomen, kunnen we uitgebreid tafelen."
Op de vraag of het gezin tijdens de vakantie ook
een duidelijk ander eetpatroon heeft, antwoordt
Meta: „Dat is afhankelijk van het land waar we
zijn. Daar moet je het doen met de ingrediënten
die je voor handen hebt." Als het gezin in Neder
land vakantie viert, eten ze vrijwel hetzelfde als
thuis. „We eten dan wel op andere tijdstippen."
Wat op vakantie ook hetzelfde blijft, zijn het uit
gebreide gebed vooraf en het dankwoord na het
eten. „Dat maakt iedere maaltijd bijzonder."
Sloeproeien is uitgegroeid tot een echte
sport met onder andere de Zeeuwse
Sloeproeien Federatie en de Federatie
Sloeproeien Nederland als organisato
ren van wedstrijden.
Bij een serieuze sport horen ook serieuze wed
strijden, uiteraard. Eén daarvan is de over
steek Harlingen-Terschelling. „Dertig kilome
ter over de Waddenzee. Dat is toch prachtig!"
Stuurman Kees Verweel, die al veertien keer
de eer heeft gehad om met de Seahorse aan
die wedstrijd deel te nemen, baalde dan ook
toen het evenement dit jaar werd afgeblazen.
„Voor mijn zoon Jop zou het de eerste keer
zijn en voor mij de laatste keer." Kees is niet
de enige die heimwee lijkt te hebben naar het
evenement. „Het wedstrijdelement is leuk,
maar de feesten die erna komen: dat is gewel
dig!" Pascalle en Adri, ook wedstrijdroeiers in
de Seahorse, hebben eveneens goede herinne
ringen aan het evenement.
Wie van buitensport houdt, graag in teamver
band werkt en niet bang is te smelten van een
druppeltje regen zou sloeproeien serieus als
ZELF BELEVEN?
een sport kunnen overwegen. „Eigenlijk trai
nen we onder alle weersomstandigheden",
vertelt Kees. „Alleen als het gevroren heeft,
gaat het een beetje lastig hè."
Iedereen kan meedoen, verklaart hij. „Alleen
voor wedstrijden moet je minimaal zestien
jaar zijn."
In de sloep roeien zowel mannen als vrou
wen. Daarmee is team Seahorse een mannen-
team, legt roeister Pascalle uit. „Al zit er maar
één man in de sloep, dan is het geen vrouwen
team meer."
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 2013
door Nouriya Kaur
Sloeproeiteam Seahorse geeft tot
half september elke dinsdag om
20.00 uur een clinic.
Vertrekplaats is camping De Paar
dekreek in Kortgene.
Clinics op andere tijdstippen zijn
ook mogelijk, in overleg.
Meer informatie is te vinden op
www.sloeproeien.info
De roeiers wachten geduldig op de uitleg en commando's die stuurman Kees hen geeft, foto's Marcelle Davidse
