Frederique viert gouden jubileum in Cadzand-Bad I fes. I! II II a3 V6ktoitie4Mi<jfterfhedeH4ue 66 Als je het gevoel hebt dat je geen kracht genoeg hebt, hoefje je geen zorgen te maken." Jl 2 ZOMERKRANT ZOMERGASTEN Wie: Frederique Oostvogel (56) Woonplaats: Enschede Waar: Sincfal, Cadzand-Bad In 1963 kwam Frederique Oostvogel voor de eerste keer vakantie vieren met haar ouders in Cadzand-Bad. Zij was toen zes jaar. Vijf tig jaar later komt zij hier nog elk jaar met veel plezier. „Vroeger maakten we wandelingen naar Knok- ke met laag water en keken we bij het gestran de schip De Uilenspiegel, hier op het strand", vertelt ze. Na al die jaren is Frederique nog de enige van haar familie die een paar keer per jaar in Zeeland te vinden is. Haar vader heeft in 1971 een vakantiehuis op Sincfal gekocht, en dat is nu eigen dom van haar zus. „Maar ik ben hier het meeste", zegt ze. Sinds haar studententijd komt dezelfde vrienden groep elk jaar een lang weekend bij elkaar in Cad zand-Bad. „Toentertijd nam ik een keer het initiatief voor een lang weekend in Cadzand met mijn vrien den en dat is eigenlijk altijd zo gebleven." Ze voelt zich fijn in Zeeland en vindt de Zeeuwse lucht de lekkerste ter wereld. Frederique gaat ook re gelmatig op vakantie naar andere oorden, maar niets kan tippen aan Cadzand-Bad. „Soms vragen mensen wel eens of ik me niet verveel na zoveel tijd op de zelfde plek, maar ik kom altijd weer nieuwe dingen tegen!" Meer weten? Kijk op: www.pzc.nl/zomerkrant Tips? U kunt ons mailen: zomer@pzc.nl Sloeproeien heeft het allemaal: nuttig voor je lijf en geest, en varen door de prachtige Zeeuwe natuur. Het sloeproeiteam Seahorse in Kortgene laat eens per week gasten meeroeien. We deden een poging. Als je eenmaal hebt leren roeien, ver leer je dat nooit meer", Stuurman Kees Verweel denkt even terug aan zijn jongere ja ren. Maar het aanleren is niet zo makkelijk als het eruit ziet. Wie denkt dat het bij sloeproeien voor namelijk om de kracht draait, zit er naast. „Het is een teamsport. Je doet het met z'n allen. Je bent de motor én de brandstof. Techniek is heel belangrijk. Wat je ook doet, blijf luisteren naar de stuur man en volg de commando's", ver klaart Kees. Dat is makkelijker ge zegd dan gedaan. De taal die Kees aan boord gebruikt, blijkt nogal doorspekt met jargon. De ene scheepsterm na de andere vliegt je om de oren. Om er duizelig van te worden. Kees raadt aan dan de voorste roeiers na te doen. En het blijkt een gouden tip. De Seahorse is een reddingsloep die vijftig jaar geleden in Enge land is gebouwd, heeft Kees net voor vertrek aan de roeiers ver teld. „Het is van een Panamees vrachtschip geweest. We gebrui ken daarom nog steeds een Pana mese vlag." Aanvankelijk was het sloeproeien een verplicht vak op de zeevaartschool. Sinds de jaren vijftig worden daar ook sprint wedstrijden gehouden. „In de ja ren '70 kwam er ook buitenom de zeevaartschool animo voor het competitieve deel', vertelt Kees. Die neemt ondertussen zijn posi tie in als stuurman. De rest van de roeiers volgt hem in de sloep. De ervaren mensen zijn vol zelf vertrouwen, de amateurs zenuw achtig, onwennig, maar vol ener gie. Voeten vast, het achterwerk stevig op z'n plaats en de riemen in het water. Al snel staan de eerste zweetdrup pels op de voorhoofden. „Als je het gevoel hebt dat je geen kracht genoeg hebt, hoef je je geen zor gen te maken", zegt Kees. „De kracht komt later, het gaat in het begin vooral om je techniek." Kees stelt een roeister gerust die bijna haar riem in het water laat vallen. En toch: als je dacht geoe fende spieren te hebben, kom je er nu wel achter of dat ook daad werkelijk zo is. „Met roeien werk je eigenlijk met heel je lichaam", vertelt mede- roeister Pascalle, die al zes jaar deel uitmaakt van het team. Dat merk je al tijdens het roeien zelf, niet pas de dagen erna. Je moet niet te flauw zijn en wel tegen een stootje kunnen. Zo nu en dan een riem in de zij of rug is geen uitzondering: beginnende roeiers kunnen het vaak nog niet zo goed vinden met hun riem. De commando's van de stuurman worden (zoveel mogelijk) uitge voerd. „Waar zijn we nu?", vraagt één van de amateurs die denkt dat zij al een marathon heeft geva ren. „Nog steeds in de haven van Kortgene!" Pascalle kan er wel om lachen. „Maar we roeien nu weer terug." Deze uitspraak verandert alle zweethoofdjes in blije zweet- hoofdjes. Sloeproeien is leuk, maar voor een beginner is een uurtje echt wel genoeg. LUISTEREN NAAR DE STUURMAN: ROEICOMMANDO'S EP door Meike Coppoolse Je moet wel tegen een stootje kunnen door Nouriya Kaur Links de Seahorse en rechts de Noordhoek. Beide voormalige red dingsloepen worden voor zowel trainingen als wedstrijden ge bruikt. Beide boorden riemen opge lijk! Beide boorden riementoe! Beide boorden opriemen! Beide boorden haal opgelijk! Beide boorden lopen......... riemen! Beide boorden stopaf! Beide boorden strijkgelijk! Bakboordbest! Stuurboordbest! Bakboord haal op, stuurboord strijkgelijk! Stuurboord haal op, bakboord strijkgelijk! Onberijpelijk? Zie voor de uitleg: www.sloeproeien.info 7

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 42