1
'We hebben genoeg schepen gezien'
15.000 kilo visnet wordt hergebruikt
Safari
18 ZEELAND
brieven
PRAATHUISJES
Bushokje Schoonoord in
Oostkapelle zorgt ervoor dat de
buurt een goede band houdt.
Ongeval
Vogelbescherming 2
Vogelbescherming 3
donderdag
Ik vouwde mijn krantje
dicht en vroeg: „Zullen we
op safari gaan?" Mevrouw
Van Dam keek me aan met
een blik alsof ik een acute her
senverweking had gekregen.
„Op safari? Wie? Wij? En waar
heen dan wel?" Want ze heeft
in de ruim veertig jaar dat wij
een stel vormen, inmiddels wel
ontdekt dat ze met mij destijds
een weinig avontuurlijk type
huwde.
Een boottochtje over een mean
derend Frans riviertje, een zeil
tochtje over een spiegelend
Veerse Meer, een camping aan
het Friese Nannewiid, een trip
je naar de Ardenner heuvelen -
daar durf ik me wel eens aan te
wagen. Maar het liefst blijf ik
thuis; boekje, biertje, hapje.
Deze week nam ik een kloek be
sluit: we gaan op safari. Me
vrouw Van Dam wierp haar
puzzelboekje verheugd van
zich af en greep naar de iPad.
„Waar gaan we naartoe - Kenia,
Zuid-Afrika, Tanzania? Zeg het
maar, dan zal ik wat reisgidsen
bestellen."
„Ho, ho, ho", temperde ik haar
enthousiasme, „wat dacht je
van Sint-Annaland?"
En zo stonden we (korte broek,
teenslippers, fotocamera, verre
kijker) afgelopen maandag met
kleindochter Fay aan het haven
tje van Stalland.
Daar lag de party- en rondvaart
boot Frisia gereed om ons sa
men met nog zo'n honderd dag
jesmensen naar de Vondelin
genplaat in de Oosterschelde te
brengen om zeehondjes te be
zichtigen.
„Kijk opa, daar ligt er een."
„Nee schat, dat is een aalschol
ver."
Ooit wemelde het in de Zeeuw
se wateren van de zeehonden.
Maar zeehonden hebben één
vervelende eigenschap: ze eten
graag een visje en dat vinden
vissersmannen niet leuk. Dus
slachtten ze de zeehonden af
tot ze bijna allemaal op waren.
Maar ze zijn weer terug, de zee
honden, tot grote vreugde van
de toeristenindustrie; vanuit
tal van Zeeuwse haventjes wor
den zeehondensafari's gehou
den.
Leuk? Hartstikke leuk! Meer
dan dertig zeehonden hebben
we die middag geteld. En er
was gelukkig niet één visser in
de buurt.
Ik stond in de tuin en hoorde vre
selijk remmen en een flinke klap.
Een jonge bestuurder had een
oudere man doodgereden. Op het
nieuws zeiden ze 'door nog onbe
kende oorzaak'.. Onbekend? De
President Rooseveltlaan is van de
stoplichten tot de boulevard een
racebaan. Een 50 meter lang rem
spoor zegt genoeg!
Die jongen stond te jammeren in
de telefoon dat er iemand moest
komen omdat hij een man had
doodgereden... Zou hij beseffen
hoeveel verdriet hij veroorzaakt
heeft door te racen? Krijgt hij nu
een jaar rijontzegging of een paar
middagen verplicht schoffelen in
een gemeenteplantsoen. Gemeen
te Vlissingen: wat doen jullie aan
die racebaan!
Vogelbescherming... respectloos.
De kop, maar vooral de twee quo
tes in het artikel over het afscheid
vSn de heer Denneman als mede
werker van de Vogelbescherming
Nederland getuigen van geen en
kel respect voor mensen met een
andere opvatting over met name
'ons-eigen-landje' en het vraag
stuk van natuurherstel na het ver
diepen van de Westerschelde. Als
je duizenden anti-ontpolderaars
OOSTKAPELLE - Buskotje Schoon
oord op de splitsing van de Oude
Domburgseweg en Duinbeek-
seweg in Oostkapelle is een ouder
wetse ontmoetingsplaats in de
buurt. Het hokje, dat sinds 1996
in handen van deze buurt is,
heeft een paar weken geleden een
ware metamorfose gehad. Het rot
te hout is vervangen en alles is op
nieuw geschilderd.
Volgens buurtbewoners heeft het
vroegere bushokje, waar sinds
1996 geen bus meer langskomt,
een belangrijke functie. Je komt
elkaar hier tegen, dat zie je tegen
woordig rtiet vaak meer. Hier kun
je de dagelijkse gang van zaken be
spreken", vertelt Ernst Jansen.
Buskotje Schoonoord is een be
grip in de buurt van de Oude
Domburgseweg. Omwonenden
hebben zeventien jaar geleden
zelfs een stichting opgezet om
het over te nemen van de gemeen
te Veere, die het wilde slopen.
„Villa Magnolia, dat hier in de
buurt ligt, heeft destijds het initia
tief genomen voor de overname.
De werknemers van het hotel ma
ken het hokje nog iedere ochtend
binnen ea buiten Zeeland aan
duidt als 'één zielige boerin' toon
je totaal geen respect voor de op
vattingen van deze mensen. Maar
ja, als je de ruimte die mensen no
dig hebben bereid bent op te offe
ren voor vogels, door de vogels
hier de ruimte te geven die die
dieren blijkbaar nodig hebben,
dan zul je nooit tot 'n door velen
gedragen oplossing komen. De
eerste poldermensen zijn al ver
jaagd, de vogels heersen al over et
telijke hectares eertijds vruchtba
re landbouwgrond. Is de film van
Alfred Hitchcock 'The Birds' uit
1963 toch geen fictie gebleken!
De vogelbescherming wil de van
Hattem-, Everinge- en Zuidpol
der ontpolderen voor de veilig
heid en om er een educatiepark te
vestigen. Zou de heer Denneman
niet weten dat op deze plek meer
dan 500 hectare schor en slik zor
gen voor extra veiligheid voor het
achterland en fourageergebied
voor zijn geliefde vogels. En zou
hij soms ook niet weten dat dit ge
bied verboden terrein is zodat be
langstellenden er niet mogen ko
men. Zijn plannen lijken een beet
je overbodig.
Draagvlak bereik je niet met be
langhebbenden, zegt hij. Nu hij
vertrekt hebben bijna alle belang
hebbenden bij de natuurclubs
een mooi baantje overgehouden
aan de ontpolderingsdiscussie ter
wijl de belanghebbenden die hij -
bedoelt tot in lengte van jaren
moeten blijven vechten om op
z'n best te behouden wat ze heb
ben. Wie zijn nu hier de belang
hebbenden?
WEMELDINGE - Het praathuisje op
't Luitje bij de haven van Zierik
zee is vooral een slechtweervoor-
ziening. Het wordt alleen bevolkt
als het slecht weer is. Op andere
momenten zitten de mannen en
vrouwen liever buiten, vertelt Jac
queline Lems.
Er is één persoon die een sleutel
heeft. „De gesprekken gaan over
van alles en nog wat. Meestal zit
ten ze elkaar maar wat te sarren.
Soms gaat het wel eens te ver.
Dan kom ik een poosje niet
meer."
In Tholen is niemand bij 'ut Prae-
tuus' te bekennen. Binnen han
gen foto's van oude schepen aan
de muur, een plank met scheeps-
knopen en een klein model stuur
rad. Er staat een asbak op tafel.
Ook in het praathuisje van Krab-
bendijke is niemand te bekennen
al brandt het licht wel.
Des te levendiger is het in Wemel
dinge. In het praathuisje op de
kop van de aanloop naar de oude
sluizen staat een oud hokje van
Rijkswaterstaat met een van de
mooiste uitzichten van Zeeland.
Binnen een handjevol mannen
die allen met hun rug naar het wa
ter zitten. „We hebben van ons le
ven genoeg schepen gezien. We
komen allemaal uit de scheep
vaart." Een van de wanden hangt
vol met foto's van oude schepen.
Allemaal schepen die iets met We
meldinge te maken hebben. Aan
een andere wand hangen foto's
voor een meer select gezelschap.
Verder hebben de heren alles wat
ze nodig hebben, kacheltjes voor
in de winter een koelkast en een
koffiezetapparaat. De benjamin
van van het gezelschap, Kees, is
68 jaar en tevens de klusjesman
van het praathuis. Tinus, hoed ste
vig op het hoofd in het broeierige
huisje, is de oudste met zijn 85
jaar. Er is ruimte voor ongeveer
tien man. Maar dan wordt het wel
warm. Oh ja, ze gaan wel eens bui
ten zitten, om te roken. En ze fun
geren ook als hulppost. Als een
kind op het nabij gelegen strandje
een wondje heeft, staan de man
nen met een pleister klaar en een
babbelaar als troost. En ze zijn
ook niet te beroerd om nieuwsgie
rige buitenlandse toeristen te
woord te staan. Eergisteren nog
Vietnamezen. Dat was lastig,
want die praatten Engels.
Alleen al 12.000 kilo is aangele
verd door het Stellendamse ber
gingsbedrijf Pan Salvage. De overi
ge 3000 kilo werd de afgelopen
maand door duikers verzameld
bij een wrakexpeditie op de
Noordzee. „Dit is nog maar het
topje van de ijsberg", zegt Pascal
van Erp van Kust Zee. De net
ten worden hergebruikt en tot ny
lon kledingstukken verwerkt.
Pan Salvage houdt zich bezig met
het opruimen van metalen uit
wrakken op de Noordzee. Met dat
werk worden ook netten omhoog
gehaald. „De berger heeft er be
wust voor gekozen ze niet terug
te gooien, wat anders meestal wel
gebeurt", zegt Van Erp. „Dat is
het probleem in Nederland. Als je
rommel in zee vindt en mee
neemt, moet jij de afvoerkosten
betalen." De vereniging wil zo
veel mogelijk visnetten van de
zeebodem halen, omdat dieren
daarin verstrikt raken en sterven.
Volgens Van Erp ligt er wereld
wijd nog zo'n 640 miljoen kilo in
zee. De Noordzee is met de Adria-
tische Zee en de Middellandse
Zee één van de drukst beviste ge
bieden.
Willem van Dam
Voor meer columns: www.pzc.nl/columns
Brieven (max. 150 woorden)
richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 91
4330 AB Middelburg
0118-434005
lezersredacteur@pzc.nl
Leo Lok
St Eustatiuslaan 14, Vlissingen
'Het bushokje
door Jelle Kempe
Guus Langeraert
't Schuttebocht 21, Oostburg
Gert-Jan Minderhoud
Leen Evertsestraat 15, Oudelande
I Alleen bij slecht weer zitten ze in
het praathuisje van Zierikzee.
I In Tholen is niemand bij het praat
huisje te bekennen.
I De mannen in het praathuisje van
Wemeldinge komen niets tekort.
door René Schrier
door Marcel Modde
STELLENDAM - De opruimactie van
de vereniging Kust Zee heeft
vooralsnog 15.000 kilo aan verlo
ren visnetten opgeleverd. De net
ten komen van wrakken uit de
Noordzee, waaronder voor de
Zeeuwse kust.
