Waarde
is om, meer dorpen volgen
r~
66 Ouder worden
gaat vanzelf. Daar
is geen kunst voor
nodig. Ik heb er
geen last van
SERVICE 29
^Monnikenwerk
ming. Naast zijn plastieken, hou
ten beelden, wandtableaus, fontei
nen en gedenkplaten op talrijke
locaties in Zeeland en op andere
plaatsen in Nederland, tekent hij
voor tientallen speelplastieken in
het hele land. „Ik ben er in 1964
mee begonnen. Scholen kregen
geld voor beeldjes en ik maakte
liever een object met veel speel
ruimte voor de kinderen dan een
bronzen beeld van het school
hoofd."
Groei, stapeling, opgesloten en
vrijkomende beweging zijn ken
merkende thema's in het autono
me werk van Van den Boezem.
Hout is zijn voorkeursmateriaal.
Later verwerkte hij dat graag in
combinatie met staal en steen.
Op zijn CV prijken ook talrijke ex
posities, waaronder de Biënnale
in Middelheim (1982), De Vlees
hal en De Keukenhof.
Verstaat Nico van den Boezem
ook de kunst van het ouder wor
den? Hij neemt een trek aan zijn
shagje en een slok van zijn pilsje
en zegt: „Daar is geen kunst voor
nodig. Dat gaat vanzelf. Ik heb er
geen last van. Ik werk nog elke
dag, lees kranten en houd bij hoe
jonge mensen leven en denken."
Binnen de Gereformeer
de Gemeente (GG) vol
trekt zich al jaren een
migratieproces van de
stad naar het dorp.
In de Randstad krompen de GG
in Amsterdam, Rotterdam en Den
Haag fors. Zo trokken leden uit de
van opdrachten. Van den Boezem
kent de frictie. Felle discussies en
overrompelende overtuigings
kracht gaan vaak schuil achter
zijn kunst in de openbare ruimte.
Wensen van opdrachtgevers, bud
getten, omgevingseisen, techni
sche mogelijkheden. Hij weet er
alles van. „Het publiek heeft er
nauwelijks weet van en ziet al
leen het uiteindelijke resultaat. Ik
heb altijd mijn eigen grenzen ge
steld. Als kunstenaar moet je bij
opdrachten nooit alles prijsgeven
van je oorspronkelijke idee."
De liefde, dus houden van en trou
wen, bracht hem in 1964 in Mid
delburg. Daar vond hij de betaal
bare woning met atelier die hij no
dig had. „Het was een mooie tijd,
de tijd van provo en vernieuwing,
maar de nieuwe kunst was hier
nog niet doorgedrongen. Ik kwam
op een goed moment", consta
teert Van den Boezem, die zich
goed thuis voelde binnen het
clubje geestverwanten. Hij noemt
de namen van onder meer Ben
van Vliet, Ad Venema, Gerrit Dek
ker en Piet van Daalen, toenmalig
directeur van het Zeeuws Mu-
sum. Met enkelen van zijn bevlo
gen kunstcompanen stond hij ook
aan de wieg van de Stichting
Nieuwe Muziek. „Er was hier
niks, het was nog zo leeg, er
moest toch wat gebeuren. Boven
dien: je wilde er bij zijn."
Hij kreeg hier snel opdrachten en
de kans met zijn werk wat reu
ring in de samenleving te veroor
zaken. Zijn 'Obelisk' aan de Sta
tenlaan in 1966 bijvoorbeeld had
nogal wat impact.
Van den Boezems productie is
veel te groot voor een opsom-
Maasstad naar buitenwijken of
kernen als Capelle aan den IJssel
of Barendrecht. In Zeeland ge
beurt op kleinere schaal hetzelf
de. Gemeenten in steden krim
pen terwijl die in dorpen groeien.
Nu valt in Capelle aan den IJssel
een aanwas van enkele honder
den leden niet op. In kleine
Zeeuwse dorpen zijn de gevolgen
groter en leidt dit al gauw tot een
demografische aardverschuiving.
Tot het laatste kwart van de 20e
eeuw hadden dorpen als Aagteker-
ke, Meliskerke, Krabbendijke en
Scherpenisse een 'refomeerder-
heid'. Naast de GG behoren de
Hersteld Hervormde Kerk, de Ge
reformeerde Gemeente in Neder
land en de Oud Gereformeerden
tot de bevindelijke groep.
Intussen heeft ook Waarde een be
vindelijke meerderheid. Collega
Rob Paardekam schreef daarover
in de krant van maandag. Dan vol
gen er reacties in de trant van:
„Hallo zeg, is dit nieuws? We wor
den gestigmatiseerd!" enz.
Ja, dat is nieuws, want wanneer
een dorp zo van kleur verandert,
heeft dat gevolgen. Leden van be
vindelijke kerken hebben, er zijn
ook uitzonderingen, de neiging
zich op te sluiten in de eigen zuil
en dat is ongunstig voor onder
meer het verenigingsleven. Maar
dat valt niet alleen op het conto te
schrijven van deze groep. Wijk
en andere verenigingen in een
stad als Middelburg verdwijnen
door een gebrek aan bestuursle
den. Dat niet-reformatorische
scholen sluiten ligt aan het lage
geboortecijfer in grote delen van
de samenleving en kun je de be
vindelijk gereformeerden niet aan
wrijven. De komende jaren breidt
het aantal refodorpen zich nog
licht uit tot ook kerken als de GG
zullen krimpen door de secularisa
tie. Een overzicht van refodorpen,
inclusief de toekomstige, staat op
het weblog Monnikenwerk.
De column van de week is van
Koos Meulenberg. Dit CDA-Sta-
tenlid doet verder bestuurs- en
vrijwilligerwerk. Ze filosofeert
over het begriponderweg' en
laat daarbij ook het kerkje van
Kats voorbijkomen.
ZATERDAG 27 JULI 2013
Plastiek 'De Obelisk' aan de Statenlaan in Middelburg is een van de eerste
werken die Nico van den Boezem in Zeeland maakte.
Kleine overzichtstentoonstelling, Revo
lution 100.000 etc Gallery, Lange
Noordstraat 41, Middelburg, opening
vanmiddag 16.00 uur door Gerrit
Schoenmakers; t/m 24 aug., ma -vrij.
8.30- 17.00 uur; za. 10.00- 1700
uur, eerste zon.v.d. maand 13.00 -
17.00 uur.
door Willem Staat
Beeldend kunstenaar en ontwerper Nico van den Boezem wordt dinsdag 6 augustus 78 jaar. Hij is blij verrast met
het initiatief van Wiliam Verstraeten in Revolution 100.000.000.000 etc Gallery in Middelburg een kleine over
zichtstentoonstelling te houden, foto's Ruben Oreel
Nico van den Boezem
Koos Meulenberg
Owww.pzc.nl/
monnikenwerk
