Trouwen bij
de caravan
Zeeuws zwemwater is 'uitstekend
Een zomerse gedachte
22 ZEELAND
HITTE
Zorgcentra nemen maatregelen
vanwege de hitte. Ouderen blijven
zo veel mogelijk uit de zon.
dinsdag
Zuid-Frans'e toestanden
in het Zeeuwse. De
temperatuur bereikte
vandaag 33 graden. Ik
vind het geweldig, maar vooral
omdat ik niets hoef. Want zo
gauw je iets moet, gutst het wa
ter tappelings je rug af. Dus doe
ik zo weinig mogelijk. Beetje
was, beetje lezen, beetje schrij
ven, dat was het wel. Straks als
de zon al diep gezakt is, ga ik
nog wat kersen plukken. De
twee hoogstammen die we ja
ren geleden geplant hebben, ge
ven een overvloedige oogst.
Piepklein gekocht destijds voor
15 euro of daaromtrent is deze
investering één van de betere
beslissingen geweest. Zeker
wanneer u bedenkt dat we er
kilo's afhalen en de prijs van
een pond kersen nu 2,75 euro
bedraagt.
Maar wat doet een mens met ki
lo's kersen? Hoewel de vega er
hier erg blij mee is, weet ieder
een dat kilo's kersen eten uit
eindelijk leidt tot problemen.
Dus geven we ze weg aan bu
ren. Buren, die met een emmer
tje Frieslanders (aardappeltjes)
aankomen of met kruiden die
ik even mis of een boek dat ik
straks kan gebruiken. Niet om
dat dat moet, maar omdat dat
kan. Opeens realiseer ik me dat
het de Zeeuws-Vlaamse klei is
die ons hiertoe in staat stelt.
Dat en het gevoel dat wij op dit
dijkje een gemeenschap vor
men. De cynische lezer denkt
nu: 'Een geitenwollen sok die
terug naar de natuur is gegaan!'
Ach, het is te warm om het te
ontkennen. Ik hou van de na
tuur en omgangsvormen tus
sen mensen waarbij ze kunnen
delen en elkaar steunen. Het
komt het dichtste bij 'Naober-
schap', het uitgewerkte en fijn
mazige stelsel van rechten en
plichten in het oosten des
lands om voor elkaar te zorgen.
Niet verwonderlijk dat zich dat
in een agrarische omgeving ont
wikkelde. Zo voelt het overi
gens niet, plichtmatig, eerder
als een recht, maar misschien is
dat het Vlaamse. Ik vind het ge
weldig en voel me erbij thuis.
Wat je daarvoor nodig hebt is
simpel, vertrouwen, verbin
ding en uitgaan van wat en wie
er is. Zouden we alles tot op de
komma bijhouden, zou het als
een kaartenhuis instorten. Zo
maar een zomerse gedachte.
Karin de Rijke en Han
Vlemmix uit Vught
hebben hun hart al
achttien jaar verpand
aan De Boshoek. Mini
maal een keer per jaar 'moeten ze
naar Zeeland komen' en boeken
ze een vakantie in meestal een sta
caravan. Als het aan hun zoontje
Jules ligt, brengen ze alle vakan
ties in Serooskerke door. Maar
Karin wil als lerares Frans ook
nog weieens naar het zuiden af
zakken. „De Boshoek is een soort
rustpunt geworden in ons leven.
Hier keren we altijd terug."
Ze hebben twee belangrijke rede
nen om Zeeland aan te doen. „Ik
heb tot mijn achttiende in
Nieuw- en Sint Joosland ge
woond", zegt Karin. „Een deel
van mijn familie woont nog in
Vlissingen. Ik combineer een va
kantie met familiebezoekjes. Het
andere punt is dat ik Zeeland af
en toe nodig heb. Ik zeg altijd dat
ik Zeeland wil ruiken en voelen."
Ze kiezen voor De Boshoek om
dat ze rustzoekers zijn. „Ik zou er
niet aan moeten denken om in
Domburg of een andere drukke
badplaats te gaan zitten. Wij wil
len de drukte kunnen opzoeken
vanuit een rustige omgeving",
zegt ze.
Als ze bij De Boshoek zijn, wordt
ze vaak overvallen door een soort
nostalgisch gevoel. „Dat komt mis
schien ook omdat we zeven jaar
geleden 'vanuit deze camping ge
trouwd zijn'. Dat was zo'n mooie
dag, die vergeten we nooit meer.
En we boften ook nog eens met
het weer."
Karin en Han trouwden in het
stadhuis van Veere. Toen ze op de
camping terugkwamen had Lien
(de moeder van Jan-Peter van de
Putte, die twintig jaar geleden de
camping was begonnen) de cara
van versierd. „Dat was een verras
sing. Met een groep van zo'n twin
tig man hebben we hier nog wat
gedronken en zijn we gaan eten
in de Heksenketel in Vrouwenpol
der."
De sfeer is al die jaren niet veran
derd. De camping is wel gegroeid
en verbeterd, maar desondanks
kleinschalig gebleven. „Deze cam
ping past bij onze maat."
Alleen maar lovend zijn ook de
gloednieuwe gasten, familie Gijs-
berts uit Groningen (man, vrouw
en vier kinderen tussen twee en
acht jaar) „Er zijn twee speelveld
jes en een stal met paarden, een
trampoline, speeltoestellen en we
hebben een ruime plek. Ik hou
niet van die campings met hon
derden plaatsen. Als er meer ver
tier zou zijn, een zwembad of ker
misachtige attracties, dan ren ik
de hele dag achter de kinderen
aan. Wie heeft er dan vakantie?",
zegt moeder Loes. We gaan niet
vaak terug naar hetzelfde plekje,
maar ik weet nu al dat we dit keer
een uitzondering zullen maken."
morgen: de mosselmaaltijd
VEERE - De 94-jarige Adriaan Lin-
denberg zat maandagochtend op
zijn hometrainer in zorgcentrum
Nieuw-Sandenburgh in Veere. En
als het aan hem had gelegen was
hij om twee uur 's middags ook
nog aan zijn dagelijkse wandeling
begonnen.
Dat het buiten dertig graden is,
maakt hem niets uit. „Ik maak al
tijd een tocht van anderhalf uur
langs de kerk en de sluizen", ver
telt hij. „Ik heb vroeger 37 keer de
Vierdaagse gelopen. En onderweg
staan overal bankjes, dus ik kan
als het nodig is even gaan zitten.
Ik vind het leuk, want ik voer veel
gesprekken. Zo leer ik een hoop
mensen kennen. Het warme weer
vind ik heerlijk. Ik heb nergens
last van."
Welzijnswerker Tamara de Rid
der moet Lindenberg wat afrem
men. Ze adviseerde hem om pas
na vier uur te gaan wandelen, als
het minder warm is. Hij begrijpt
het wel. „Het personeel moet ver
antwoordelijkheid nemen."
Als de buitentemperatuur boven
de 27 graden is, dan volgen de me
dewerkers van Nieuw-Sanden
burgh het hitteprotocol. Voldoen
de drinken, inspanning vermij
den, uit de hitte blijven en zorgen
voor koelte: dat zijn de belangrijk
ste maatregelen.
De gymnastiek is afgelast en ook
het ritje met de paardentram gaat
De Boshoek
niet door. De bewoners krijgen
extra water, ijsjes en bouillon om
de zoutreserves aan te vullen.
„We zijn extra alert", zegt bege
leidster Tonnie Bakker. „De men
sen kunnen de temperatuur niet
altijd inschatten. Vanmiddag wil
de iemand in het zonnetje gaan
zitten. Toen heb ik uitgelegd dat
er daarvoor te warm is." Bewo
ners houden zo veel mogelijk de
regie „Wil iemand tóch buiten zit
ten, dan regelen we een hoedje,
zonnebrandcrème en water."
Ze legt uit: „Oudere mensen zwe
ten minder goed. Ze raken de
warmte in hun lichaam niet goed
kwijt, en hebben daardoor meer
kans op uitdroging. Bovendien
dénken ze vaak dat ze genoeg ge
dronken hebben, terwijl dat niet
het geval is." Ze gaat verder. „Be
woners drinken soms uit zichzelf
niet zo veel, omdat het vaak moei
lijk voor ze is om naar de wc te
gaan. Omdat ze slecht ter been
zijn, kunnen ze zelf ook geen lau
we douche nemen."
De meeste bewoners van Nieuw-
Sandenburgh lijken met het war
me weer geen behoefte te hebben
om naar buiten te gaan. Maandag
middag zit een enkeling in de
schaduw bij het gebouw. Binnen
is het koel. In het restaurant zijn
de gordijnen dicht. De meeste
mensen rusten. De deuren van de
kamers worden zo veel mogelijk
gesloten, om de warmte van de
gang, die een glazen plafond
heeft, buiten te houden. Marie
Menheere (92) vindt het een beet
je saai. „Het is heel rustig. Met die
warmte heb ik weinig zin om iets
te doen. Nu alle deuren dicht zijn,
duren de dagen lang." Koos Wille-
boordse (92) blijft ook in haar ka
mer. „Ik heb de deur wel open ge
zet en ik loop wel eens heen en
weer over de gang. Ik heb niet
veel last van de warmte. En er
wordt hier goed voor ons ge
zorgd." Ze glundert. „Een paar da
gen geleden kregen we als verras
sing een ijsje."
Wél houdt hij er rekening mee
dat de blauwalg vanaf volgende
week de kop op steekt in het zoe
te Volkerak-Zoommeer. „De
zwemplekken daar zijn nu nog ge
woon open. Dat heb ik in de zo
mer nog nooit meegemaakt", zegt
Bil. Hij schrijft die bijzonderheid
toe aan het koude voorjaar. Het
wateroppervlakte moet een paar
dagen zo'n 25 graden Celsius zijn,
wil de blauwalg snel groeien en
vermeerderen.
Tot dusver is de giftige bacterie al
leen gesignaleerd in de Molen
kreek bij Westdorpe. Dat is geen
zwemwater. Vorig jaar dook de
gifalg dinoflagellaat op in de Ou-
werkerkse Kreek. Met een betere
doorstroming verwacht water
schap Scheldestromen herhaling
van die besmetting dit keer te
voorkomen.
Een open zwemwater krijgt het
predikaat uitstekend wanneer de
kwaliteit over een periode van
vier jaar geen uitschieters heeft
gehad. De waterkwaliteit wordt
op die plekken één keer in de vier
weken bemonsterd. Op de loca
ties die als goed, aanvaardbaar of
slecht worden beoordeeld, wordt
iedere twee weken gemeten door
Rijkswaterstaat of het water
schap. Daarnaast zijn meldingen
altijd aanleiding voor een bemon
stering tussendoor, aldus Bil. De
hoge kwaliteit in Zeeland valt vol
gens de provinciaal coördinator
grotendeels toe te schrijven aan
het zoute karakter. „Ik denk dat er
weinig andere provincies zijn die
ons dat nadoen." De minste kwali
ficatie (aanvaardbaar) is voor het
strand bij Fort Rammekens. De
andere locaties zijn goed (9 pro
cent) of uitstekend (89 procent).
Op de internetpagina zwemwa-
ter.nl staat een actueel overzicht
of het ergens al dan niet veilig is
om te zwemmen.
Marleen Blommaert
a
Voor meer columns: www.pzc.nl/columns
door Edith Ramakers
Als de ander vakantie viert, werkt
de campinghouder zich een slag in
de rondte. We kijken binnen bij
minicamping/akkerbouwbedrijf
De Boshoek, in hartje Walcheren.
Gymmen is er
even niet bij
door Cornelleke Blok
I De eigenaar van deze scootmobiel zocht maandag verkoeling in de zee bij
Vlissingen. foto Ruben Oreel
door Marcel Modde
MIDDELBURG - Bijna negentig pro
cent van de 55 open zwemwaterlo
caties in Zeeland staat volgens de
Europese richtlijn als 'uitstekend'
te boek. Ook onder het aanhouden
de warme weer heeft de kwaliteit
weinig te lijden, aldus zwemwater
coördinator Michiel Bil van de pro
vincie.
