Actie voor
behoud
van Thools
kamp
f,
Jaren later
Een accountant oordeelt niet over moraal
24 BEVELANDEN en THOLEN
KINDERKAMP BORSELE
Hondervijftig kinderen uit de Zak
van Zuid-Beveland vieren een week
vakantie in Oost-Brabant.
lllfewl Mlill?!wÊÈÊmf-
43
Het kamp bestaat sinds 2001. Elke
zomer worden zo'n veertig kinde
ren een week lang meegenomen
naar een plek in Nederland om
daar met elkaar op trekken en acti
viteiten te doen. De laatste jaren
ging de trip naar Oostvoorne.
Het kamp is vooral bedoeld voor
kinderen die het niet zo gemakke
lijk hebben. „Bijvoorbeeld kinde
ren die worden gepest", zegt vrij
williger Hermen Geluk. „Je ziet
ze opleven tijdens de week. Er
ontstaan vriendschappen. Dat is
zo waardevol."
Burgemeester en wethouders wil
len de subsidie verlagen van
11.000 naar 6000 euro. Ter vergelij
king: Kinderkamp Borsele krijgt
4000 euro. „Van die 6000 euro
moeten we in Tholen activiteiten
voor deze kinderen organiseren",
zegt Geluk. „Maar dan krijg je als
begeleider nooit zo'n goede band
met die kinderen als nu en de kin
deren onderling ook niet. Dat zou
erg jammer zijn."
Geluk zegt dat hij en zijn collega-
vrijwilligers snappen dat er moet
worden bezuinigd, ook op het kin
derkamp. Toch hopen ze de pijn
nog zoveel mogelijk te verzach
ten. Er is al een gesprek met de
wethouder geweest en in septem
ber willen ze een beroep doen op
de commissie. In die maand
neemt de raad een definitief be
sluit over de bezuinigingen.
„Hoewel we begrijpen dat er
moet worden bezuinigd, gaan we
natuurlijk voor een zo groot moge
lijk bedrag", stelt Geluk „En als
we het dan echt met die 6000 eu
ro moeten doen, dan doen we het
daar mee. Ik denk dat het voor dat
bedrag ook wel moet lukken om
een kamp op te zetten, al zal het
dan een stuk soberder zijn. Wij
vinden het vooral belangrijk dat
het kamp in zijn huidige vorm
blijft bestaan."
Het allerleukste van
kinderkamp Borse
le? Misschien wel
dat je ouders er even
niet bij zijn. Op het
kamp zijn kinderen onder elkaar:
met zijn vieren in een tent, tij
dens de spelletjes en tijdens het
eten. O ja. Er is ook leiding. „En
die zijn best wel streng."
„Goed vasthouden-éé!", klinkt
het op zijn Bevelands op het Bra
bantse gras. En hup, daar glijden
twee kinderen in noodvaart op
een autoband richting waterbak.
Ze gillen, het ritje eindigt met
een plons. Vandaag - in de hitte -
staan er waterspelletjes op het
programma. Kinderkamp Borsele
is een traditie: dit jaar is het de
veertigste keer dat kinderen uit
de Zak er vakantie vieren. Het ten
tenkamp staat op een veld achter
een melkveehouderij in Oost-Bra
bant, in Wintelre.
„Ik ben schor", meldt Dennis uit
Driewegen ongevraagd. Hij is
voor de derde keer mee op kamp.
En dat betekent dat het voor hem
meteen de laatst keer is: alleen
kinderen uit de groepen zes, ze
ven en acht mogen mee. „Het is
gezellig", vertelt hij. „We spoken
's nachts altijd. Dan gaan we bij el
kaar in de tent, de jongens bij de
meisjes. En dan gaan we eten en
drinken."
Alle dorpen worden door elkaar
gemixt op kamp, vertelt staflid
Karin Sommeijer. „Maar jongens
en meisjes slapen apart in een
tent. Ze worden wel altijd inge
deeld met het groepje waarmee
ze zich opgeven." De bungalow
tenten staan in clusters op het
veld, een beetje uit het zicht van
de leiding. „Kinderen denken
vaak dat ze de hele nacht spo
ken", lacht Sommeijer. „Maar ze
slapen meer dan ze denken."
André uit Nieuwdorp is er voor
het eerst. „Ik hoorde van vrien
den dat het superleuk was. Om
dat ik al in groep acht zit, is dit
meteen de laatste keer. Ik heb er
spijt van dat ik de andere jaren
niet ben meegegaan: we doen al
leen maar leuke dingen. Het is
hartstikke gezellig." Merel uit
Heinkenszand is er voor de twee
de keer bij„Het is zonder je va
der en je moeder", lacht ze. „Ik
was ook nog in Türkije, de eerste
week van de vakantie, maar dit is
leuker omdat je zonder je ouders
zit, met mensen die je een beetje
kent en die dezelfde taal spre
ken."
Marieke uit Lewedorp en Shan
non uit Kwadendamme zijn vorig
jaar vriendinnen geworden op
Kinderkamp Borsele. „We zien el
kaar verder in het zwembad",
zegt Shannon. De gezelligheid is
het leukste van het kamp, vindt
Marieke. „Je leert elkaar heel goed
kennen. En je komt elkaar daarna
weer tegen." Dat ze een week zon
der computer zitten, vinden ze he
lemaal niet erg. Integendeel. Ma
rieke: „We doen allerlei andere
dingen. Het is ook helemaal niet
leuk om hier te computeren."
Ze zijn best streng, vertellen de
meiden. „Maar we proberen wel
's nachts naar andere tenten te
gaan. Aan de schaduwen kun je
zien of er iemand van de leiding
aankomt." Volgend jaar gaan ze
weer, zeggen Marieke en Shan
non vastbesloten. Ze weten ook al
hoe ze dat gaan aanpakken. „Wij
geven ons voor de derde week op,
omdat je dan meer kans hebt dat
je mee mag. Voor de eerste twee
weken zijn altijd veel meer kinde
ren. Dan wordt er geloot."
KINDERKAMP BORSELE
Memm
Het is een beetje ouder
wets: er is geen wifi op
het kamp, de kinderen
doen spelletjes, gaan niet naar gro
te attracties en eten elke avond
zelfgekookt eten.
„We zijn ook een beetje ouder
wets", lacht Karin Sommeijer.
„Maar de kinderen vinden het su
per. Ze vinden het leuk om in een
tent te slapen en ze zeuren niet
over het feit dat ze geen computer
hebben. Ik heb het idee dat ze het
eigenlijk wel weer een keertje lek-
VLISSINGEN - Barkrukken, plafoniè-
res en een flamingolamp. Congres
sen, adviesbureaus, netwerkbor
rels. Een stomer, een strijkplank,
een wasmachine, een koelkast,
een bed, een bestekset en heel
veel etentjes.
Bonnetjes wilde de Lokale Partij
Vlissingen en bonnetjes kreeg ze.
Sterker nog: heel Vlissingen kreeg
ze, want vlak nadat raadsleden in
zage kregen in de declaraties van
het college, liet burgemeester Re-
né Roep ze prompt op de gemeen
telijke website zetten. Binnen de
onderzoekscommissie rijst de
vraag of alle bonnetjes zijn prijs
gegeven of slechts een selectie.
Die bonnetjes, eerst alleen te zien
voor raadsleden, vormden aanlei
ding om een accountant een on
derzoek te laten uitvoeren. Dat be
vestigde het vermoeden dat bij -
uitgaven vraagtekens gezet kon
den worden. Binnenskamers
werd volop gemopperd en met de
vinger gewezen, in de openbaar
heid bleven de raadsleden met
meel in de mond praten.
En wat doet de politiek als ze zelf
niet de boodschapper van het
slechte nieuws wil zijn? Een des
kundige van buitenaf inhuren ach
ter wiens brede rug het aange
naam schuilen is.
De affaire draait formeel om de
vragen of alles wat gedeclareerd
werd, ook door de burger van een
stad die toch al in financiële nood
verkeert, moest worden betaald,
en of de bonnetjes bureaucratisch
goed verwerkt zijn. Dus met een
fatsoenlijke verantwoording en
voorzien van de juiste handteke
ningen om tot uitbetaling over te
mogen gaan. En wat nou eigenlijk
precies die regels zijn. Het zou
niet de eerste keer zijn als blijkt
dat het Vlissingse beleid niet
goed genoeg op papier staat.
Maar eigenlijk draait het om ver
trouwen. Welk normbesef hou
den onze bestuurders er op na?
Die meetlat heeft een accountant
echter niet in zijn etui zitten. Hij
kan nagaan'of alles is gegaan vol
gens de regels der boekhoudkun
de, maar zal geen oordeel uitspre
ken over het feit dat bij een 'over
leg' flink wat alcohol werd genut
tigd.
Dat is een moreel en politiek oor
deel. En daar is de gemeenteraad
voor. De accountant zegt nog
steeds niet te weten wat nou ei
genlijk van hem verwacht wordt.
Zou de onderzoekscommissie dan
zo'n ondoordachte opdracht heb
ben geformuleerd of kan de ac
countant de verwachtingen niet
waarmaken?
Je kunt je afvragen of het hele on
derzoek, dat zich nota bene richt
op de vraag of verder onderzoek
nodig is, überhaupt nog nodig is.
De bonnetjes liggen op straat en
het is nu aan de raad om te bepa
len of de collegeleden - in dit ge
val burgemeester Roep, aangezien
wethouder Jacques Damen, die
eveneens uitblonk in bonnetjes,
al ontslag heeft genomen - mo
gen blijven of niet.
De onderzoekscommissie bestaat
uit raadsleden en in Vlissingen
staan die niet bepaald bekend om
hun daadkracht. Toch zullen zij
nu moeten doorpakken. Want
hoe langer deze affaire voort
sleept, hoe onbestuurbaarder de
stad wordt. En of Roep het nu aan
zichzelf heeft te wijten of niet; be
schadigd is hij toch al. Het hele
onderzoek is een motie van wan
trouwen op zich.
door Rob Paardekam
THOLEN - Drie vrijwilligers die be
trokken zijn bij het Kinderkamp
Tholen zijn in actie gekomen om
het uitje te behouden. Door de
voorgestelde bezuinigingen van
het college dreigt het kamp in zijn
huidige vorm te verdwijnen.
Kinderkamp
is leuker dan
vakantie Turkije
door Nadia Berkelder
3
weken duurt het kin
derkamp Borsele. Elke
week komt er een nieu
we groep kinderen
naar Wintelre.
Per week kunnen er ongeveer vijf
tig kinderen mee op kamp.
Ouders betalen 80 euro per kind.
Mensen met een bijstandsuitke
ring de helft
Het kamp is voor kinderen in de
drie hoogste groepen van het ba
sisonderwijs.
Wie drie keer inschrijft, mag gega
randeerd een keer mee.
mZJPF
ANALYSE
DECLARATIES
door Wendy Wagenmakers
