Hoogerland
geniet in bocht 7
Jongensdroom Riblon komt uit
Bauke Mollema en Laurens ten
Dam zakken door het ijs op
Alpe d'Huez.
S*
32 SPORT
TOUR DE FRANCE
Glandon
ER
Het is de eerste van de vijf cols
die in de etappe van vandaag op
het programma staan: de Glan
don, Alpenreus met een mythi
sche naam. Die dankt de 1924 me
ter hoge bergpas vooral aan die ge
denkwaardige dag, vandaag pre
cies 36 jaar geleden: 19 juli 1977.
De dag waarop Eddy Merckx aan
toonde ook maar een mens te
zijn. Hoewel Merckx zelf de eer
ste is om te roepen dat het verge
lijken van wielrenners uit ver
schillende tijdperken ondoenlijk
is, wordt de Belg in brede kring
beschouwd als de grootste aller
tijden.
Zijn erelijst is ongeëvenaard met
in totaal 525 gewonnen wedstrij
den, waarbij onder meer vijf keer
de Tour, vijf Giro's, één Vuelta,
drie WK's, zeven keer Milaan-
Sanremo, vijf keer Luik-Bastena
ken-Luik, drie keer Parijs-Rou-
baix, twee keer de Ronde van
Vlaanderen, twee keer de Amstel
Gold Race en twee keer de Ronde
van Lombardije.
Merckx reed zeven keer de Tour
waarbij hij in totaal 34 etappes
won en 111 dagen de gele trui
droeg. Hij werd eindwinnaar in
1969,1970,1971,1972 en 1974, twee
de in 1975 en zesde in 1977.
Die laatste Tour, minder dan een
jaar voordat hij definitief een
punt achter zijn wielerloop-
baan zou zetten, was er eigen
lijk een te veel voor Merckx.
De voortekenen voor zijn defi
nitieve val waren ruimschoots
aanwezig. De suprematie waar
mee hij tot 1975 in het peloton
gedomineerd had, was al bijna
twee jaar verdwenen, slechts
zijn enorme wil en eerzucht
dreven De Kannibaal van wel
eer nog voort.
Aan zijn strijd tegen beter we
ten in kwam op die 19e juli
1977 echter een abrupt einde.
Wie Merckx die dag op de
Glandon zag ploeteren wist dat
het over was. Hij beleefde er,
hoewel hij nog als zesde zou
eindigen in het eindklasse
ment en een dag later nog een
etappe won, een inzinking als
nooit tevoren.
De Belgische krant Het Volk
huilde op lyrische wijze met
hem mee: 'Er werd gevloekt en ge
tierd, geschreeuwd en geweend, ge
vochten, geslagen, gespuwd, ge
werkt, geleden. Alles lag zo dicht
bij mekaar. Winst en nederlaag, le
ven en dood, vreugde en verdriet, la
chen en schreien, geluk en tegen
slag. Al die gemengde gevoelens dre
ven in sluierigeJlarden door elkaar;
op de Col de Glandon, een onder
maanse, gemene gril van de natuur
waar 's nachts wellicht nog kobol-
ten ronddolen tussen de melkwitte
nevels en afschuivende sneeuw. De
Glandon roept verre duistere krach
ten op zoals de Killimandjaro in
Afrika. De Glandon is het einde
van de beschaving. Over die wol-
kenhoge col hebben de renners om
hun moeder geroepen, omdat zij de
dood nabij zagen. Daar ook is het
rijk van Eddy Merckx ineen ge
stort'.
De gangmaker van de Argos-trein
moest als eerste lossen op de Or-
non, de laatste col voor Alpe d'Hu
ez. „Ik werd uit de auto's gereden
en dan weet je dat je nog tachtig
kilometer alleen moet rijden."
Daardoor werd volgens hem de
dubbele beklimming van de Ne
derlandse Alp minder een feestje
dan hij gehoopt had. „Als ik in de
groep had gezeten had ik er meer
van genoten." Zijn vriendin had
Veelers bijvoorbeeld niet zien
staan bij bocht 7. „Maar daar ston
den ook zoveel mensen." Juist
daarom werd de klim naar het ski
oord voor de meeste andere Ne
derlanders wel een onvergetelijke
belevenis. „Dit is de mooiste dag
uit mijn wielercarrière",'jubelde
Koen de Kort van Argos. „Ik vond
het supermooi. Vooral die be
roemde bocht 7. Zoveel mensen!",
viel zijn ploeggenoot Tom Du-
moulin hem stralend bij. Samen
met Bram Tankink gooide De
Kort er zelfs een schepje bovenop.
„We hebben de boel daar nog
even opgezweept om iedereen
nog gekker te maken. Tom, Bram
en ik werden er gewoon uit ons
groepje naar voren geduwd. Du-
moulin: „Hier kon je alleen maar
van genieten."
Johnny Hoogerland kon dat pas
bij de tweede passage. „De eerste
keer moest ik pas laat lossen en
probeerde ik alles om nog terug
te komen." Toen dat niet lukte,
nam de Zeeuw van Vacansoleil
bij de laatste passage wel de tijd
om op te gaan in de feestvreugde.
„Ze schreeuwen alleen zo hard
door elkaar, dat je niet weet wat
ze allemaal roepen. Op een gege
ven moment zat ik de bochten af
te tellen. Toen bocht 7 naderde
heb ik me even terug laten zak
ken. Ik wist toch wel dat ze me te
rug naar mijn groepje zouden du
wen."
De nationale kampioen kon zich
voorstellen dat de tocht door de
haag met toeschouwers voor ande
re renners ook beangstigend kan
zijn. „De meesten hebben daar de
hele dag bier naar binnen staan
happen. Als Nederlander kun je
er om lachen, maar voor een bui
tenlander zal dat anders zijn."
Roy Curvers van Argos had ook
als Nederlander zijn bedenkingen
bij al die oranje gekte. „Al dat aan
duwen en al die schoudersklopjes
zijn goed bedoeld, maar met tien
bier in hun pens, weten de mees
ten niet hoe hard ze slaan. Dat is
dus niet leuk."
alpe D'HUEZ - Wat een Nederland
se hoogtijdag moest worden op
L'Alpe d'Huez is uitgedraaid op
een teleurstelling. De al dagen
heersende oranjegekte op de berg
kon de nationale wielerhelden
Bauke Mollema en Laurens ten
Dam niet inspireren tot grootste
daden.
Uitgerekend op de dag des oor
deels zakte het Belkin-duo door
het ijs. Mollema finishte als 26e
op 6.13 minuten van ritwinnaar
Christophe Riblon. De Groninger
moest Wout Poels (22e) voorlaten
als beste Nederlander. Doordat
Mollema ook terrein verloor ten
opzichte van een aantal directe
concurrenten zakt hij in het alge
meen klassement van de vierde
naar de zesde plaats. Zijn achter
stand op leider Chris Froome be
draagt nu 8.58 minuten. „Dit was
niet echt mijn dag. Na de tijdrit
voelde ik me al niet lekker en ook
vandaag had ik geen goede be
nen", zei Mollema, die zich geluk
kig prees met de steun van Ro
bert Gesink. Tijdens de slotklim
naar Alpe d'Huez kroop de Achter
hoeker in de rol van luxeknecht.
„Robert heeft geweldig werk ver
richt. Anders had ik nog veel
meer tijd verloren. Nu valt de
schade me nog mee."
Ook Laurens ten Dam had zich
de dubbele beklimming anders
voorgesteld. De 32-jarige renner
had echter te veel last van de rug
blessure die hij woensdag opliep
bij een val in de tijdrit Ten Dam
bereikte de top als 37e op 9.54 mi
nuten van Riblon. Het goede
nieuws voor de Belkin-renner
was dat hij zich nog nipt kon
handhaven in de toptien van het
klassement.
Dat het niet de dag van de Neder
landers zou worden, werd al dui
delijk bij de beklimming van de
Col de Sarenne, die volgde op de
eerste keer Alpe d'Huez. Terwijl
Mollema zich op wilskracht vast
beet in de groep van favorieten,
moest Ten Dam toen al afhaken.
In de afdaling van de Sarenne kon
hij nog terugkomen, maar de
tweede beklimming van Alpe
d'Huez loog niet. Ondanks de toe
juichingen van een massa landge
noten moest zowef Ten Dam als
Mollema zich in zijn lot schikken.
„Ik ben blij dat tijdens de eerste
klim gewoon tempo werd gere
den. Daar hadden we al een aan
val van Saxo Bank verwacht. Als
dat was gebeurd, hadden we twin
tig minuten kunnen verliezen",
zocht coach Merijn Zeeman naar
een lichtpuntje in een etappe die
het Nederlandse wielrennen weer
met beide benen op de grond
plaatste. De onverhoopt goede
prestaties van Mollema en Ten
Dam in de eerste twee Tourwe
ken hadden de wielergekte in het
land tot grootse hoogten doen stij
gen. Toen ploegleider Nico Ver
hoeven in het hotel van de Bel-
kin-ploeg de balans opmaakte
van een enerverende dag, zag hij
geen reden voor geweeklaag. „Als
je tweede en vijfde staat in het
tussenklassement van de Tour
mag je dat vieren. Ik vind het pri
ma dat in Nederland een hallelu
jah-stemming heerste, maar nu
moeten we met z'n allen de knop
kunnen omdraaien. We zijn weer
'back to earth'. Als we na drie we
ken met een renner in de toptien
eindigen, hebben we nog altijd
een goede Tour gereden."
Of het Belkin-duo haar toptien
klassering kan vasthouden, is nog
lang niet zeker. Voordat de Cham
ps Elyseés lonkt, wachten er nog
twee zware Alpenritten. Gezien
de kwaaltjes van Mollema en Ten
Dam een hachelijk onderneming.
Terwijl Ten Dam last heeft van
zijn rug, zat Mollema donderdag
op de fiets met griepverschijnse-
len. „Een fitte Bauke had nu nog
vierde of vijfde gestaan. In de
tijdrit voelde hij zich al niet lek
ker en daarvan was hij vandaag
nog niet hersteld. Als een renner
weinig eetlust heeft, weet je dat
er iets aan de hand is", zei Verhoe
ven, die een beetje vreest voor de
rit van vandaag, waarin vijf cols
moeten worden beklommen.
„Sinds de Tour begonnen is, zijn
we steeds in de aanval getrokken
als ploeg. Steeds hebben we ge
vochten om in de goede vlucht te
zitten. Nu is het eindelijk eens ge
lukt", verzuchtte Riblon, in 2010
al eens winnaar van een Pyrenee-
ënrit. „Op 5 kilometer van de fi
nish dacht ik mijn tweede plaats
te consolideren. Tejay van Garde
ren reed te ver voor mij uit, dacht
ik. Mijn ploegleider bleef me aan
moedigen. Van Garderen kon bre
ken, riep hij. Uiteindelijk had hij
gelijk."
Riblon haalde de Amerikaan bin
nen de laatste twee kilometer
voor de streep in en liet hem met
een achter. „Ik wist dat ik moest
doorgaan. Als kind keek ik al naar
de beklimmingen op deze mythi-
sche berg. Nu win ik hier zelf en
dan nog nadat wij Alpe d'Huez
zelfs tweemaal moesten beklim
men."
Geletruidrager Chris Froome be
leefde zijn lastigste moment in de
ze Tour tot nu toe. Hij had veel
steun aan ploeggenoot Richie Por
te. „Richie was geweldig", zei hij
over Porte die als een attente ober
vlug wat eten ging halen bij de
teamauto van Sky op het moment
dat de geletruidrager werd over
vallen door een hongerklop. Ver
volgens gaf Porte zijn kopman
een 'lift' naar de top van de berg.
„Daardoor valt de schade reuze
mee. Integendeel, ik win zelfs tijd
op mijn naaste concurrenten. Als
dit een slechte dag was, accepteer
ik die graag."
Froome pakte wederom tijdwinst
op nummer twee Alberto Conta-
dor. Na aftrek van de tijdsboete
voor de illegale 'thuisbezorging'
van het eten, loopt de Brit weer
37 seconden verder uit op de Span
jaard.
Contador viel hem nog wel aan in
de afdaling van de beruchte Col
de Sarenne, maar betaalde daar
voor de tol op laatste beklimming
naar Alpe d'Huez. Froome reed sa
men met Porte, Quintana en Ro
driguez bij de Spanjaard vandaan,
pakte vlot anderhalve minuut,
maar raakte toen toch nog onver
wacht in de problemen door-de
hongerklop. „Ik voelde plots een
tekort aan suikers opkomen."
door Jan Martens
door Ad Pertijs
ALPE D'HUEZ - Iets meer dan een
half uur na winnaar Christophe Ri-
blon rolde Tom Veelers in Alpe
d'Huez over de finish. Als allerlaat
ste, maar dik op tijd. „Ik ben blij
dat dit de Nederlandse berg is",
merkte de Tukker schalks op nadat
hij een blikje fris aan zijn mond
had gezet. „Hier en daar een duw
tje, veel geschreeuw, veel aanmoe
digingen, dat helpt."
Podium plots
heel ver weg
door Patrick Delait
f»V"e
ALPE D'HUEZ - Als kind keek Chris
tophe Riblon naar de Tour en voor
al de ritten naar Alpe d'Huez maak
ten indruk. Donderdag won de ren
ner van AG2R er zelf. „Dit is echt
een memorabele dag", sprak de
32-jarige Fransman vol ongeloof.
Christophe Riblon
