30 BEVELANDEN en THOLEN
INENTEN
SGP-voorman George van Heukelom is tegen
inenten. Maar hij respecteert dat anderen uit
reformatorische kring het wel laten doen.
Pi
Aan een
wand van
zijn werkka
mer in het
provincie
huis prijken tientallen fa
miliefoto's. In het mid
den een afbeelding waar
op de zes dochters en vijf zonen Van Heu
kelom poseren. Een prachtig elftal. Vader
George is er apetrots op. Net als op zijn
acht kleinkinderen, van wie er een is over
leden.
Die kinderen zijn geen van allen ingeënt te
gen jeugdziekten als mazelen, bof, kink
hoest en polio; de kleinkinderen wel. Van
Heukelom: „Van mijn oudste zoon en zijn
vrouw weet ik het zeker. Die hebben er
vijf; dus dat tikt door. En de andere twee-
Ja, ga er maar van uit dat die ook zijn in
geënt. Allemaal dus."
Van Heukelom (1949, gedeputeerde na
mens de Staatkundig Gereformeerde Par
tij, eerst-verantwoordelijke binnen het da
gelijks provinciebestuur voor onder meer
gezondheidszorg, kerkenraadsvoorzitter,
voorganger en cathegeet van de Gerefor
meerde Gemeente in Nederland in zijn
woonplaats Nieuwerkerk) vindt het jam
mer dat zijn kinderen een andere keus heb
ben gemaakt over preventieve inentingen
dan zijn vrouw Hanneke en hij deden.
Maar: „Inenten of niet is een gewetens
vraag. Iedereen moet die voor zichzelf be
antwoorden."
In huize Van Heukelom was en is geen en
kel onderwerp taboe. „We praten overal
over. Eén voorwaarde: het moet wel op een
respectvolle manier gebeuren. Anders gaat
het niet in zo'n groot ge
zin, Maar ieders mening
is belangrijk. We hebben
er altijd voor gewaakt de
Bijbel als kanon te ge
bruiken. En ja, in derge
lijke gesprekken is ook
het vaccineren tegen
jeugdziekten aan de or
de gekomen. Zeker in pe
rioden waarin dergelijke zieken de kop op
staken."
Van Heukelom respecteert, begrijpt en - de
bevestiging komt er met enige aarzeling
uit - accepteert dat anderen hun kinderen
laten inenten. „Het gaat om de Voorzienig
heid Gods. We gaan ervan uit dat we zon
der Gods medewerking nergens zijn en dat
God de schepping onderhoudt en regeert.
Het inenten van een lichaam met een stof
die in wezen schadelijk is, valt daar niet
mee te rijmen. Dan grijp je zeifin. Daar
mee geef je aan dat God in dit opzicht
geen Meester is en dat je - weer in dit op
zicht - je leven in eigen hand neemt. Accep
tabel? Tja, dat is een kwestie van eigen ver
antwoordelijkheid. Kijk, als het om het
schenden van een van de Tien Geboden
gaat, is het duidelijk. Daar ligt een grens.
Maar wat Gods Voorzienigheid in je per
soonlijke leven betekent, moet je zelf invul
len. Op eigen geweten rust geen censuur.
Hanneke en ik hebben onze kinderen niet
tot volwassenen opgevoed om ze vervol
gens tot bepaalde keuzen te dwingen."
De opvatting dat ouders hun geweten moe
ten volgen bij de beantwoording van de
vraag of ze hun kinderen tegen mazelen,
bof, tyfus, polio en dergelijke laten inen
ten, leeft volgens Van Heukelom steeds bre
der in reformatorische kring. „Ik denk dat
de overgrote meerderheid van de ouders
hun kinderen vandaag de dag laat inen
ten." Wat hem betreft hoort dat te worden
gerespecteerd.
En hoe zit het dan met de sociale controle
in dorpen met veel inwoners van reforma
torische huize, waarvan in de media stee
vast sprake is wanneer een epidemie de
kop opsteekt? Van Heukelom: „Het zou ver
keerd zijn als ouders zich daardoor geremd
zouden voelen een besluit uit te voeren dat
ze na lang nadenken hebben genomen. So
ciale controle is goed, zolang die mensen
behoedt voor uitglijers en bijdraagt aan de
zorgzaamheid in een samenleving. De be
slissing om je kind te laten inenten is van
een heel andere orde. Wie ben je om een
ander daar om te veroordelen? Wat dat be
treft is het goed jezelf's avonds voor het
slapen gaan eens in de spiegel te bekijken.
Doe ik ook. Dan bekijk ik mezelf als be
stuurder, als politicus, als actief lid van on
ze kerkelijke gemeente en natuurlijk ook
als echtgenoot en vader. Heel vaak kom ik
dan tot de conclusie: nou, nou."
Van Heukelom verwerpt de sugges
tie dat hij, de gereformeerde gezind
te en de SGP er liberaler opxzijn ge
worden. Toch heeft het er de schijn van dat
standpunten die vroeger als onwrikbaar
golden voorzichtig aan het schuiven zijn
gegaan. Van Heukelom ziet het anders: „Je
moet het goud van je beginselen nu een
maal omsmelten in de pasmunt van deze
tijd."
De kinderen Van Heukelom zijn inmiddels
allemaal immuun voor de bof, rodehond
en dergelijke. Niet door inenting, maar
dooFdat ze de ziekten hebben gekregen.
„Mazelen, kinkhoest, noem het maar op.
Met elf kinderen in huis besmet iedereen
elkaar. Dat zijn zware, zorgelijke nachten
geweest. Zeker met die kinkhoest. Dat is
echt angstig wanneer iedereen zo'n hoest-
aanval heeft." Ondanks die beangstigende
ervaringen staat Van Heukelom nog steeds
achter het besluit van zijn vrouw en hem
zelf hun kinderen niet te laten inenten.
En hij begrijpt ook waarom zijn kinderen
het wel doen.
door Ben jansen
Deze krant besteedt gedurende
drie dagen aandacht aan de
mazelen-epidemie. Vandaag deel 2
