Schone sport maakt wielrennen veel leuker
SPORT 25
BAGNÈRES-DE-BIGORRE - Zesen
twintig minuten en twintig se
conden na ritwinnaar Daniel Mar
tin komt in Bagnères-de-Bigorre
de 'bus' over de finish. Onder aan
voering van Niki Terpstra en met
aan boord ook nog de Nederlan
ders Boy en Danny van Poppel,
Lieuwe Westra, Tom Leezer,
Koen de Kort en Tom Veelers.
„Ruim op tijd", grijnst De Kort.
„We hadden nog tien minuten
over." De lach die De Kort op zijn
gezicht heeft - 'Ik was in het be
gin van de Tour ziek, maar voel
me nu elke dag beter worden' -
ontbreekt bij Argos-ploeggenoot
Veelers. „Man, wat was het zwaar.
Ja, ik heb wel een paar keer naar
voor geroepen of het wat zachter
kon. PfïF', aldus de rodelantaarn
drager van deze ronde.
De bus blijft een bijzonder feno
meen in bergetappes. Zodra er
vooraan gas gegeven wordt, verza
melen de niet-klimmers, waarbij
heel veel topsprinters met hun
ploeggenoten, zich in een grote
groep met maar een doel voor
ogen: voor het verstrijken van de
tijdslimiet de finish halen.
Wijlen Gerrie Knetemann gold in
de jaren zeventig en tachtig als
een van de chauffeurs van de bus.
Hij bepaalde hoe hard er gereden
moest worden om tijdig de eind
streep te bereiken. „In mijn tijd
als renner speelden Stuart O'Gra-
dy en Eros Poli die rol", vertelt
ploegleider Aart Vierhouten van
Vacansoleil-DCM.
En wie is tegenwoordig de chauf
feur van de bus? „Niemand", zegt
Alben Timmer (Argos-Shimano).
„We worden allemaal via onze
oortjes op de hoogte gehouden
over de tijd die we nog hebben
om binnen te komen. En dan zijn
het vaak de ploeggenoten van de
sprinters die op hun commando
het tempo aangeven in de bus."
De fameuze sprinterstrein van Ar-
gos is in de bergritten meer een
sprintersbus. Timmer: „Wij heb
ben Tom Dumoulin, Simon Ge-
schke en Johannes Frohlinger die
redelijk kunnen klimmen. Die zit
ten vaak een paar groepjes naar
voren. De rest verzamelt zich
meestal in de bus bij Marcel Kit
tel en John Degenkolb.".
Tegenwoordig krijgen de renners
via hun oortjes te horen hoeveel
tijd ze nog hebben om op tijd bin
nen te komen. Vroeger moesten
ze dat zelf uitrekenen. Gar-
min-ploegleider Andreas Klier:
„Ik was daar altijd van tevoren
mee bezig." Zo niet Servais Kna-
ven. „Nee, ik rekende dat ter plek
ke uit als ik wist hoe hard er voor
aan gereden werd", verraadt de
ploegleider van Team Sky de aan
wezigheid van een rekenknobbel.
Hoe zorgt de bus dat ze op tijd
binnenkomt? Vierhouten: „Door
in de afdalingen heel hard te rij
den. Daar gaan we vaak sneller
dan de klassementsrenners voor
aan." „In de rit van zaterdag won
de bus in de afdaling van de voor
laatste col twee minuten terug op
de kopgroep", aldus Timmer.
Bergaf mag het dan hard gaan,
bergop moet er in de bus wel de
gelijk rekening gehouden worden
met de niet-klimmers. „Er wordt
regelmatig geroepen dat het zach
ter moet. Wie er dan meestal
roept? „Mark Cavendish. Die weet
wel hoe hij zich moet laten ho
ren."
„Zo moet wielrennen zijn", was
een vaak gehoorde opmerking.
Het gevoel van 'eindelijk' hing in
de lucht. Want volgens velen is
een open koers de 'bijvangst' van
het feit dat de strijd tegen doping
zijn vruchten begint af te wer
pen. „Vijf jaar geleden was ik met
deze zelfde benen 22e in de Tour.
Nu sta ik vierde", illustreerde Lau
rens ten Dam hoe hij het verschil
tussen heden en verleden ervaart.
„Wat ik vandaag gezien heb, stelt
me gerust", laat Vacansoleil-ploeg-
leider Aart Vierhouten weten
over met name de zwakke dag
van Team Sky.
Zwakke dagen horen bij het koer
sen zonder doping. Producten als
epo waren er ook voor om ren
ners probleemloos te laten herstel
len tussen de zware ritten door.
Nu is het voor de meesten iedere
dag maar afwachten hoe de vlag
er bij hangt. Wie nog wel uit de
verboden pot durft te snoepen
wordt doorgaans snel in de kraag
gegrepen.
De enige, echt constante factor
tot dusverre in deze Tour is leider
Chris Froome. Waar in een nog
niet zo ver verleden door de ken
ners van zaken als getrapte watta
ges en zuurstofopname grote
vraagtekens werden geplaatst bij
enkele indrukwekkende presta
ties, staan diezelfde expert nu in
de rij-om de Keniaanse Brit vrij te
pleiten van mogelijk dopingge-
bruik. „Wat ik zie is menselijk",
zeggen zij over de klimcijfertjes
van Froome.
Dat Froome zich desondanks in
de top drie van de gereden tijden
op Ax-3-Domaines heeft genes
teld moet gezocht worden in een
sterk verbeterde trainingsaanpak
en de stappen die sport gemaakt
heeft op technologisch gebied. De
laatste jaren is er veel meer oog
voor zaken als aërodynamica, voe
ding (pas sinds kort gaan er eigen
koks mee naar de koersen) en ma
teriaal. Niemand die het hardop
wil bevestigen, maar vanuit de
oude dopingcultuur ontbrak het
de sport jarenlang aan de prikkel
om te innoveren. Gewoon de
spuit er in was net zo gemakke
lijk.
Het loont weer de moeite om al
leen maar keihard te werken. 'Op
een andere manier zou ik het niet
willen', spreekt Froome de eerde
re woorden van Marianne Vos na.
Maar de grote opwinding betrof
dit weekeinde toch het feit dat
blijkt dat schoon koersen veel leu
ker is om naar te kijken. De sport
raakt langzaam verlost van het
kwaad dat alles en iedereen zo
lang in een verlammende greep
hield.
MAANDAG 8 JULI 2013
Bus heeft geen chauffeur meer
door Jan Martens
Johnny Hoogerland wordt fel aangemoedigd op de Col de Pailheres. De renner uit Langeweegje eindigde in de eerste Pyreneeënrit op 17.47 minuten van de Britse etappewinnaar Chris«Froome op
de 65e plaats, foto Bas Czerwinski
door Ad Pertijs
BAGNERES DE BIGORRE - De opwin
ding was groot, het afgelopen
weekeinde in de Tour. De twee
bergritten door de Pyreneeën lie
ten een koers zien zoals die in de
Ronde van Frankrijk zelden is ver
toond in de bergen. Vol onvoorspel
bare ontwikkelingen en een totaal
gebrek aan controle.
