Krans voor schipbreukelingen In een opblaasbootje komen immigranten naar Europa. Het die pe water in de Straat van Gibraltar is echter levensgevaarlijk. VERDIEPING 9 Paus Franciscus draagt maandag op Lampedusa een mis op voor 20.000 verdronken asielzoekers die Europa niet haalden. De risico's van de overtocht zijn enorm, maar dat weer houdt mannen, vrouwen en kinderen er niet van in steeds grotere aantallen de oversteek te wagen. Duizenden zijn verdron ken. Als ze geluk hebben halen ze echter de Spaanse, Italiaanse of Griekse kust. De Straat van Gibraltar is de kortste én ge vaarlijkste route voor de gelukzoekers. Het diepe water tussen Spanje en Afrika borrelt, zuigt, stroomt. In de engte waar de Middel landse Zee en Atlantische Oceaan met elkaar botsen, kolken gevaarlijke stromingen onder water. Golven van twee tot drie meter slaan van al le kanten tegen de reddingsboot van de Spaanse reddingsbrigade Salvamar. Een heli kopter zoeft laag over, op topsnelheid. De oe fening van de kustwacht, onder een strak blauwe lucht, verloopt perfect. Nu de nach ten nog, als de echte SOS-oproepen komen. In die donkere uren zijn de lichtgevende vier kante boeien, de radar en sterke zoeklichten onmisbaar; net als de netten langs de zijkant van de boot, een houvast voor drenkelingen. Het is tijdens de acties een kwestie van ma noeuvreren op de vierkante centimeter voor kapitein Juan Carlos Dujat (46) uit de Zuid- Spaanse havenstad Tarifa. Een golfslag te veel en de rubberen bootjes slaan om. Het water is maar een graad of 17 en veel vluchtelingen kunnen niet zwemmen, hebben verschillen de lagen kleding aan, zijn vermoeid en gedes oriënteerd. Ze dobberen vaak al uren rond, hebben het koud, zijn nat. „Als ze uit de boot vallen, zijn ze vrijwel onmogelijk te vinden", weet Dujat uit ervaring. Na Het Kanaal tussen Frankrijk en Groot- Brittannië, is de Straat van Gibraltar de drukst bevaren route ter wereld. Over de on zichtbaar uitgelegde 'snelweg' passeren jaar lijks meer dan 100.000 schepen. Die zijn stuk voor stuk te volgen op de schermen van de verkeerstoren van Salvamar in Tarifa, die 100 meter boven de zeespiegel uittorent. Marokko lijkt vanuit de toren op een steen worp afstand te liggen. De kranen in de nieu we containerhaven van Tanger zijn duidelijk te onderscheiden. Net als de rotsen en stran den tot aan de Afrikaanse stad zelf. Die vor men een favoriet vertrekpunt voor de illegale immigranten. „Bij helder weer kun je de hui zen aan de overkant zien", zegt Salva- mar-coördinator Adolfo Serrano Soli's (53). „Het lijkt zo dichtbij en de mensen hebben geen idee van de gevaren. Ze stappen in rub beren opblaasboten, speelgoed, van twee tot drie meter lang. Met zes tot vijftien mensen tegelijk; alleen met een stel peddels. Maar zonder motor is de oversteek onmogelijk." De bootjes zijn onzichtbaar voor de radar en worden door golven en stromingen alle kan ten op geslagen. Een schreeuw om redding op het alarmnummer van Salvamar komt veelal van de vluchtelingen zelf. Een enkele keer belt een ongerust familielid vanaf het andere continent, na dagen zonder nieuws. Lokaliseren van bootjes in nood valt niet mee. Solis vraagt de opvarenden of ze bij voorbeeld de lichten van de haven van Tan ger zien, of er een groot opvallend schip in de buurt vaart, of hoe ver ze denken van de kust af te zijn. Het moeilijke is dat ze meestal geen kennis hebben van de kustlijn, slechts deels Frans of Engels spreken en doodsbang aan de lijn hangen, aldus de coördinator. Of de lekgeslagen boot is al half gezonken. Zo treft kapitein Juan Carlos Dujat de men sen vaak aan. „Er zijn zwangere vrouwen bij en baby's van een paar maanden oud. Vanuit onze normen en waarden valt dat niet te be grijpen. Het moet waar ze vandaan komen, veel en veel slechter zijn dan hier. Ze hebben al een half continent over gereisd, door de woestijn, en allerlei ontberingen doorstaan. Dan laat je je niet tegenhouden door de laat ste etappe, het oversteken van de Straat van Gibraltar." Illegale immigratie tussen Afrika en Zuid- Spanje is van alle tijden. De laatste twee jaar is er snel veel veranderd, zoals de nationali teit van de bootvluchtelingen. Marokkanen weten hoe hard de crisis heeft toegeslagen in Europa en kiezen nauwelijks meer voor de zeeroute. Sinds oktober vorig jaar ziet Salva mar toch een sterke stijging van het aantal il legale immigranten. Het grootste deel van de vluchtelingen, die nu - na redding - worden opgevangen door het Rode Kruis en de Guar- dia Civil, komt van onder de Sahara, uit cen traal en zuidelijk Afrika. Daarnaast is de overtocht, door gebruik van andere transportmiddelen, veel riskanter ge worden. Begin jaren '90 werden grote, hou ten vissersboten ingezet, die mensen aflever den aan de Spaanse kust en terugkeerden naar Marokko. Dat was relatief veilig, want er was een motor aan boord en de eigenaar wil de zelf ook graag heelhuids thuiskomen. De zogenoemde paternas, zonder schipper, die la ter in zwang raakten, maakten al veel slacht offers. Te vol geladen strandden ze in de branding, waarna de vluchtelingen dood of levend werden opgevangen op de stranden. „De laatste twee jaar zien we alleen nog rub berboten en dat heeft de bewaking van de kustlijn compleet veranderd", aldus Adolfo Serrano Soils. „De vluchtelingen komen niet meer aan op het strand, maar moeten gered worden op open zee." Er wacht hen aan land niet altijd meer een warm welkom. Eerder vonden immigranten hun weg wel en werden ze vaak geholpen. Maar controles op illegale arbeiders zijn opge voerd en er is geen werk. Europa heeft nu zelf problemen genoeg en er is niet veel soli dariteit meer. Soil's: „Hier in Tarifa kennen de mensen de zee, hebben ze zelf ook vrien den verloren in het water. Hier is begrip voor de reddingsacties, maar in de rest van Spanje ligt dat anders." Op de bodem van de Middelland se Zee liggen 20.000 doden. Het zijn bootvluchtelingen uit vooral Afrika die de afgelopen jaren de Europese kust niet heb ben gehaald. De verschrikkelijke rekensom kwam onlangs van Migrantes, de migratie organisatie van de Italiaanse bisschoppencon ferentie. Veel vluchtelingen proberen tevergeefs in gammele bootjes de Middellandse Zee over te steken en verdrinken soms met families te gelijk. Migrantes pleit voor een humaner mi gratiebeleid van de Europese Unie. Om dat te onderstrepen, reist paus Franciscus maandag naar het Italiaanse eilandje Lampedusa in de Middellandse Zee. Daar ontmoet hij asielzoe kers die de gevaarlijke oversteek overleefden. Lampedusa ligt ongeveer 100 kilometer ten noorden van Afrika. Volgens de Italiaanse mi nister van Binnenlandse Zaken, Angelino Al- fano, zijn er in de eerste helft van dit jaar 3.648 bootvluchtelingen in Lampedusa gearri veerd. Dat waren er ruim drie keer zo veel als in dezelfde periode vorig jaar. Tot eind mei van dit jaar werden voor de Zuid-Spaanse kust 128 boten opgepikt door reddingsbrigade Salvamar. Met in totaal dui zend vrouwen, mannen en kinderen. Daar van overleefden zeventien de overtocht niet. Ter vergelijking: over heel 2012 ging het in Spanje in totaal om 1.551 mensen tijdens 125 reddingsacties door de Spaanse kustwacht. Volgens het Vaticaan werd paus Franciscus diep geraakt door de recente schipbreuk bij Lampedusa van een boot met asielzoekers uit Afrika, 'de laatste in een reeks van soort gelijke tragedies'. Een aantal van de vluchtelingen was afkom stig uit Syrië, Afghanistan en Eritrea. Tiental len drenkelingen klemden zich op volle zee vast aan een drijfnet voor de tonijnvisserij dat door een Tunesische vissersboot werd ge sleept. Daarbij verdronken zeven mensen, al dus ooggetuigen in de Italiaanse media. De bemanning van de kotter had het sleeptouw met het net doorgesneden en zou vluchtelin gen terug in zee hebben gegooid. „Europa moet zich om de immigratie bekom meren, want dit is niet enkel een Italiaans probleem", aldus minister Alfano. „Wie hier aankomt, wil niet naar Sicilië of Italië, maar naar Europa." Italië heeft al vaker geklaagd dat het van de andere EU-landen te weinig steun krijgt om de toestroom van vluchtelingen aan de Itali aanse kust een halt toe te roepen. De paus zal vanaf een boot een bloemen krans in zee werpen ter herinnering aan alle asielzoekers die hun poging Europa te berei ken met de dood hebben moeten bekopen. Ook zal Franciscus in een asielzoekerskamp voorgaan in een mis. JiSL ZATERDAG 6 JULI 2013 door onze correspondent Pauline Blom I Een uit zee geredde vluchtelinge wordt door Italiaanse marinemensen geholpen, foto AFP I Een reddingswerker met een baby die bij Lam- pedusa is gered, foto Francesco Malavolta/EPA «M

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 9