De documentaire serie Uitgezet van de VARA toont hoezeer kinderen van uitgezette asielzoekers lijden. Het Kinderpardon zou ook voor hen iets kunnen doen. SPECTRUM 11 opinie ■f illustratie Censuur Bij de voorvertoning van de vierdelige do cumentaireserie Uit gezet, die de VARA nu uitzendt, had Tweede Kamerlid Sharon Gesthuizen (SP) het moeilijk gehad. In debat met staatssecretaris Teeven van Asielza ken zei ze: „Ik was blij dat het licht uitging." Gesthuizen was niet de eni ge bij wie tranen opkwamen. Ook voor de hoofdrolspelers in Uitge zet is het licht uitgegaan. Het gaat in de serie om hier gewortelde kinderen die na lang verblijf in Nederland zijn teruggestuurd naar hun land van her komst. We zien Arbesa in Kosovo, die zo zenuwachtig en verdrietig is, dat ze geen videoboodschap voor haar vriendin in Nederland kan inspreken. Ahmed kan niet slapen, omdat er vrij wel elke dag bommen afgaan in Bag dad. Hij kan niet naar school, omdat hij geen Arabisch spreekt. Ahmed werd beroemd door de foto die loost van den Broek maakte; een kleine jon gen die wordt gefouilleerd voordat hij op het vliegtuig naar Irak wordt gézet: met de benen en armen gespreid, het gezicht tegen een groene deur. We horen Maryan, die nog zo bang is dat ze zich niet op televisie durft te to nen. 7.e moest na haar uitzetting naar Afghanistan opnieuw vluchten. We vinden een ontgoochelde Mario in Angola. Hij is nog geschokt over het feit dat hij eerst twee weken in de cel werd gezet voordat hij in Angola belandde. Zijn in Nederland geboren zusje Rita kan niet naar school, omdat ze geen geboorteakte heeft meegekre gen. Mario vertelt dat Rita is veran derd sinds ze in Angola zijn. Je kunt huilen bij deze beelden. Maar dat is niet genoeg. Al begint het daar wel mee, omdat het gaat over mensen rechten. Mensenrechten zijn niet veel meer dan een, door inlevingsvermo gen gevoede, wereldwijde consensus over menselijke waardigheid. Kinder rechten nemen in dat spectrum een bijzondere positie in. Zij zijn immers vanwege hun leeftijd en afhankelijk heid kwetsbaar en hebben alleen al daarom recht op bescherming. Kinderen van vluchtelingen zijn extra kwetsbaar en hebben recht op nog meer dan gemiddelde bescherming. Ze komen veelal uit oorlogsgebieden, hebben halsoverkop moeten vertrek ken met achterlating van alles wat hun dierbaar is. Ook de lange reis is voor veel kinderen traumatiserend. In Nederland breekt voor hen een onze kere tijd aan. Er start een asielprocedu re die over hun ouders gaat. Naar de rechten en belangen van kinderen wordt in die procedure nauwelijks ge keken. Het VN-Kinderrechtencomité heeft onlangs in zijn veertiende Gene ral Comment gesteld dat de belangen van het kind Piet alleen in beleid voor op moeten staan, maar bij elke indivi duele beslissing opnieuw de belang rijkste overweging moeten zijn. Voor asielzoekerskinderen is het moei- lijk vriendschappen aan te gaan en bijna onmogelijk op school" bij te blij ven. Doordat de asiel- en opvangproce- dures rechtstreeks met elkaar verbon den zijn en door veel andere bureau cratische rompslomp, moeten ze ge middeld elk jaar verhuizen. Primrose in Uitgezet is na de zoveelste verhui zing in vijfjaar de tel kwijtgeraakt. Onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen toonde al in 2006 aan, dat asielzoekerskinderen gedurende hun verblijf in Nederland vaak ontwikke lingsstoornissen en psychische proble men krijgen. Het wees ook uit dat uit zetting na vijfjaar verblijf niet langer verantwoord is, omdat de kinderen - afgezien van de psychische schade die ze oplopen - te zeer geworteld zijn ge raakt in Nederland. Die notie bracht het kabinet tot het Kinderpardon, dat afgelopen voorjaar van kracht werd. De schade die de kinderen in Uitgezet hebben opgelopen, was dus te voor zien. Als de documentaire-reeks ons iets leert, is het dat het Kinderpardon pure noodzaak was om een halt toe te roepen aan een schadelijke praktijk. Maar is dat genoeg? Moeten we niet Uit studie blijkt dat je kinderen na vijfjaar niet kunt uitzetten omdat ze te zeer geworteld zijn ook spijt betuigen door maatregelen te nemen waar deze kinderen zelf iets aan hebben? Zouden zij niet alsnog van het ook door hen bevochten Kin derpardon moeten kunnen profiteren als ze het niet blijken te redden in het land van hun ouders? Daar zijn meer dere mogelijkheden voor, bijvoor beeld geld geven voor onderwijs. De Hoge Commissaris voor de men senrechten van de Raad van Europa, Nils Muiznieks, heeft de interviews met de uitgezette kinderen ook ge zien en is geschokt. „Ik hoop dat de Nederlandse overheid onderzoek doet naar hun situatie", zegt hij in Uitgezet. Ook wij hopen dat de Nederlandse overheid haar verantwoordelijkheid neemt na het zien van de documentai re-serie en met een voorstel komt dat aansluit bij de normen uit het Kinder rechtenverdrag en het onrecht her stelt dat deze kinderen is aangedaan. Laat de regering nu onderzoeken wat deze kinderen nodig hebben en daar ook concreet iets aan doen. ZATERDAG 6 JULI 2013 Margrite Kalver- boer is bijzonder hoogleraar ortho pedagogiek vreemdelingen recht Dit artikel is geschreven namens: Tessa Smets, projectadviseur, Stich ting Kinderpostzegels Nederland. Carla van Os, jurist kinderrechten migratie, Defence for Children. Karin Kloosterboer, pleitbezorger en onderzoeker kinderrechten, UNICEF Nederland. U itgezet verdient kind beter door Margrite Kalverboer reageren? SHr opinie@depersdienst.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 63