'Kan ik bij jullie iets
met Arabisch doen?'
Toonbeeld moet de
broekriem aanhalen
ds Hendrikse Lintje voor Jan Everaert
I
I
I
I
66 Een burgemeester
die alleen maar
populair is, deugt
gewoon niet
SMELTKROES DOW
24 ZEEUWS-VLAANDEREN
AFSCHEID BURGERVADER
Jacques Suurmond moest het Sluise
ambtenarenbolwerk weer op rails
zetten. Vrijdag neemt hij afscheid.
1
EF
EF
Het Dow-servicecentrum Business Process Services Center (BPSC) in Terneuzen is
de wereld in het klein. Inmiddels werken er ruim 400 mensen met 48 verschillende
nationaliteiten. Een aantal van hen geeft het bedrijf in deze rubriek een gezicht.
Vandaag: assistent recruiter Patricia Malak (28), Arabisch sprekend, Egyptische
ouders, geboren in Middelburg, wonend in Vlissingen.
door Harmen van der Werf
Op zoek naar een
baan stapte Patricia
Malak zo'n twee
jaar geleden ver
schillende uitzend-
bureaus binnen. 'Of ze werk had
den waarin ze iets met Arabisch
kon doen?', wilde ze weten.
'Nooit van gehoord', was steeds
de reactie. Tot een bezoekje aan
Randstad in Middelburg. „Ze zei
den gelijk 'ik weet wel iets'."
Sinds augustus 2011 werkt Patricia
bij het BPSC.
De ouders van Patricia komen uit
Egypte, uit Alexandria. „Ik ben
hier geboren." Haar vader heeft
een shoarmazaak in Middelburg.
Al dertig jaar. Thuis leerde ze Ara
bisch spreken. „Ik wilde Arabisch
ook goed leren schrijven en le
zen." Patricia volgde haar hart en
ging aan de Hogeschool Zuid in
Maastricht Arabisch studeren. Ze
bleek een doorzetter. „We begon
nen met 26 studenten, acht zijn
er afgestudeerd."
Haar studie heeft Patricia veel
dichter bij de Arabische wereld ge
bracht. „Ik ben acht maanden op
studiestage geweest in Cairo. We
volgden les in de Franse ambassa
de." Haar ogen beginnen te glin
steren. „Het was geweldig, zo'n
leuke tijd. De cultuur, zo-gastvrij
en vriendelijk. Overdag was het
superwarm. 's Nachts begon de
stad te leven. Straten en restau
rants vol, overal muziek." Een
keerzijde was er ook. Reizen met
het openbaar vervoer kon je als
vrouw beter niet doen. „We na
men altijd taxi's."
Hoe Egyptisch Patricia er voor
haar gevoel ook uitziet, in Cairo
herkenden mensen haar als bui
tenlandse. „Dat vond ik wel teleur
stellend. 'Ligt aan je kleren', zei
den ze." Het zorgde ook voor ver
rassingen. „Als taxichauffeurs te
veel vroegen voor een ritje, zei ik
daar iets van. Ie zag ze dan schrik
ken. 'Hé, die spreekt Arabisch'."
door Raymond de Frel
TERNEUZEN - Tijdens de grote stof
kamoperatie van de gemeente Ter
neuzen ontkomt ook cultureel insti
tuut Toonbeeld niet aan bezuinigin
gen.
Maar de cursisten merken er wei
nig van dat er 85.000 euro wordt
beknibbeld op muzikale en kunst
zinnige vorming, verzekert het
college van B en W. Het lesgeld
wordt met 2 procent verhoogd in
het nieuwe cursusjaar 2013-2014,
er zijn geen tentoonstellingen
meer in het Terneuzense stadhuis
en de deelname aan de Week van
'Juichen en janken'
door René Hoonhorst
en Martijn de Koning
Patricia Malak foto Mark Neelemans
Cairo was spannend, maar, vertelt
Patricia, 'hoe Arabische mensen
met elkaar omgaan, heb ik pas
echt geleerd tijdens mijn werksta-
ge'. Die volgde ze bij de Egypti
sche ambassade in Den Haag.
Twee fnaanden zou die stage du
ren, het werd twee jaar. „De am
bassadeur vroeg of ik wilde blij
ven. Dat wilde ik wel, om mijn ta
lenkennis te verbeteren." Het regi
me was vrij streng. „Als de ambas
sadeur binnenkwam, moest ik op
staan." Het tekent de verhoudin
gen. „Op een gegeven moment
had ik het gezien, ik kon niet ver
der groeien en heb toen - in 2009
- mijn studie afgerond."
Avontuurlijk als ze is, volgde
ruim een jaar Canada. „Rondrei
zen, werken, even ertussenuit."
En dan is daar opeens 'het norma
le leven', werken voor de kost. Pa
tricia begon bij het BPSC op Cus
tomer Service. „Orders invoeren,
af en toe in het Arabisch, leuk
werk." Sinds augustus 2012 is Pa
tricia recruiting assistent, voor de
werving van personeel voor Dow-
bedrijven in de Benelux, Afrika
en het Midden-Oosten. Arabisch
komt goed van pas. „Ik moet
soms ook kandidaten beliep." Ze
lacht en vertelt waarom. „Ik
moest iemand spreken in Tunesië.
Ik dacht 'die kan ik wel bellen, er
is één uur tijdsverschil'. Bleek het
6.00 uur te zijn!"
HB" acques Suurmond hoeft
geen twee seconden na te
denken. Burgemeester is de
mooiste baan die hij in
I bijna vijftig jaar overheids-
t dienst heeft gehad. „Een job
waar je zo dicht bij de men
sen staat en - in teamverband -
recht kunt doen aan hun belan
gen. Mooier kan het toch niet."
Suurmond geniet er nog van tot
vrijdagmiddag als hij officieel af
scheid neemt van de gemeente
Sluis. Burgervader zijn, was hem
op het lijf geschreven. „De vader
rol vind ik iets moois. Als je niet
van mensen houdt, moet je dit
vak niet kiezen. Als burgervader
moet je zo dicht mogelijk bij de
inwoners van je gemeente staan,
juichen en kunnen janken met
burgers."
Op voorspraak van toenmalig
commissaris van de koningin Kar-
la Peijs werd Suurmond twee jaar
geleden waarnemend burgemees
ter. Sluis had net een bestuurlijk
roerige periode achter de rug en
Peijs oordeelde het beter dat een
politiek en bestuurlijk gepokt en
gemazeld waarnemer de weg ef
fende voor een nieuwe burge
meester.
Hoewel Suurmond wist dat de
'omstandigheden niet makkelijk'
waren, voelde hij een 'gigantisch
vertrouwen'. Alle raadsfracties lie
ten weten dat hij welkom was en
ook van burgers hoorde hij enkel
positieve reacties. Bij de bakker
zei een vrouw, die niet wist dat
hij achter haar stond: ,,'t Is er één
van bie ons. Dus het zal wel goed
komen." Toen Suurmond ook nog
merkte dat de wethouders een
hecht team vormden, was het een
feest om deel van het college te
mogen uitmaken. Als burgemees
ter werd het extra leuk, omdat hij
voorzitter van de gemeenteraad
werd: een 'boeiende job', die hem
al langer trok.
Daarbij werd hij meteen voor de
leeuwen geworpen. „Na twee we
ken zaten er hier drie raadsleden
aan tafel die een extra vergade
ring eisten over het project Aan
trekkelijk Oostburg. Dat was nog
al een heftige bijeenkomst om
mee te beginnen." Toch ervoer
Suurmond in de raad in toene
mende mate respect. „Niet dat ie
dereen het altijd met elkaar eens
is, maar na afloop van de vergade
ring gaan mensen op plezierige
wijze met elkaar om. Onderling
respect is goud waard", weet hij
met ervaringen als wethouder in
Vlissingen en gedeputeerde in
Middelburg in de rugzak.
De af en toe opduikende kreet dat
'ambtenaren de macht hebben' in
Sluis (en elders) ergert Suur
mond. „Het gemeentebestuur
stuurt ambtenaren aan. Als die
iets fout mochten doen, moeten
gemeenteraad en/of college corri
geren. Een ambtenaar kan zich
niet verdedigen tegen beschuldi
gingen. Bestuurders zijn verant
woordelijk en zij moeten op die
verantwoordelijkheid worden aan
gesproken", doceert de burge
meester.
Hij heeft bewondering voor men
sen die af en toe anderen moeten
corrigeren zoals handhavingsamb-
tenaren. „Het is in deze tijd niet
Jacques Suurmond
makkelijk om mensen op hun ge
drag aan te spreken. Toch moet
dat af en toe gebeuren en dan is
steun van bestuurders onontbeer
lijk." Dat de aangesprokenen dat
niet altijd waarderen, hoort er bij.
Het kan bijna niet anders of ook
de burgemeester strijkt wel eens
iemand tegen de haren in. Als er
vervolgens kritiek komt, vindt
Suurmond dat prima. „Mijn credo
is: In een land waar je geen kri
tiek op de overheid mag hebben,
wil ik niet wonen."
Overigens plaatst Suurmond wel
de kanttekening dat 'Nederlan
ders vaak doorschieten' in hun
kritiek. „Bestuurders en ambtena
ren worden voor het minste of ge
ringste voor rotte vis uitgemaakt.
De klok slaat vaak uit. Het is goed
dat burgers voor hun belangen op
komen. Dat ze voor hun recht tot
aan de Raad van State gaan, is ook
prima. Maar keerzijde is dat proce
dures nogal eens stroperig verlo
pen."
Hoewel Suurmond blij is met ver
trouwen en waardering van on
dernemers en burgers is hij niet
uit op de populariteitsprijs. Hij
stelt zelfs: „Een burgemeester die
populair is, deugt niet." Hij preci
seert dat een bestuurder niet de
vluchtige roem van een popster
moet nastreven, maar zijn oor al
tijd en overal te luister moet leg
gen om iedereen recht te kunnen
doen.
Geraniums heeft-ie thuis niet,
dus daar gaat de burgemeester op
zijn 67ste niet achter zitten. Suur
mond wil eerst even 'een beetje
uitrusten' en onder meer de 'spin
nenwebben van mijn racefiets ha
len'. Maar definitief achterover
leunen, hoeft van hem nog niet.
Want als hij uitgerust is, zou hij
graag nog van 'meerwaarde zijn
voor de samenleving' door zijn
brede bestuurlijke en ambtelijke
ervaring in te zetten.
Bijvoorbeeld door 'politiek be
stuurlijke kunstjes' over te dragen
aan jongeren. Een rol in een raad
van toezicht of een raad van com
missarissen van maatschappelijke
organisaties lijkt hem ook wel
wat. Maar zeker niet in de ge
meente Sluis. „Ik ga mijn opvol
ger niet voor de voeten lopen."
de Amateurkunst wordt beëin
digd. Het muziek- en beeldend
onderwijs, toneellessen, digitaal
onderwijs, de Kunstuitleen en
kunsteducatie voor primair en
voortgezet onderwijs blijven gro
tendeels buiten schot.
De gemeente bezuinigt op het
scholingsbudget voor docenten
en op het pakket leermiddelen.
Ook neemt ze energiebesparende
maatregelen in het onderkomen
van Toonbeeld aan de Zuidland-
straat. Daarnaast wordt er op loon
kosten van docenten bezuinigd,
doordat toekomstige contracten
via een uitzendbureau worden
aangegaan.
AARDENBURG - Dominee Klaas
Hendrikse gaat zondag voor in de
eredienst van 10.30 uur in de Sint
Baafskerk. Hendrikse, intussen
met emeritaat, deed in 2007 stof
opwaaien met het boek 'Geloven
in een God die niet bestaat'.
Bij beschikking van de Kantonrech
ter te Terneuzen d.d. 19 juni 2013
is onder curatele gesteld mevrouw
Cornelia Sara Margritha Wisse, ge
boren te Terneuzen op 25 juni 1995,
wonende te Fahrenheitlaan 12,4532
JR, Terneuzen, en zijn tot curatoren
benoemd de heer A.I. Wisse en me
vrouw C.S.M. Wisse-Verplanke, wo
nende te Fahrenheitlaan 12, 4532
JR, Terneuzen.
TERHOLE - Jan Everaert (75) is be
noemd tot lid in de Orde van
Oranje-Nassau. Burgemeester
Jan-Frans Mulder reikte de ko
ninklijke onderscheiding gisteren
uit in het dorpshuis van Terhole.
Daarvan was Everaert meer dan
30 jaar bestuurslid. Hij was jaren
voorzitter van het schoolbestuur,
secretaris en penningmeester van
de dorpsraad, voorzitter van de
EHBO, van 1982 tot 1987 raadslid
van de gemeente Hontenisse, 12
jaar lid van de carnavalsvereni
ging De Loetzers, vrijwilliger bij
kinderboerderij De Sterre en bij
Veilig Verkeer Nederland. Tot vo
rig jaar was hij assistent-voorzit
ter van de KBO kring Hontenisse
en voorzitter en stuwende kracht
van de KBO Terhole.
I Jan Everaert is blij met zijn onder
scheiding. foto Peter Nicolai
