Declaraties zijn
vaak excuus
om bestuurder
te ontslaan
ZEELAND 25
DINSDAG 25 JUNI 2013
Stadhuis van Vlissingen. foto's Ruben Oreel
ANALYSE
door Ben Jansen
Burgemeester René Roep van Vlissin
gen heeft wat uit te leggen over zijn
declaraties van de afgelopen jaren:
bijna 33.000 euro aan pension- en verhuiskos
ten en ruim 9.600 euro aan representatie- en
reiskosten. Veel? Te veel? De accountant zal
er zijn mening over geven.
Nu ophef is ontstaan over zijn vergoedingen
is Roep wel in gevaarlijk vaarwater beland.
Onterecht gebleken declaraties zijn de afgelo
pen jaren menigmaal als henoom gebruikt
om burgemeesters te wippen. Eind vorig jaar
moest Harry de Vries opstappen als burge
meester van Lingewaard omdat hij fraudu
leus had gedeclareerd. Burgemeester Wilma
Verver van Schiedam vertrok in 2011 omdat
haar positie onhoudbaar was geworden na be
richten over machtsmisbruik, woningverbete
ring op kosten van de gemeente en
geld-over-de-balk-smijterij. Verder weg -
qua tijd, niet qua plaats - was het heenzen
den van burgemeester Taco Seinstra van
Goes. Hij werd in 1992 ontslagen omdat hij
een miezerige 1800 euro aan kosten had gede
clareerd die niets met zijn functie te maken
hadden. Oneervol ontslagen zelfs en daar
mee had Seinstra de twijfelachtige eer de eer
ste burgemeester sinds de Tweede Wereldoor
log te zijn die op deze manier met pek en ve
ren werd weggestuurd.
Gesjoemel met declaraties heet al gauw een
bonnetjesaffaire. Ook al hebben de beschuldi
gingen weinig grond, gekozen of benoemde
bestuurders kunnen zich er lastig tegen ver
weren. Waar rook is, is vuur, klinkt het dan
en websites lopen vol met verontwaardigde
reacties van veelal anonieme inzenders die
meteen hun mening klaar hebben. Zo voelde
de vorige commissaris van de koningin Karla
Peijs zich diep gekrenkt door de bewering
van RTL Nieuws - en de reacties erop - dat ze
op kosten van de provincie bloemen en fruit
mee naar huis zou nemen. Klopte niet, RTL
rectificeerde, maar het kwaad was al ge
schied.
Soms komt het goed uit wanneer een be
stuurder zich vergaloppeert met het indie
nen van onkostenrekeningen. Seinstra bleek
de hooggespannen verwachtingen in Goes
verre van waar te maken. De wethouders von
den dat er niet met hem te werken viel en zo
werd zijn declaratiegedrag een mooie stok
om de hond te slaan. De aanvankelijk met
klaroengeschal in Middelburg binnengehaal
de Bert Spar van der Hoek bleek eveneens
een tegenvallen Zijn declaraties gaven aanlei
ding tot wenkbrauwgefrons ten stadhuize,
maar ze boden te weinig aanknopingspunten
om Spar verwijten met gevolgen te maken.
Later waren die er volop en in 2000 moest hij
na een motie van wantrouwen weg.
Wanneer het niet klikt binnen een bestuurs
orgaan blijken de conflicten vaak al zo hoog
te zijn opgelopen dat onjuiste declaraties of
andere tamelijk onbeduidende redenen wor
den aangegrepen om met een functionaris af
te rekenen. Dat is niet altijd de koninklijke
weg, zeker in gevallen waarin bijvoorbeeld
een gemeenteraad door middel van een ver
trouwenscommissie nadrukkelijk invloed op
de benoeming heeft gehad. In dat opzicht
trekt de gemeenteraad van Utrecht wel net
jes de consequentie uit zijn eigen keus. Bur
gemeester Aleid Wolfsen bleek de verwach
tingen niet waar te maken, maar hij mag wel
zijn termijn van zes jaar uitdienen.
