In de tv-show 'De President' etaleren jonge Palestijnen hun politieke talent in de strijd om roem en een auto. De politieke versie van 'Idols' is een doorslaand succes. En een boodschap aan de zittende leiders. 8 SPECTRUM buitenland Kijkers zien hoe moeilijk politiek is onder de beperking van de Israëlische bezetting Palestijnse Idols: kies de nieuwe president door Jan Franke In de studio waar de Palestijn se tv-show al-Rais (De Presi dent) wordt opgenomen, slaat de deur met een klap open. „Maar zestig punten, en ik wist op alle vragen het antwoord! Hoe bestaat het?", schreeuwt Baker Abdalhaq boos. De spanning in de coulissen is even om te snijden. Abdalhaq is een van de vier overgebleven kandidaten na een lange, slopende afvalrace, waaraan liefst 1.200 jonge Palestijnen deelna men. De jury gaf hem vandaag het minste aantal punten en even lijkt het of hij gaat huilen of met iets wil gooien. Dan begint hij te lachen. „Tijd om telefoontjes te plegen naar de kij kers om op mij te stemmen." Het concept van al-Rais is simpel. De kandidaten oefenen wekelijks een an dere politieke rol: ambassadeur, minis ter of bestuurder van een grote onder neming. Alle Palestijnse mannen en vrouwen tot 35 jaar uit Israël, de Ga- zastrook en de Westelijke Jordaanoe- ver kunnen aan de show meedoen. Door de reisrestricties worden de ver richtingen van kandidaten uit de Ga- zastrook in Ramallah via een video verbinding beoordeeld. Een vijfkoppi ge jury, afkomstig uit de Palestijnse politieke en economische elite, beoor Hulud Khouloud Daibes deelt hun verrichtingen. Hun oordeel weegt voor 75 procent. Dat van de kij kers, die via sms-berichten kunnen stemmen, voor de rest. Maar de win naar wordt tijdens de finale op 25 juni uitsluitend door de kijkers gekozen. Raed Othman is de bedenker en pro ducer van de show. Hij vertelt: „We wilden de jeugd in Palestina meer bij de politiek betrekken en de kijkers zich laten afvragen wat het betekent om president te zijn en verantwoorde lijkheid te hebben. Wat voor soort mannen en vrouwen willen wij als lei ders." Na een stroef begin is al-Rais in middels een groot succes. Othman: „Mensen hangen zelfs posters van de kandidaten op in de straten." De grote populariteit van al-Rais is niet verwonderlijk. In de 'echte' Pales tijnse politiek valt immers al jaren weinig meer te kiezen. Mahmoud Ab bas, de premier van de Palestijnse Au toriteit, die regeert op de Westelijke Jordaanoever, zit - vier jaar na het verstrijken van zijn mandaat - nog steeds op zijn plek en weigert nieuwe verkiezingen uit te schrijven. En de Hamas-partij bestuurt de Gazastrook na haar gewelddadige coup in 2008 met ijzeren vuist. 'Een Palestijnse poli ticus is gemiddeld 85 jaar oud', grap pen veel Palestijnen in besloten kring. De bittere realiteit is dat de jeugdige Palestijnse bevolking - 70 procent is jonger dan 21 - zwaar ondervertegen woordigd is in de politiek. „Er zijn hier maar weinig jongeren in de politiek omdat het politieke proces vrijwel tot stilstand is gekomen na de vastgelopen vredesonderhandelingen in de jaren '90 en omdat de Israëli sche bezetting maar voortduurt. Er werden geen verkiezingen uitgeschre ven of politieke partijen opgericht en we raakten onderling steeds verdeel der", zegt Hulud Khouloud Daibes, een van de vijf permanente juryleden van de show. Ze zegt blij verrast te zijn door de openheid van de kandida ten tijdens de show. „We spreken met hen over polygamie, kindbruiden en eerwraak; zeer gevoelige zaken waar over in onze samenleving normaal niet publiekelijk gesproken wordt." De 47-jarige Khouloud Daibes heeft een schat aan ervaring. Ze is minister van Toerisme en van Vrouwenzaken in de regering van Abbas. De christelij ke Khouloud Daibes vindt het jam mer dat er onder de finalisten geen vrouwen, inwoners van Gaza of chris tenen meer zijn. „Maar dit zijn zon der twijfel onze beste mensen. En het belangrijkste is dat de kijkers zien hoe moeilijk het is een politieke functie uit te oefenen onder de beperkingen van de Israëlische bezetting." Ondertussen rookt Baha'a al Khateeb, een van de halve finalisten, nerveus

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 64