Dit is straks
niet meer
vol te houden
SPECTRUM 5
W
ZATERDAG 22 JUNI 2013
de nieuwe klas
Jolijn in haar nieuwe klas in Lamswaarde.
Juf Monique Kindt geeft op de school in Lamswaarde uitleg aan Martijn uit groep 6 van Tervliet in Terhole.
wordt tijdens de gemeenteraadsvergadering pas
een besluit genomen over de bijdrage van de ge
meente voor het leerlingenvervoer.
Ondertussen zitten de Terholense ouders in on
zekerheid. Want wie gaat er dan zorgen dat hun
kinderen op school komen?
„We hebben juist gekozen voor de school in
Lamswaarde, omdat beloofd is dat er een busje
naar de school zou rijden", zegt Sylvia Hame
link, moeder van Esmee en Jolijn. „Als straks
blijkt dat het niet doorgaat, dan hebben we echt
een probleem. Misschien moeten we dan na de
zomervakantie tóch nog voor de school in Hulst
kiezen. Dat zou niet leuk zijn, zeker nu de kinde
ren al kennis gemaakt hebben met hun nieuwe
school."
Omdat Katja tot nu toe de enige is die naar
Hulst gaat, moeten haar ouders zelf een oplos
sing bedenken voor het vervoer. „Katja heeft nét
de leeftijd dat ze zelfstandig naar school kan fiet
sen, maar naar Hulst zullen we haar zelf moeten
brengen. Gelukkig heeft mijn man flexibele
werktijden. En ach, we kunnen het ook eens
combineren met sport of een boodschap."
Daphne van Driessche (links) en haar nieuwe klasgenootje Cilla.
Over tien jaar gaan kinderen in Zeeuws-Vlaan
deren, maar ook in de rest van Zeeland, veel va
ker dan nu in een dorp verderop naar school.
Gerard Langeraert voorspelt dat straks een der
de van de basisscholen in de regio verdwenen is. Lange
raert is directeur van scholengroep Leertij-Kapriom, waar
onder meer Tervliet in Terhole en De Oostvogel in Lams
waarde bij horen.
De scholengroep kampt volop met de gevolgen van bevol-
kingskrimp in Zeeuws-Vlaanderen.
„Dit gaat niet alleen over Terhole. Negen van onze scholen
zijn zo klein dat ze extra ondersteuning nodig hebben om
de organisatie goed te laten draaien. Ze hoeven niet vol
gend jaar opgeheven worden, maar het is wel noodzakelijk
om nu al na te denken over compleet scholenplan voor de
regio." Daarin mag een goed netwerk voor leerlingenver
voer niet ontbreken, zegt hij erbij.
De scholenkoepel moet volgens Langeraert 'gigantisch' in
vesteren om kleine scholen open te houden. „Een school
met veertig leerlingen zou je eigenlijk in twee groepen
moeten verdelen, gezien de bekostiging vanuit de over
heid. Je moet dus meer geld uitgeven om op drie of vier
combinatieklassen te blijven. En als je de ene school meer
geeft, dan betekent het dat de groepen op een andere
school groter moeten worden. Kun je die solidariteit wel
vragen?, dat is de vraag. We komen nu in zo'n sterke
krimpsituatie terecht, dat het niet meer vol te houden is.
Het risico dat de kwaliteit van het onderwijs in elkaar
zakt, is bovendien heel groot. Bijvoorbeeld doordat een do
cent wegvalt. Daarnaast kun je je afvragen of het voor de
ontwikkeling van kinderen optimaal is als ze weinig klas
genootjes hebben."
Langeraert maakt een vergelijking met het buitenland.
„Nederland heeft de grootste schooldichtheid van Europa.
Ons idee van nabijheid van onderwijs is zó ver doorgesla
gen. We vinden dat er in een straal van drie kilometer een
school moet zijn. In Frankrijk zou dat ondenkbaar zijn."
Hij geeft toe: „Ik begrijp dat de sluiting van een school
moeilijk te accepteren is en dat het lijkt alsof het van onze
kant makkelijk praten is. Maar we hebben ook kinderen
zien opbloeien als ze naar een school gaan waar ze meer
vriendjes en vriendinnetjes kunnen maken."
