Pels BOEKEN 17 Momentopnames Verloren liefde Jij is er weer. Met een nieuwe roman. En in persoon. A.F.Th, van ier Heijden, die onlangs de P.C. Hooft-prijs kreeg uitgereikt, was ia de dood van zijn zoon Tonio jarenlang onbereikbaar. Enige vorm van kluizenaarschap zit er wel in voor de rest van mijn leven IMERDAG 22 JUNI 2013 LJ BOEKRECENSIES Naomi Rebekka Boekwijt is nog maar-23 jaar, maar zij toont in haar debuut, de verhalenbundel 'Pels', over een geheel eigen, krachtige stem te beschik ken. Haar zinnen zijn kaal, bijna uitgebeend, haar per sonages mensen zonder veel woorden, vervuld van een bozige stuursheid. Ze nemen het leven zoals het komt. Naomi Boekwijt won in 2011 de verhalen- wedstrijd Write Now. Met deze bundel bewijst zij dat die prijs geen toevalstreffer was. Haar proza is afgewogen, haar zin nen vertellen vaak in slechts en kele woorden een compleet ver haal: 'Dat hele lichaam had iets huiselijks... Ik hoefde geen huis'. In zeven verhalen schetst zij even zoveel momentopnames uit een mensenleven. Twee jongeren die na een jaar terugkeren naar hun streng gelovige moeder en slaafs volgza me vader, alleen maar om hen ditmaal recht in hun gezicht te zeggen dat zij vertrekken. Een jongen die twee onbekenden naar de begrafenis van hun va der brengt. Studenten die getuige zijn van het einde van een universitair instituut. Vaak spelen de verhalen zich af op het platteland en heerst een stug Naomi 'Geen erosie van verdriet' zwijgen. Met slechts terloops een voorzichtige aanzet, heel nu en dan enige tederheid. Boekwijt heeft het niet zo erg op mensen. Maar schrijven kan ze. Naomi Rebekka Boekwijt - Pels. Arbeiderspers, 17,95 euro. Humor en spanning, een mooie combinatie die kenmerkend is voor de thrillers van Harlan Co- ben. Zijn personages zijn veelal kleurrijke individuen die door hun acties onbedoeld in gevaarlij ke situaties verzeild raken. Hun snedige en rake opmerkingen ont lokken vaak een glim- of zelfs oor Marjon Kok et valt hem mee. „Alles zins." De vraag was of Adri van der Heijden (Geldrop, 1951) eraan kan wennen weer onder de mensen te zijn: Sinds zijn enige kind Tonio om het leven kwam ij een ongeluk, vertoonde de schrijver ich nergens meer. >rie jaar leefde hij in afzondering. Hij had r - zal hij later zeggen - makkelijk nog een tar aan kunnen toevoegen. )p of rond 10 december vorig jaar hoorde L.F.Th. van der Heijden per telefoon dat em de P.C. Hooft-prijs voor zijn hele euvre werd toegekend. „Natuurlijk kwam ïeteen de vraag of ik erbij kon zijn." let overviel hem, zegt hij. Er waren hem dat jaar al zoveel prijzen toegevallen oor Tonio, zijn requiemroman. Het jaar er- oor de Constantijn Huygens-prijs, ook al en oeuvreprijs. De uitreiking zou een half- ar later zijn. „Ik wist niet of ik eraan toe au zijn, tegen die tijd. Hoe weet je zo- >ts?" oen bijna tegelijk de uitnodiging kwam oor het programma College Tour van Twan luys, besloot hij op beide uitnodigingen 1 te gaan. „je kunt niet de rest van je leven s kluizenaar doorbrengen." Vaarom niet, eigenlijk? Het klinkt vreemd, maar het is net alsof ik Itijd heb geoefend voor een beperkte mate an kluizenaarschap. Voor als het nodig ^as. En ja, Tonio ging dood en het was no- ig. Alleen al vanwege mijn angst om de $raat op te gaan. Niet dat ik letterlijk leed n pleinvrees, maar ik wilde gewoon niet Inder de mensen zijn." rat zou daar erg aan zijn geweest? ensen vragen hoe het met je is. Dan kun een poging doen om het onzegbare te erwoorden, of je doet het af met een cli- hé. Beide zijn onaangenaam. Het was niet eredeneerd, maar ik voelde dat ik geen be- oefte had aan direct menselijk contact." Mirjam (zijn vrouw Mirjam Rotenstreich, d.) en ik hadden een soort eredienst voor d' onio, door hem tussen ons in op te rich- -n in de vorm van herinneringen. Daar hadden we genoeg aan. Elk contact wees mij erop dat het belangrijkste in mijn le ven was weggevallen. Waarom kiezen voor de tweede garnituur?" Herhaaldelijk heeft hij zichzelf vervloekt, gedurende het halve jaar van de toeken ning tot de uitreiking van de P.C. Hooft-prijs. „Ik was ervan overtuigd dat ik er nog een jaar afzondering aan vast fnoest knopen. Tegelijkertijd ontdekte ik dat er niet zoiets bestaat als erosie van verdriet. Het slijt niet. Dan kun je net zo goed beslis sen om toch eens naar buiten te gaan." Eenmaal voor publiek, bij de televisieopna men van College Tour, voelde het ver trouwd, zegt hij. „Na afloop wist ik: dan kan ik die uitreiking in Den Haag ook wel aan." U bent terug in een wereld waarin dingen on benullig kunnen aandoen? „Onlangs was ik op een zomerborrel van de uitgeverij. Dan sta je weer middenin de small talk. Daar doe ik op mijn manier aan mee. Het is niet dat ik ineens veel hogere intellectuele eisen aan gezelschap ben gaan stellen.De dood van Tonio heeft een scha duw geworpen over het werk dat ik tijdens zijn leven gemaakt heb. Dan valt het kost baarste dat je hebt weg en ga je heel anders naar je werk kijken." Hij heeft er een woord voor bedacht. „Ver- schaming. In de schaduw van zijn dood krimpt de kwaliteit van mijn werk. Het kan minder genade vinden, in mijn ogen." In alle bitterheid heeft hij zichzelf afge vraagd: 'Kan ik' - hij spreekt aarzelend - A.F.Th, van der Heijden A.F.Th, van der Heijden begeeft zich weer onder de mensen, foto ANP Kippa Bas Czerwinski 'met terugwerkende kracht mijn voordeel doen met zijn dood?' Tonio, zegt hij, spelde zijn werk misschien niet helemaal, maar had wel oprechte belangstelling. „Dan moet ik hem nu laten zien dat ik het beste van het beste kan leveren." Het zag er naar uit, zegt hij, dat hij Kwaad schiks, de nieuwe omvangrijke roman bin nen De tandeloze tijd-cyclus, niet voor 30 mei zo kon afronden dat deze kon voldoen aan 'de nieuwe kwaliteit'. „Maar ik wilde op die datum met een nieuw boek komen. Een boek dat verwijst naar de toekomst, naar de weg die ik nog te gaan heb. Een oeuvreprijs beloont in retro spectief wat je gedaan hebt. Voor mij kan zo'n prijs nooit iets anders zijn dan een tus senstand." In twee maanden schreef hij De helleveeg. Een verhaal over de zus van zijn moeder, tante Tiny, bijgenaamd Tientje Poets. Al in de eerste zin trekt ze haar helgele stofdoek uit haar jaszak om er links en rechts een terloopse veeg mee te geven over de arm leuningen van het meubilair. De helleveeg is één van die kleine werkjes die hij graag in De tandeloze tijd wilde zien. „Een kleine roman die lucht kan geven tussen twee gro te werken die elkaar spiegelen." Het had net zo goed een ander boek kunnen wor den. Hij heeft een kast aan spooktitels. Klaar om ooit te realiseren. Dat hij uitgere kend het verhaal van Tientje Poets heeft uitgewerkt, herbergt een grotere symbo liek realiseerde hij zich pas achteraf. „De ro man Tonio gaat over de vrucht van een hu welijk en over het afgesneden zijn van het krijgen van verdere kinderen. Een man kan een tweede leg beginnen. Maar als je, zoals ik, bij de vrouw wilt blijven die in of over de overgang heen is, kan dat niet meer." De helleveeg gaat over onvruchtbaarheid. „Onvruchtbaarheid van meet af aan." Hij heeft er niet zo bij stilgestaan. „Een ontdek king achteraf. Misschien heeft er zich in mijn onderbewuste iets afgespeeld." Nu gaat hij het boek afmaken dat hij eigenlijk had willen uitbrengen in plaats van De hel leveeg." Hij duikt weer onder. „Enig kluize naarschap zit er wel in voor de rest van mijn leven. Er zijn dingen afgesneden. Ik zal mijzelf altijd een zekere vorm van huis arrest blijven opleggen." A.F.Th, van der Heijden - De helleveeg. De Bezige Bij, 18,50 euro, gebonden 22,50 euro. een schaterlach. Vooral de boe ken rond sportmakelaar Myron spannen qua humor de kroon. In 'Zes jaar' gooit Coben het over een andere boeg en kiest voor de liefde, of eigenlijk een verloren gewaande liefde. Dit ro mantische thema voert de boventoon en verplaatst jammer genoeg de gebrui kelijke laag humor naar de achtergrond. Professor Jake Fisher zag de liefde van zijn leven, Na talie, voorgoed verdwijnen toen ze zes jaar geleden halsoverkop trouwde met een an der. Op haar bruiloft liet Natalie hem plechtig beloven haar verder met rust te laten. Zes jaar na dato leest hij het overlijdensbericht van haar man en zijn belofte ver dampt ter plekke. Natalie blijkt onvindbaar, alsof het verleden een leugen is en ze nooit heeft be staan. Toch moet ze ergens rond lopen, want ook crimine len zijn erop gebrand haar te spreken. Door zijn zoek tocht kruist Fisher het pad van de boeven. Een gecom pliceerde zaak, waarin nie mand is zoals hij of zij zich voordoet. Het zijn juist deze ontmaskeringen die zorgen voor verrassen de zijsprongetjes. Harlan Coben - Zes jaar. Vert. Sabine Mutsaers. De Boekerij, 19,95 euro.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 17