44
28 ZEELAND
DAGBOEK VAN SIMON BLAAS
TÏ!ats:lAWd*»burg
Deze week opende Cinema Middelburg zijn deuren in de
Kloveniersdoelen. Niet langer klinkt het vertrouwde
gezoem van de projector in het Schuttershoftheater.
Directeur Simon Blaas hield deze week een dagboek bij.
Ik zit op de bank,
lees kranten en
drink iets te veel
bier.
Woensdag 12 juni
Het nieuwe
filmdoek
geeft een
prachtig beeld
Simon
1976
W°° P t- Getrouwd. 2 kind®ren
burgerlijke staat «idielbutg
beroep D'r« februarU011,jng
Veke^n»-Wi',',e,bUr8
Vandaag is de laatste 'gewone' dag in het
Schuttershoftheater. Op Omroep Zeeland ra
dio vertel ik over de laatste filmvoorstelling
van vanavond, One Flew over the Cuckoo's
Nest, en ik blik vooruit op de opening van
de Kloveniersdoelen volgende week vrijdag.
Op de nieuwe locatie wordt de laatste hand
gelegd aan onze vloerbedekking. Na het ro
de tapijt in de zaal, het blauw in de cabine is
het groen in de gang gelegd. De rgb-kleuren
van ons nieuwe logo, geïnspireerd op de wer
king van de digitale projector. Ik bel even
met Irma, onze projectleider. Volgende
week gaan we oefenen met onze nieuwe mo
biele kassa. Ik schaaf de handleiding voortdu
rend bij. Het is leuk om in gedachten steeds
door het nieuwe gebouw te lopen. De laatste
film is volledig uitverkocht. Piet Roth, onze
hoofdoperateur, leidt de film in. Ik herinner
me mijn eerste film in Schuttershof: Au re-
voir les enfants in 1988. Ik vond een mooie
recensie in de PZC uit die tijd. Ik logeerde
toen bij een vriendje op de Dam in Middel
burg. Op een warme april avond bracht zijn
moeder ons naar het Schuttershoftheater (sa
men op de bagagedrager van een opoefiets).
We kregen een cornetto en kwamen binnen
via het café. In mijn herinnering waren de
muren toen wit.
De film maakte indruk. Na afloop van One
Flew over the Cuckoo's Nest borrelen we na
met alle medewerkers.
We beginnen vroeg met het ontmantelen
van de filmzaal. Leo heeft een schema ge
maakt wat moet gebeuren. Tom, Leo, Piet en
Ben hebben rond de middag het filmdoek
verwijderd en alle speakers losgemaakt. De
projector is losgekoppeld. Co, Anneke, Ineke
en Wil verhuizen kantoorspullen en ruimen
op. Ik ontvang de sleutels van de Kloveniers
doelen. Het is leuk om te zien hoe onze colle
ga's het café inrichten. Piet Dieleman hangt
zijn werk op.
Allerlei laatste bestellingen worden bezorgd:
een ticketprinter, een scanner waarmee
e-tickets gecontroleerd worden. We brengen
de speakers naar de nieuwe locatie. Ik heb
een lundiakast in elkaar gezet en in de
schouw geplaatst. We gebruiken de ruimte
zo praktisch mogelijk, 's Avonds mag ik loge
ren bij Leentje, mijn dochter. We eten choco
la. Ik val in slaap.
's Ochtends is het stil in Schuttershof. Nor
maal staat de projector altijd aan en klinkt
het gezoem. Nu niet meer. Ik fotografeer de
ontmantelde filmzaal. Ik teken voor een digi
tale bioscoopbon, vanaf september in ge
bruik, gekoppeld aan ons kassasysteem. Met
onze voorzitter neem ik kort de opening
door. We verhuizen spullen en brengen oud
materiaal naar de milieustraat. De Klove
niersdoelen wordt verder ingericht: de koks
hun keuken, de mensen van het café hun
bar. Op de Langevielebinnenbrug eten we
broodjes, met lekkere cappuccino van
Maart je. Op kantoor vind ik een oud gasten
boek. Halverwege een handtekeningenactie:
'Wat krijgen we nou? Handtekeningen tbv
voorkoming sluiting filmtheaters Middel
burg!' Vele pagina's met handtekeningen. Ik
blader een stuk verder, 'Vrijdag 2 juli 1993,
Stichting Cinema Middelburg gaat van
start'. Za 3 juli 20.00 The Story of Qui Su (uit
verkocht)'. Het stalen frame waarop de pro
jector wordt geplaatst is door Leo met chemi
sche ankers vastgezet in de muur. De bas-
speakers staan op hun plaats, voor de
schouw. Het kantoor is ingericht. Nog een
rondje milieustraat en dan een biertje in de
