Beoordeling
4 UIT
In de olie
KOKEN MET PUCK
Een voorraadpiank
met kleurrijke
potten huisvlijt,
da's toch een feest
voor het oog!
De proeverij grijpt om
zich heen in Zeeland:
niet gewoon twee of
drie gangen, maar een
heleboel kleinere gerech
ten achter elkaar, of te
gelijk om te delen. Bij
De Beurs in Vlissingen
doen ze het in de maand
juni als experiment. En
dat bevalt zo goed dat
ze er waarschijnlijk mee
doorgaan.
SP
Puck Kerkhoven
Mijn moestuin
heeft lang braak
gelegen. Ben ik
even blij dat ik de
IJsheiligen gedul
dig heb afgewacht, want mei en
begin juni waren ongenadig
koud en droog. Nu het kwetsbare
plantgoed dan toch eindelijk in
de grond staat te wiebelen,
droom ik al van de oogst. Ik heb
visioenen van overvloed. Hoe ga
ik die tsunami aan verse groen
ten beteugelen?
Stel je er niet te veel bij voor.
Mijn moestuintje telt misschien
2,5 vierkante meter. Op een dak
terras of groot balkon zou het al
passen. Maar een lol dat ik er vo
rig jaar van had. Het blijft een bij
zondere ervaring te eten uit ei
gen tuin. Het versterkt in ieder
geval mijn gevoel van zelfstandig
heid en zelfredzaamheid. Boeken
als Overleven op je eigen kmvan
Dick en James Strawbridge ver
slind ik op het moment. Maar
ook Van het land van Alma Huis-
kes en Home Made Zomer van Yvet-
te van Boven. Je merkt, ik ben nu
al informatie en recepten aan het
vergaren voor als straks het oogst-
seizoen losbarst.
Ouderwetse manieren van con
serveren hebben mijn bijzondere
aandacht. Inmaken in azijn is na
tuurlijk ideaal voor groenten die
lekker fris en knapperig moeten
blijven, zoals komkommer, zilver
uien, augurken en rode biet. Maar
ook bloemkool- en broccoliroos
jes, jonge worteltjes en snij- en
sperziebonen.
Een andere populaire methode
om zomergroenten te conserve-
ren is ze op olie zetten. Lekkere
extra vergine olijfolie weltever
staan, bij voorkeur op smaak ge
bracht met wat tenen knoflook
en 'harde' verse kruiden zoals ro
zemarijn, tijm of laurier. Je kunt
het zo gek niet bedenken of het
kan in de weckfles of glazen pot
met schroefdeksel. Courgettes,
aubergines, paprika's in alle kleu
ren, paddenstoelen, venkel, artis
jokken, olijven, tomaten, zoete
uien. Eigenlijk alles wat vol en
rond van smaak moet blijven.
Wel even grillen of drogen, want
het overtollige vocht moet er
eerst uit. Bovendien smaken ze
dan veel lekkerder en worden ze
flexibel zodat je ze bijvoorbeeld
kunt oprollen of dicht tegen el-
Kleine hapjes als kennismaking
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetg elegenheden.
Naóio Berkelder
Prijs-kwaliteit
Proeven van kleine gerechten is een
uitstekend idee; de uitvoering mag
van ons wel wat verrassender. We be
taalden 70,= voor twee.
Entourage
Een oud pand met veel sfeer, met een
mooi terras voor de deur.
Bediening
Vriendelijk, geduldig, maar soms wor
den we even vergeten.
Conclusie:
Een prettig restaurant, met gedegen
en lekker eten. De formule zorgt voor
afwisseling tijdens de avond.
Dat we eigenlijk
nog nooit bij de
beurs aten, komt
door het beeld
dat we erbij heb
ben: we denken
- misschien ge
heel ten onrechte - aan Tong Pi
casso: vis met vruchtjes. Nu er
een nieuwe kok in de keuken
staan en er een nieuwe koers is
gekozen, wordt het tijd voor een
kennismaking.
Restaurant De Beurs zit in het
'meest historische pand' van
Vlissingen, stelt men hier in de
menukaart. Een vreemde formu
lering, maar wel begrijpelijk: het
gebouw óógt heel oud, met de
mooie luikjes, het bordes en het
leien dak, maar het is 'maar' uit
1635, de Sint lacobskerk bijvoor
beeld is ouder. Maar het is wel
een beeldbepalend gebouw voor
het Bellamypark.
We hebben een wat ongelukkige
avond uitgekozen: buiten bonkt
de DJ van de Colour Run, het
hardloopevenement waarbij vijf
duizend met kleurstof bekogel
de mensen een rondje door de
stad rennen. Binnen is het rus
tig: er zijn vier tafels bezet. We
zitten op rode stoelen aan hou
ten tafels met paarse chrysanten
in een vaas erop. Het balkenpla-
fond en de houten draaitrap ge
ven de ruimte iets antieks; aan
de muur hangen zwart-wit fo
to's van het visserijverleden van
Vlissingen.
Door de ramen met spijlen kij
ken we naar kleurrijk Vlissingen
en het grote terras met design-
stoelen voor de deur.
Om mensen te laten kennisma
ken met de nieuwe kaart, heeft
de keuken alle porties - en prij
zen! - zo'n beetje gehalveerd: „Al
les is mogelijk", krijgen we te ho
ren van onze serveerster die een
Russisch accent heeft als een
Bondgirl. „Drie voorgerechten,
twee hoofdgerechten of een com
binatie van voorgerecht - soep -
hoofdgerecht." En dat komt goed
uit, want we konden eigenlijk al
niet kiezen.
We krijgen spontaan een karafje
water bij onze glazen witte
wijn, die ook al ruim worden ge
schonken, en wat brood (pain de
mer nota bene, gebakken met
Oosterscheldewater) met zelfge
maakte tapenade en boter. De
scampi van mijn voorgerecht
zijn gepaneerd, en smaken een
beetje Aziatisch; ze zijn goed
van bite: een beetje veerkrach
tig. De drie grote garnalen lig
gen op een bergje salade van
couscous met stukjes tomaat er
in en wat rucolablaadjes erop.
De zoete saus van rode paprika
is prima, maar valt wat weg bij
de rest. Mijn tafelgenote begint
vegetarisch: ze krijgt rolletjes gei
tenkaas met een paar stukjes ge
grilde courgette en honing en
toefjes puree van aubergine.
Onze eerste ronde hoofdgerech
ten bestaat uit vis. Ik heb kabel
jauw gekozen, die gestoofd is
met welgeteld twee vongole, ve-
nusschelpen. De vis ligt op een
plukje tagliatelle met ziltig-pitti-
ge kreeftensaus. Een goede com
binatie, vooral als die iets royaler
uitgevoerd zou zijn. Mijn tafelge
note eet zeebaars: gebakken op
het velletje, met een deegflapje
met garnalenvulling erbij.
„Nou!", zegt ze. „Ik vind dit
heeeel lekker." Het zout van de
vis combineert goed met de nog
warme zoete salsa van tomaat.
Enige minpunt: een hele lading
gesmoorde uien onderop. Die
laat ze liggen.
De tweede ronde eten we vlees:
ik een stukje zacht varkensvlees
met een heerlijk vetrandje eraan
en een goede grillsmaak. Er zit
een donkere zoete saus bij met
mosterdzaadjes en flintertjes
spek. Aan de overkant is het
lamsfilet, die ook al zo mals is
en wordt geserveerd met saus
met tijm en knoflook. Bij alle
hoofdgerechten zitten dezelfde
lamsoren en uitjes. De frietjes
zijn lekker, maar niet vers ge
schild.
Ook de toetjes zijn klein, maar
wel lekker. De één eet romige
chocolademousse met blokjes
chococrème en deegknispers, de
ander yoghurtparfait en een heel
klein bakje crème fraiche met
een sinasappeltwist en zoet-zu-
re vruchtensaus.
Restaurant De Beurs, Beursplein 11,
4381 CA Vlissingen. 0118 43 04 01
vwwv.restaurantdebeurs.nl
Restaurant De Beurs is niet geschikt
voor mensen in een rolstoel.
1
I
I
I
Restaurant De Beurs zit in het 'meest historische pand' van Vlissingen, zegt de menukaart.
