Planten roepen om hulp, waarschuwen en luisteren de buren af Niet alleen in sprookjes en tekenfilms, maar ook in de vensterbank. 14 SPECTRUM wetenschap Pratende planten leken altijd het domein van tekenfilms en sprookjes, zoals hier in de Disneyfilm 'Alice in Wonderland', foto Walt Disney Pictures Een plant in nood roept om hulp door Imco Lanting Planten zijn overgele verd aan de willekeur van mens en dier. Dat denken we tenminste. Maar de wetenschap doet de laatste jaren zulke revolutionaire ontdekkingen dat we moeten conclu deren dat hun capaciteiten tot nu toe werden onderschat. Letterlijk aan de koffietafel van de Wageningen Univer siteit bedacht entomoloog (insecten- deskundige) Marcel Dicke in de jaren tachtig samen met een paar collega's dat het de moeite waard was eens wat gerichter naar specifieke eigenschap pen van planten te kijken. Dicke: „De wetenschap zag planten als passieve wezens gezien. Alle credits gingen naar de insecten die op de kleur en geur van de bloemen afkwamen. Plan ten ondergingen alles lijdzaam. Die zienswijze wilden we toetsen door de plant beter te bestuderen." Inmiddels is het 2013 en spreken we Dicke net na thuiskomst van een con gres in Californië waarop ook het on derwerp 'communicerende planten' op het programma stond. Dicke: „Te genwoordig kun je met gemak een paar honderd wetenschappers bij el kaar krijgen die zich met dit onder werp bezighouden. De manier waar op binnen de wetenschap naar plan ten wordt gekeken is in dertig jaar fun damenteel veranderd. Het was be kend dat vijanden van plantenetende insecten en mijten door middel van geurstoffen naar hun prooi worden ge lokt. Het idee was dat dat gebeurde door geurstoffen, afkomstig van de prooi zelf. Die aanname zijn we als eerste gaan onderzoeken. Wat zouden we zelf doen als een spintmijt ons opat en als je zou weten dat die spint- mijt vijande» heeft: roofmijten. Dan zouden we die roofmijten te hulp roe pen. En dat is precies wat de plant doet. De enige mogelijkheid om te overleven is de vijand van die spint- mijt, de roofmijt, aan te trekken. Die 'schreeuw om hulp' vertaalt de plant in geurstoffen waarmee de vijand van de mijt wordt 'geroepen'." Dicke ontdekte het verschijnsel bij bo- nenplanten, maar inmiddels is het vol gens de entomoloog voor tientallen plantensoorten bewezen en de lijst zal alleen maar langer worden. De vol gende kwestie waarmee hij werd ge confronteerd was de vraag of planten ook onderling communiceren. Waar schuwt een plant die wordt aangevre ten door spintmijt 'buurplanten' voor het gevaar? Dicke: „Die hypothese is evolutionair gezien zeer onwaarschijn lijk, want waarom zou een plant zijn concurrenten waarschuwen? Waar planten wél baat bij hebben, en daar richtten we ons onderzoek dan ook op, is dat ze hun buren kunnen 'afluis teren', zodat ze weten wanneer gevaar dreigt. Ze kunnen dan vroegtijdig maatregelen nemen." Nadat andere onderzoeken dit princi pe van 'afluisteren' hadden bevestigd, onderzocht de Amerikaanse entomo loog Rick Karban of planten omrin gende familieleden 'helpen'. Dicke: „Dat onderzoek is nog in volle gang, maar de eerste tekenen wijzen erop dat een bedreigde plant wel degelijk signalen uitzendt naar verwanten in de buurt en dat de onderlinge commu nicatie beter is dan met vreemden." Inzicht in de wereld van planten kan de mens van groot nut zijn. Dicke: „Onze kijk op de natuur is grondig veranderd sinds we planten zien als biologische organismen die 'slim' we ten te overleven." De plantencommunicatie zou volgens Dicke wel eens het ei van Columbus kunnen zijn bij een effectieve aanpak van milieu- en klimaatproblemen. „In de natuur komen geen plagen voor, in tegenstelling tot de landbouw, waar bovendien enorme hoeveelheden mi- HET GEHEIME LEVEN VAN PLANTEN Een belangrijke oorzaak van de argwaan om onder zoek te doen naar planten communicatie werd veroor zaakt door het in de jaren zeventig verschenen boek The secret life of plants (Het geheime leven van planten) van Peter Tomp kins en Christopher Bird. Zij beschreven experimen ten die zouden aantonen dat planten emoties voe len. Zo sloeg een leugendetec tor, waar een plant op was aangesloten, uit op het mo ment dat de onderzoeker alleen nog maar had be dacht om een blad in brand te steken. Ook zou den planten van klassieke muziek houden; kasplan ten groeiden erdoor naar de speakers toe. Bij rock muziek zoals Led Zeppelin en Jimi Hendrix bogen ze vol afschuw de ander kant op. Marcel Dicke over The se cret life of plants: „Prach tig boek, maar het is wel pure science fiction." lieuvervuilende en ongezonde bestrij dingsmiddelen worden gebruikt. Plan ten verdelen hun energie van nature over twee belangrijke taken: groei en zelfverdediging. Als ze te weinig licht krijgen, steken ze meer energie in groei en als ze worden bedreigd, krijgt de groei minder aandacht. In de landbouw ligt de focus binnen de se lectie van gewassen van oudsher op kwaliteit en soms op resistentie tegen ziekten en plagen. Wat we in de toe komst zouden kunnen doen, is gewas sen verbouwen die het beste zijn in het aantrekken van de vijanden van hun vijanden. Daardoor zou je geen bestrijdingsmiddelen meer nodig heb ben. Alleen verschilt de kracht waar mee planten om 'hulp' roepen per soort en je wilt natuurlijk geen 'fluis terende' gewassen, die amper 'hoor baar' zijn." Van komkommers is intussen vastge steld dat er 'roepers' en 'fluisteraars' zijn. Een 'roeper' scheidt een sterke geurstof af zodra hij wordt bedreigd door spint. Daardoor komen roofmij ten in actie die de spint te lijf gaan. Dicke: „Het was al gangbaar dat tuin ders natuurlijke vijanden laten rond vliegen in hun kassen voor het bestrij den van plagen. De kassen lijken soms wel op minidierentuinen." De toekomst van de landbouw ligt wat Dicke betreft dus bij 'hard roepen de' gewassen. De huidige manier van landbouw is volgens de Wageningse onderzoeker eigenlijk een destructie ve. „We maken de gewassen eerst kreupel en vervolgens moeten we ze beschermen met pesticiden. Nu we fundamenteel inzicht krijgen in het natuurlijke functioneren van planten, kunnen we de over onszelf afgeroe pen voedsel- en klimaatcrisis mis schien nog voorkomen." reageren? 'W spectrum@depersdienst.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 98