UIT 9
Amberademendophet
witte doek, grazend en
op de vlucht voor de Viking
Monumentaal gevangen in
staal, veilig in de
KrachtvandeHogeBurgh
Zeeuws verleden en heden
van kunstencultuur
Een sprekende film bij de
SCHOUW
Onder de noemer View Indica
tor #9 biedt Galerie van den
Berge in Goes een indruk van
een deel van de kunst die er
doorgaans is te zien.
DONDERDAG 6 JUNI 2013
Voor elk wat wils op jubileum
expositie Goes en Passant
Ilse van Loo nam 1993 het initiatief
voor een expositie in Goese etalages
met een afsluiting in de Grote Kerk.
Dit jaar start die met een opening op
7 juni om 19.30 uur. Van Loo schil
dert op zeildoek 'Het goede leven'.
Ook met Diny Abrahamse, Frans Din-
gemanse, Reynier de Muynck, Yvon
ne Oyevaar, Frida van Overbeeke, Ri-
nus Rentmeester en Jack Willemsen.
T/m 29/6. Grote Kerk, Singelstraat
21, Goes. Ma. t/m za. 10-17 uur.
De fictieve zelfportretten van
Ludmila Kalmaeva
Ludmila Kalmaeva is een veelzijdig
kunstenares met een degelijke oplei
ding. In een mooie reeks tekeningen
voert ze het meisje Ludmila op dat
op een avond lang geleden begreep
dat zij met potlood, pen en penseel
een eigen wereld kon scheppen.
Mooie, breekbare voorstellingen.
Ook sieraden van Wytske Zwetsloot
en beelden in de boomgaard.
T/m 30/6. G achttien 88, Oude Polder
dijk 2, Baarland. Za.-zo. 12-17 uur.
In de strandtaferelen van Niek
van der Plas schijnt altijd de zon
Niek van der Plas groeide op in
Katwijk aan Zee, een vissersdorp dat
wel iets heeft van Domburg. In een
impressionistische schildertrant por
tretteert hij zee, strand en straat
beeld van deze en andere kustplaat
sen. Hij is een van de exposanten in
Atelier Martien, waar ook kleinsculp-
tuur te zien is van Judith Pfaeltzer,
Nick Jonk en Hans van Nood.
T/m 28/7. Atelier Martien, Karregat 7,
Domburg. Dagelijks 13-17 uur.
Dieter Clarisse maakt verhalende
schilderijen
Ze zijn bevolkt met figuren die herin
neren aan klassieke literatuur en de
Bijbel. Ze maken deel uit van raadsel
achtige verhalen, die vaak dramatisch
geladen zijn. Toch schildert Dietrer
Clarisse ze niet met vooropgezet
plan. Ze komen in eerste instantie
voort uit het streven om met vorm,
kleur en lijn een spannende composi
tie te maken. Intrigerend.
T/m 25/8. Pand 3, Gentsebreedstraat
3, Philippine. Do. en vr. 13-16.30 uur.
WESTERSCHOUWEN
van 15 t/m 23 juni, lees meer
in het Kunstschouw Magazine
en www.kunstschouw.nl
1
M
Axel Reusch: Spots.
Ton van Kints: Class Call 5.
Kunst als een boeiende tuin
Nico Out gaat elke week op
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
beeldende kunst
te bieden heeft.
Ik heb een prachtige tuin, vind ik zelf.
Met vooral wilde planten en strui
ken. Dankzij de vele regen vol in het
groen waarin het wit, roze en blauw
van de zomerbloeiers zich steeds
meer aftekent. En de meidoorn, vlier
en hazelaar de plek omgeven als een
koesterende groen-witte wand. Ik kan er
graag naar kijken. De lijnen, vormen, struc
turen, oppervlakken en kleuren boeien me
altijd weer. De tuin stelt niets anders voor
dan zichzelf. En lijkt daarom erg op de
meeste kunst die ik deze week in Galerie
van den Berge zie.
De acht kunstenaars op wie de galerie de
aandacht richt zijn op één na bezig met het
scheppen van beelden die puur boeien
door de visuele ervaring die zij bieden. Een
herkenbare voorstelling ontbreekt of is
hoogstens aanleiding.
Dat laatste zie ik bij Stijn Kriele (1972), die
schilderingen op doek en papier maakt op
basis van waarnemingen in het landschap.
Hij neemt bijvoorbeeld een zelfgemaakte
zeefdruk als ondergrond voor een schilde
ring in eitempera, waarbij hij prachtige
subtiele kleur- textuurervaringen creëert.
Ook Axel Reusch (1970) start met iets visu
eels, zoals de achterkant van een dichtge
vouwen enveloppe. Die levert een basis
compositie. Reusch plakt stukken af en
brengt zonder een spoor van kwaststreken
kleur aan op zo'n afgebakend vlak. Hij
bouwt zijn composities op uit vele lagen
verf en hars. Het resultaat is een geconcen
treerd schilderkunstig spel met vorm,
kleur en ruimte. Vergelijkbaar met de rijk
dom aan waarnemingen die ik in mijn tuin
krijg aangereikt. Waarom zit ik dan nog op
kunst te wachten? Omdat ik in kunst ande
re beelden tegenkom dan in de natuur én
omdat ik - anders dan in de natuur - het
ontstaansproces kan terugzien. Dat geeft
de visuele ervaring een extra dimensie.
Neem bijvoorbeeld de schilderijen van Jus
luchtmans (1952). Hij laat dunne lagen
acrylverf over het doek uitvloeien. Zo ver
schijnen sferische, rijk genuanceerde opper
vlakken die zich vermengen met de omge
ving, zodat je waarneming er geen grip op
heeft. Het beeld op zich én de sporen van
ontstaan vormen samen de kracht van dit
werk.
En het is zo verbazend dat zich steeds weer
nieuwe mogelijkheden aandienen, sneller
dan het natuurlijke evolutieproces mij ooit
kan geven. Zo vindt Ton van Kints (1955)
het schilderij opnieuw uit. Hij verzaagt
glanzend gelakte cirkelvormige panelen en
zet ze opnieuw in elkaar. Omdat hij de vor
men daarbij enigszins verschuift, passen ze
niet meer precies. Dat levert een spannend
kijkspel op, waarbij ik als toeschouwer pro
beer het oorspronkelijke beeld te recon
strueren. Wat me natuurlijk niet gemakke
lijk afgaat.
Zoals ik ook kan blijven kijken naar de mo
nochrome 'schilderijen' van Clary Stolte
(1970). Alles wat sporen achter laat kan in
haar handen een verstild beeld op leveren,
of het nu was, suiker of plakband is. En het
veranderen van de aanblik van het doek
door het veranderen van het materiaal
maakt deel uit van de ervaring. Net zoals ik
dat in mijn tuin meemaak.
Iedere tuinliefhebber weet trouwens dat
de combinaties van planten elkaar visueel
kunnen versterken. Dat gebeurt ook op de
ze tentoonstelling. Zo hangen de wat ruwe
re composities van Dave Meijer (1955)
naast de etherische doeken van Jus lucht
mans. En de tere schilderijen van Raf Thys
(1958) naast de gepijnigde panelen van Ton
van Kints.
View Indicator #9 geeft een indruk van een
deel van de kunst die je in Galerie van den
Berge kunt zien. Want naast de nu overwe
gend abstracte kunst horen ook figuratief
werkende kunstenaars als Nanda Runge en
Mirjam Hagoort tot de stal. Die lijn wordt
nu vertegenwoordigd door de vrouwenge
stalten van Ingrid van der Hoeven: strak ge
stileerde sculpturen uit verlijmde plaatma
terialen en reliëfs van hout en karton. De
overeenkomst tussen haar en het andere
werk is het originele' en beheerste vorm
en materiaalgebruik. Voor het kijkgenoe-
gen daar in Goes kom ik graag mijn tuin
uit!
T/m 29/6. Galerie van den Berge, Westwal 45,
Goes. Do. t/m za. 12.00-17.00 uur.
in beeld
