Niet alle honden raken
haren kwijt bij chemo
College moet lering trekken uit 'foute' aanpak Braakman
66 Dan vraagt zo'n
wethouder hoeveel
schroeven er voor
dé deuren worden
gebruikt!
COLLEGIAAL BESTUUR
Lappenmand
Eindelijk lijkt er
schot te komen
in een paar grote
projecten in
Terneuzen.
24 ZEEUWS-VLAANDEREN
door Wout Bareman
TERNEUZEN - De plooien zijn gro
tendeels gladgestreken, maar B en
W van Terneuzen dienen wel lering
te trekken uit de (ongewenste) ge
beurtenissen rond de herinrichting
van vakantie-eiland De Braakman.
Want de Oostappengroep, de nieu
we eigenaar van wat nu Marina
Beach heet, ging wel erg voortva
rend te werk.
De gemeenteraad van Terneuzen,
die donderdagavond de beheers-
verordening voor de Braakman
vaststelde, gaf het college die dui
delijke boodschap mee: tijd voor
zelfreflectie. In de verordening is
de bestaande situatie (van begin
dit jaar) vastgelegd. Het is de voor
loper van een nieuw bestem
mingsplan. Over de verordening
zelf werd in de raad nauwelijks ge
discussieerd, al werd op voorstel
van CDA-er Ronald Lippens wel
toegevoegd dat de exploitant
waar nodig extra parkeervoorzie
ningen kan treffen. Het ging in de
raad vooral over de hele gang van
zaken direct na aankoop van de
Braakman door de Oostappen
groep. Het leek al snel of het re
creatiegebied was getroffen door
een wervelwind. SGP-er Martin
Stouten had het sterke gevoel dat
de gemeente met twee maten
meet: als een 'burger' een schut
ting plaatst, moet hij aan allerlei
regels voldoen, terwijl de Oostap
pengroep ongestoord z'n gang
ging. PvdA-er Gijs van de Berg
hield het college voor dat burgers
en ondernemers gelijk moeten
worden behandeld. Raadsbreed
werd die mening gedeeld: regels
gelden voor iedereen. CDA-er Lip
pens constateerde dat het college
achter de feiten aanliep terwijl de
exploitant zich bepaald niet aan
de regels hield. Ellen de Neef
(TOP/GB) vond dat er alom
slecht was gecommuniceerd,
„lammer dat dat zoveel bombarie
veroorzaakte." WD-er Michiel
Groeneveld haalde uit naar wet
houder Frank van Hulle (ruimte
lijke ordening). „Hij heeft de situa
tie onderschat en is te passief ge
weest. Een te aarzelend optreden
dus. En als dat nu de eerste keer
was..." Project wethouder Pim
Broekhuysen (recreatie), ook door
Groeneveld fel bekritiseerd, be
perkte zich tot een toelichting op
de hele gang van zaken én de be
lofte dat hij alle ontwikkelingen
tegen het licht houdt en perma
nent overlegt met de exploitant.
En voortaan óók met de raad.
door Raymond de Frel
In de rubriek De Lappenmand ge
ven artsen, specialisten, assistentes
én baasjes een kijkje in de wereld
van Dierenziekenhuis Zeeuws-Vlaan-
deren. Vandaag: deel 2 van chemo-
behandelingen bij honden en katten
Van Schaik en
bah! Die hond heeft
een ziekte, die is kaal!
Klopt. Babouschka
heeft lymfeklierkanker.
Maar vies? Nee, joh. Het is niet an
ders, het is een bijwerking van de
chemokuur.
Babouschka is namelijk een
Bobtail, een langharig ras dat re
gelmatig getrimd moet worden.
En juist die rassen (zoals Bou
viers, terriërs en Maltezers) verlie
zen bij een chemobehandeling
hun haar. Rassen die niet naar de
kapper hoeven worden niet kaal.
„Trimrassen hebben een snelle
haargroei. Chemo tast snel
groeiende tumorcellen aan, maar
ook de goede snelgroeiende cellen
in het lichaam. Het heeft invloed
op haarproducerende cellen, been
merg en het darmslijmvlies. Maar
de meeste honden hebben weinig
tot geen last van de chemo", ver
telt dierenarts Johan de Vos.
Zeventig procent van de honden
die chemo krijgt, wordt daar niet
ziek van, een kwart heeft wel
eens een slechte dag en vijf pro
cent wordt ziek. Gemiddeld krijgt
een op de drie honden kanker. Er
gaan in Nederland jaarlijks zo'n
175.000 honden dood en hetzelfde
aantal komt er ook weer bij. Onge
veer vijftigduizend daarvan krijgt
kanker. Een aantal meerdere ke
ren, waardoor je grofweg kunt
stellen dat jaarlijks rond de 75.000
honden in ons land met deze ziek
te worden geconfronteerd. De
Vos: „Door betere verzorging wor
den dieren ouder dan vroeger.
Daardoor is de kans op kanker
ook vergroot, doordat deze ziekte
vooral bij dieren van middelbare
of oude leeftijd voorkomt."
Het aantal kankergevallen bij kat
ten is een op de vier. Het totale
aantal katten dat kanker krijgt ligt
echter duidelijk lager dan bij hon
den. Veel katten worden niet zo
oud, onder meer door verkeerson
gelukken. Een kat verliest bij een
chemo overigens alleen zijn snor
haren.
Het voorbeeld van de inmiddels
twaalf jaar oude Babouschka van
de Gentse familie Debuck dateert
van drie jaar geleden. „Binnen
een paar weken was ze kaal, maar
zodra ze medicijnvrij was groeide
het haar weer aan", vertelt Brigit
te Debuck. „Sommige mensen
vonden het maar vies. Babousch
ka was opeens een heel tenger
beestje. Het vergde ook even wat
meer bedachtzaamheid. In de zo
mer moest ze namelijk kleding
aan tegen de zon en in de winter
tegen de kou. Maar wij zien ons
dier heel graag, dus hadden we
dit er graag voor over."
I Babouschka voor (links) en tijdens de chemobehandeling. Trimrassen ver
liezen bij een chemo hun haar, andere rassen niet
ANALYSE
door Raymond de Frel
en Wout Bareman
TERNEUZEN - In Terneuzen staan
al jaren prachtige 'stadsplannen'
op stapel. De inwoners kijken er
al die tijd al reikhalzend en naar
mate de tijd vordert steeds onge
duldiger naar uit. Want waar
blijft de herinrichting van de
voormalige Veerhaven? Waarom
duurt de invulling van de Kop
van de Noordstraat en het braak
liggende Kennedylaan-west zo
lang? En Nieuwstraat-zuid.
Trouwens, ook de winkelruimte
onder de skihal in de Koegorspol-
der staat al veel te lang leeg.
je kunt natuurlijk alles op de eco
nomische crisis steken, maar dat
is te gemakkelijk. Immers, veel
van die ambitieuze projecten date
ren van ver voor de malaise en
hadden al veel eerder verwezen
lijkt moeten zijn. Natuurlijk
scheppen bestuurders enkel de
voorwaarden (zeggen ze) en
natüürlijk is het aan projectont
wikkelaars en andere onderne
mers om al die mooie plannen uit
te voeren. Maar je mag als ge
meentebestuurder niet lijdzaam
afwachten tot anderen die initia
tieven uitwerken en er in hun ei
gen tempo mee aan de slag gaan.
Als bestuurder dien je het belang
van de stad nooit uit het oog te
verliezen. En daarbij is slagkracht
geboden. Terneuzen wordt door
ras-optimisten wel eens een 'brui
sende stad' genoemd. Waar, wan
neer? Nee, er moet nog heel veel
gebeuren voor Terneuzen zich
écht 'een bruisende regiostad'
mag noemen. Om dat te bereiken
dienen de bestuurders zich stimu
lerend op te stellen, is een dyna
mische aanpak vereist. Geen ein
deloze ambtelijke toetsing van al
die fraaie plannen, geen weifelen
de opstelling. De afgelopen jaren
is in het stadhuis voornamelijk op
de rem getrapt. Tenminste, daar
heeft het toch alle schijn van.
Plannen doorrekenen, nog eens
grondig juridisch toetsen... Een
projectontwikkelaar verzuchtte
deze week: „Dan dien je enthou
siast een plan in op het stadhuis
en vraagt zo'n wethouder bij wij
ze van spreken of je even wilt aan
geven hoeveel schroeven er voor
de ophanging van de deuren wor
den gebruikt!"
Maar ziet: plotseling is alles an
ders. Wethouder Co van Schaik (fi
nanciën), de ongetwijfeld langst
zittende wethouder van Neder
land, neemt het voortouw. Hij
neemt collega's bij de hand en
toont ze hoe het óók kan. De invul
ling van Kennedylaan-west? Van
Schaik trok de onderhandelingen
vlot en presenteerde gisteren, met
collega Frank van Hulle (grote pro
jecten) naast zich, concrete plan
nen voor het gebied. Samen met
projectontwikkelaar Nico Boussen
en aannemer Kees de Regt, dat
wel natuurlijk. Van Schaik (op
nieuw met Van Hulle naast zich)
onderhandelt ook met een project
ontwikkelaar over een mooi plan
voor de Kop van de Noordstraat.
Die invulling kan wel eens veel
sneller gestalte krijgen dan menig-
Projectontwikkelaar
