Themaweekend over
tuingeluk in Appeltern
Verfrestant.nl brengt
zoekers en restjes samen
I
I
2 WONEN
Je hoeft geen winkels met onbetaalbare designermeubels
af te struinen om je huis origineel aan te kleden. Juist niet,
vinden Sjoerd de Jong (34) en Talitha Schuhmacher (27).
Zij laten zien dat je met gebruikte planken en tweede
hands spullen een hele hoop kunt doen.
EF
De Tuinen van Appeltern hou
den dit weekend (zaterdag 1 en
zondag 2 juni) het themaweek
end Tuingeluk. De twee dagen
zijn bedoeld voor mensen met
een tuin, die niet weten hoe ze
precies te werk moeten gaan om
een bijzondere tuin te krijgen.
In de Tuinen van Appeltern zijn
meer dan 200 voorbeeldtuinen
te bezichtigen, verspreid over 22
hectare. De Nationale Vaste Plan
tentuin herbergt de grootste vas
te plantencollectie van Neder
land.
Meer dan vijftig ontwerpers en
hoveniers staan dit weekend pa
raat. Zij leiden mensen rond, ge
ven adviezen en tonen produc
ten waarmee 'tuingeluk' bereikt
kan worden.
Te denken valt aan: geluidsabsor-
berende muren, stucwerken die
winterhard zijn, een onder
houdsarm gazon, voegmortel
voor stenen op het terras, zon
en regen regelbare overkappin
gen, verlijmbare stenen en
grondmengsels die water vast
houden en afgeven.
Kijk voor meer informatie op
www.appeltern.nl
foto Robin Utrecht/ANP
Jaarlijks worden in Nederland mil
joenen liters ongebruikte verf
weggegooid. Verf is nu eenmaal
niet onbeperkt bruikbaar als de
pot is open geweest. Oudere verf,
die op het gezicht nog goed lijkt,
doet de kwaliteit van het schilder
werk geen goed. Verf naar de mi
lieustraat brengen is uiteraard
een optie, want verfis een che
misch goedje. Verwerking ervan
kost veel geld.
Verfrestant.nl denkt de oplossing
te hebben gevonden voor het pro
bleem.
Het doel van de website is om par
ticulieren, maar ook bedrijven
aan te sporen om hun restjes verf
niet weg te gooien, maar ze onli
ne aan te bieden. Scholen, vereni
gingen en particulieren kunnen
elkaar blij maken met de restan
ten. Hoe meer mensen en bedrij
ven het online platform gaan ge
bruiken, hoe groter de winst voor
mens en milieu.
Het initiatief is van Home to Live.
Op elk moment van de dag kun
nen nu restjes verf online worden
aangeboden of afgenomen. Gratis
of tegen een kleine vergoeding.
www.verfrestant.nl
_L
EF
2
1
LU
O
al
LU
ri
1
Even wegdromen naar
een tropisch oord
door Sharon van Oost
Hun huis aan de Zierikzeese Pie-
terseliestraat zou zo uit een
woonmagazine kunnen komen.
Maar ook in een blad over rei
zen zou de woning niet mis
staan. Met wat tips van de buur
man bouwde Sjoerd een over
dekte veranda aan zijn huis. Als je er neerploft
in een van de gemakkelijke stoelen en om je
heenkijkt naar de vele souvenirs en planten,
waan je je even in een tropisch oord. De rustge-
vepde loungemuziek die er door de speakers
klinkt, doet daar nog een schepje bovenop.
Inspiratie voor het houten bouwwerk deed de
Zierikzeeënaar op in oude Amerikaanse films.
„De veranda's aan dat soort huizen vind ik
prachtig. Het zat altijd al in mijn hoofd om ooit
zoiets te maken."
Toen hij een tijd geleden vanuit een klein ap
partement in het Schouwse Renesse verhuisde
naar een groter huis met tuin, werkte hij zijn
plan dan ook meteen uit op papier. Nu, drie
jaar later, geniet het stel er bijna ieder weekend.
Soms rustig met zijn tweeën, met een wijntje
en een boek. Op andere momenten ploffen fa
milie en vrienden neer op de zelfgemaakte jute
zitzakken.
Sjoerds' voormalige baan bij een doe-het-zelf-
winkel hielp hem aan een hoop kluservaring.
Van zaag- en timmerwerk tot moeilijke elektri
citeitsklusjes: hij heeft het allemaal goed onder
de knie. De buurman gaf hem wat tips over het
dak, maar verder realiseerde Sjoerd zijn idee he
lemaal zelf. En dat maakt het des te leuker,
vindt hij: „Ik ben trots op wat hier nu staat. Het
is de belangrijkste plaats in huis geworden. Ie
dereen wil hier altijd zitten, en niet alleen in
de zomer. Als het koud is, of regent, schuiven
we de deuren dicht en gooien we wat hout in
de kachel. Binnen een mum van tijd is het hier
warm." Hij wijst op de grote ijzeren houtkachel
die ze voor een prikkie overnamen van een ken
nis.
Ook de steigerhouten planken op de vloer zijn
al eerder gebruikt. Toen Talitha een jaar gele
den introk bij Sjoerd, bracht ze die mee uit haar
oude woning. Bij haar dienden ze als bekleding
voor de muur. Daarnaast zijn de schuifdeuren
gemaakt van emballagehout dat ze kochten op
de sloop. Sjoerd: „Het is allemaal wat grof en on
gepolijst. Ik heb niet geverfd en hier en daar
sluiten de planken niet goed op elkaar aan,
maar dat vinden we juist mooi. Het moet wel
echt blijven."
In het vertrek hangen allerlei aandenkens aan
reizen die ze samen en met anderen maakten.
Een didgeridoo uit Nieuw-Zeeland bijvoor
beeld. En twee Braziliaanse hangmatten, een
schaal uit Afrika en een bergwandelstok die Ta
litha vroeger meenam als ze op reis ging met
haar familie. Stuk voor stuk belangrijke aanden
kens, die hier goed tot hun recht komen.
Ook binnenshuis proef je buitenlandse sferen.
Een muurschildering in sepiatinten doet den
ken aan een rokerig Cubaans jazzcafé. „We kij
ken altijd goed om ons heen. Een leuke stad,
mooie winkel of een bijzonder café, overal kun
je ideeën opdoen. En daar kunnen we dan uren
over filosoferen", glimlacht Talitha. Het creatie
ve zit in de familie. Haar opa maakte de hippe
salontafel in de huiskamer van glas en de vloer
van een paardenstal.
Daar vlakbij staat nog een ander pronkstuk: een
zelfgebouwde piano. Met sierlijke gouden let*
ters is Sjoerds' naam in de glanzende, zwarte
verf gekalligrafeerd. „Ik maak al van jongs af
aan muziek, maar zo'n kunststof keyboard op
een ijzeren standaard vond ik maar niks." Na
een hoop reken-, zaag- en timmerwerk stond
er een exemplaar dat niet van een echte Ya
maha te onderscheiden is. „Ik heb die piano al
jaren, maar het is nog steeds mijn grote trots."
Over de vraag of ze nog wensen hebben, moe
ten ze even nadenken. „Er moet natuurlijk nog
van alles gebeuren. De tuin bijvoorbeeld",
merkt Sjoerd op. „Die is nu een rommeltje. En
het dak is aan vernieuwing toe. Daarnaast zijn
er binnenshuis ook wel hoekjes die extra aan
dacht verdienen." Maar echt haast hebben ze
niet. „Eigenlijk zijn we heel tevreden nu."
Talitha Schuhmacher en Sjoerd de Jong.
