Politiek schandaal in Zweden Nachttrein naar Lissabon zit vol Europese compromissen UIT 7 _L 3ERDAC 30 MEI 2013 door Fritz de Jong Jeremy Irons als Zwitserse professor in Night train to Lisbon. Om een Europese film te maken, ne me men: een internationaal suc cesvolle roman, een Europese hoofdstad als pittoresk decor, een dramati sche periode uit de geschiedenis en een im posante verzameling gelauwerde acteurs uit diverse landen. Laat dit alles financie ren door verschillende Europese landen, die alle een vinger in de pap willen hou den. Overgiet de substantie tenslotte met een saus van onduidelijke Engelse accen ten - want het product moet wel zo inter nationaal mogelijk in de markt worden ge zet. Trouw aan dit recept is Night train to Lisbon een Europese co-productie gewor den, naar een bestseller van de Zwitserse schrijver Pascal Mercier. Hoofdpersoon is een gymnasiumdocent uit Bern, door Je remy Irons neergezet met zijn meest kakki neuze Britse accent. Na een ontmoeting mét een suïcidale Portugese vrouw neemt de man een voor hem impulsief besluit: hij stapt in de nachttrein naar Lissabon. De geloofwaardigheid van deze vertelling is niet groot. Het geduld van de kijker wordt verder op de proef gesteld door een muf scenario, dat in een ouderwetse flash backstructuur het verhaal vertelt van de Portugese schrijver Amadeu de Prado, een arts en filosoof die leefde en werkte onder de dictatuur van Antonio de Salazar. De Zwitserse docent bekijkt deze geschiede nis letterlijk met nieuwe ogen: hij krijgt in Lissabon een nieuwe bril aangemeten. Night train to Lisbon Regie: Bille August. Met: Jeremy Irons, Charlotte Rampling, Christopher Lee. Te zien: 't Beest Goes ^beelden van een stervende elfenkonin gin verkleind wordt tot het for maat van wriemelend bosle- ven. De excentrieke vader van het meisje probeert deze we reld al zijn hele leven te bestu deren, maar dat mislukt door dat deze wereld niet alleen klei ner is, maar ook sneller. Dat spel met verschillende tijdsdi mensies levert een paar aardige grappen op die draaien om het gestuntel van een gehandicapte hond. Maar daar blijft het bij. Hoe levendig de animaties er ook uit zien: deze wereld wil maar niet tot leven komen. De rondgang van een verkleind mensje in een wonderlijke we reld werd leuker (en inventie ver) uitgewerkt in 'Alice in Wonderland'. De strijd tussen goed en kwaad - waarbij M.K. een magisch object uit handen moet houden van duistere booswichten - lijkt gekopieerd uit een slordige samenvatting van 'Lord of the rings'. En de getoonde verbintenis tussen de boswezens en de natuur heeft nog het meeste weg van een fletse variant op de ecologi sche boodschap in 'Avatar'. Als het ooh en aah roepen over de vormgeving verstomd is, blijkt Epic de door de titel ge wekte verwachtingen niet waar te kunnen maken. De hel den in dit gemakzuchtig bij el kaar geharkte heldendicht heb ben de diepgang van een plas tic actiefiguur. En de schurken zijn niet episch, maar karikatu raal. Misschien is dat genoeg voor kinderen, die er met toe voeging van hun eigen fantasie toch nog iets magisch van kun nen maken. Epic Regie: Chris Wedge. Nederlandse versie met de stemmen van Tess Milne, Egbert-Jan Weeber en Daniel Boissevain Te zien in Vlissingen door Fritz de Jong De beste Nederlandse came raman van dit moment draaide nog nooit een Ne derlandse film. Hoyte van Hoyte- ma werd afgewezen door de Am sterdamse Filmacademie, leerde het vak daarom in Polen en be landde afgestudeerd in Scandina vië. Daar leverde hij met zijn mys terieus gefotografeerde sneeuw landschappen een onmisbare bij drage aan het briljante vampieren drama 'Let the right one in' (2008), om vervolgens met dezelf de Zweedse regisseur een geniale en stijlvaste verfilming af te leve ren van John LeCarrés spionage- klassieker 'Tinker, tailor, soldier, spy' (2011). De assistentregisseur bij laatstge noemde film, Mikael Marcimain, maakt in zijn stijlvolle speelfilm debuut Call girl dankbaar gebruik van Van Hoytema's vloeiende ca meravoering. De filmmakers la ten de Zweedse jaren zeventig - vóór alles het tijdperk van Abba - gloedvol herleven, in gruizig brui ne retrotinten. Centraal staan twee meisjes die onder toeziend oog van de jeugdzorg de prostitu tie inrollen. Vooral de doorgeschoten seksuele revolutie krijgt er in Call girl flink van langs. Geheel in de geest van de vrije, blije seventies horen we liberale politici pleiten voor de af schaffing van de strafbaarstelling van incest en pedofilie. Ondertus sen illustreren de lotgevallen van de 14-jarige Iris (Sofia Karemyr) dat kinderen wel degelijk baat hebben bij wettelijke bescher ming tegen seksuele aasgieren. Vooral als blijkt dat juist hoogge plaatste Zweden gretig gebruik maken van de diensten van de hoerenmadam, die de uit huis ge plaatste Iris onder haar hoede neemt.Angstaanjagend is de scè ne waarin Iris tegen haar werk geefster zegt dat zij en haar vrien din er mee willen stoppen. De door Pernilla August vertolkte hoerenmadam verandert van een gezellig pamperende moederfi guur in een woeste furie. Extra meerwaarde krijgt de film doordat het script is gebaseerd op een waargebeurd politiek schan daal. Call girl Regie: Mikael Marcimain. Met: Sofia Karemyr, Pernilla August, Simon J. Ber ger. Te zien in Middelburg Hoerenmadam neemt de uit huis geplaatste Iris onder haar hoede in het Zweedse drama Call Girl.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 47