Beoordeling
Dovemansorendieet
4 UIT
KOKEN MET PUCK
3»
Hij mag van zichzelf
alleen wijn drinken,
ais hij het zelf heeft
gehaald, op de fiets
De Tol is een ontmoe
tingsplek, waar je je
vrienden gerust mee
naar toe kunt nemen.
Dat hoorden we vooraf
en we nemen de proef
op de som. Deze zater
dagavond schuiven we
met vieren aan in het
eetcafé aan de oude
Rijksweg, de voorganger
van de A58, waar gemoe
delijkheid heerst.
Puck Kerkhoven
Komt dit als mosterd
na de maaltijd? Ter
wijl iedereen de
mond vol heeft van
het nieuwste Hol
lywood Zone Dieet en de Voed-
selzandloper (Dokter Frank is al
weer uit. Sonja, welke Sonja?)
kom ik aan met Het Dovemansoren
dieet van Maarten 't Hart. Over de
zin en onzin van gewichtsverlies.
Verschenen in 2007, maar ik had
tot nu toe nog niet de tijd gevon
den om het te lezen. Ik ben niet
zo van de dieetboeken, 'maar de
ze is hilarisch', zo verzekerde een
vriendin me.
De schrijver/bioloog analyseert
hoe hij het, ondanks zijn enorme
eetlust, presteert om ook op ge
vorderde leeftijd een 'schriel
mannetje' te blijven. '1 meter 85,
76 kilo, geen sprake van een buik
je of iets wat daarop lijkt.'
Zijn moeder kookte vroeger on
beschrijfelijk vies. De lust tot
eten werd hem dus al vroeg ont
nomen. De lezer wordt getrak
teerd op beschrijvingen van haar
naar schimmel smakende brood
pap, en bleekgroen gesudderde
andijviesnoL
Voor wie het eens wil proberen,
dit Dovemansorendieet, zijn hier
een paar belangrijke ezelsbrugge
tjes, op sinterklaasrijm gezet. Ex
cuus voor het expliciete taalge
bruik, ik citeer 't Hart, hè:
-Overal mag ik in bijten, mits ik
daarvan flink ga schijten. Niet
ontberen maar laxeren.
-Niets pleit tegen veel bewegen
-Mijd suiker en zoetjes, laat staan
alle toetjes
-Alcohol rijmt op bol
'Alcohol is gemeen spul', ver
klaart de schrijver, die het glas
niet versmaadt. 'Als je je ferm
voorneemt op een receptie of bij
vrienden of gewoon maar thuis
twee glazen te drinken, zie je dat
voornemen al na het eerste glas
in rook vervliegen. Dan denk je:
wat ben ik toch een miezerige cal
vinistische sukkel.... Dus neem
je een tweede glas (dat was toch
al je voornemen) en na dat twee
de glas ben je aangenaam rozig
en is het ongelofelijk moeilijk om
een derde glas te laten staan...
Wat je dus moet doen, is dat eer-
Om een goed stuk vlees te eten
De eigenaar van
De Tol in Lewe-
dorp begroet ons
hartelijk, alsof
hij ons al vaker
in zijn zaak ge
zien heeft. Maar
dat kan niet, het is onze eerste
keer. Jacky Hoogedeure, de eige
naar, heeft nu eenmaal een vro
lijke aard, waardoor we ons di
rect op ons gemak voelen. De
Tol, zo blijkt deze avond, is een
laagdrempelig dorpscafé of eet
huis waar je een 'goed stuk vlees
kan eten'.
Dat van dat goed stuk vlees, ho
ren we van Hoogedeure zelf, als
hij de kaart brengt. Hij is jaren
lang slager geweest en weet hoe
hij het vlees moet behandelen.
„We serveren vlees dat op een
ouderwetse manier geslacht is,
waardoor bijvoorbeeld de karbo
nade een wat rookachtige smaak
krijgt. Daar komen mensen spe
ciaal voor naar De Tol." Dat ont
houden we.
De inrichting van het eetcafé is
aan de ruige kant, met een ge
boende vloer en muren van ge
metselde steentjes. Er staan don
kerbruine simpele stoeltjes aan
donkerbruine houten tafels. Aan
een grote bar op de kop van het
eetcafé zitten vermoedelijk vaste
gasten die het weekeinde inlui
den. De zaak is zomers opge
sierd met grote gele namaakzon-
nebloemen en een groen-gele
versiering.
We eten deze vrijdagavond met
vieren bij De Tol. De kok heeft
zo smakelijk over het vlees 'oude
stijl' gepraat dat wij in elk geval
de boerenkarbonade (13,- euro)
zullen proberen. Maar we begin
nen met de voorgerechten; een
garnalencocktail (8,- euro), car
paccio ossenhaas (8,- euro), een
loempia (5,75 euro) en gerookte
kalkoenfilet met mosterdsaus
(7,- euro).
Die loempia heeft niets met de
Chinese naamgenoot te maken.
Maar dat is ook de bedoeling van
de keuken, waar naast lacky
Hoogedeure, ook Fenna regelma
tig de scepter zwaait. Zij hebben
een eigenzinnige draai aan de
loempia gegeven. De loempiavel
len zijn krokant en met de verse,
weliswaar iets te zachtgeworden
groenten is de combinatie van
De Tol wel zeer geslaagd.
De keuken is gul, dat blijkt al uit
de voorgerechten, zoals de car
paccio en de geroosterde pijn
boompitten. De malse gerookte
kalkoenfilet wordt opgediend
met mosterdsaus en de klassieke
combinatie pakt goed uit.
We vervolgen met een mixed
grill'(16,- euro), stoofvlees (12,-
euro), cajun-schotel van
kip/kalkoen (11,50 euro) en de
karbonade. De karbonade is
groot en heeft een opvallend ste
vige vetrand. Dat zie je niet vaak.
De rooksmaak geeft het vlees
een aparte smaak. Het is begrij
pelijk dat er mensen zijn die spe
ciaal naar De Tol gaan voor deze
karbonade. Met de gewokte
groenten is het een compleet ge
heel.
Het stoofvlees doet ouderwets
aan, maar is wel erg gebonden.
De smaak is goed, en het gerecht
wordt met gekookte groenten
als worteltjes, broccoli, bloem
kool en gebakken paddenstoelen
en uien geserveerd. De Cajun-
schotel is pittig gekruid en het
geschaafde vlees heeft veel weg
van een shoarmaschotel. Dat is
leuk gedaan. Bij de hoofdgerech
ten worden gestoofde peertjes,
gebakken aardappeltjes, friet
(van eigen hand), een salade en
mayonaise geserveerd.
We sluiten af met een cho-
codream, omdat een van de be
standdelen, de arretjescake (6,-
euro), onze nieuwsgierigheid
prikkelt. De arretjescake is zelfge
maakt en lijkt in de verte op een
chocoprins. Het is een goede zet
om jezelf te onderscheiden met
gerechten die je zelden op ande
re kaarten tegenkomt.
Fenna, die niet alleen kok is,
maar ook in de bediening helpt,
legt nog uit dat De Tol met een
kleine kaart begonnen is. Dat
werd telkens meer, van een ge
haktbal naar een uitgebreide
kaart met variaties in de hoofdge
rechten.
De Tol is een aardige ontmoe
tingsplek, waar veel dorpen ja
loers op zullen zijn en je krijgt
er waar voor je geld. We vragen
nog naar de geschiedenis van
het café. Lange tijd geleden was
het een tolhuis aan Zuid-Beve-
landse kant, waarvandaan naar
het eiland Walcheren kon wor
den gevaren. Jacky Hoogedeure
is niet zo geïnteresseerd in vroe
ger. Hij wil eerlijke gerechten
serveren, die aardig geprijsd zijn.
Daarin slagen ze bij De Tol.
Eetcafé - pension De Tol, Tol-
dijk 5 4456 NR Lewedorp.
0113612 442, Alle dagen van de
week open, vanaf 16 uur. Met
uitzondering van vrijdag en za
terdag. Dan al vanaf 11.00 uur.
Prijs-kwaliteit:
Mogelijkheden voor ieders beurs.
Entourage:
Bediening:
Aardig en snel en alle tijd voor je: pre
cies wat je verwacht bij een eetcafé.
Horen, zien en ruiken:
De kaart van Zeeland was op de place-
mats te zien. Daar blijf je op kijken.
Conclusie: Een goede zaak voor een
ongecompliceerde, eerlijke maaltijd,
met een vleugje nostalgie. De gast zal
zich hier niet snel alleen voelen.
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
De Tol in Lewedorp, café, restaurant, pension.
