I Geen zakgeld voor Jan I Op zondag I 28 ZEELAND Ouders betalen veel minder vaak mee aan kleding, uitstapjes en cadeaus van hun kinderen. Betaalde twee jaar geleden 61 procent alle kleding en schoenen, nu is dat 48 procent. Dat blijkt uit onderzoek onder middelbare scholieren. EP EP Nu al een gat ill 6 Hoe moet dat later? door Ab van der Sluis Om de twee jaar vraagt het Nibud (het Nationaal Instituut Budgetvoorlich ting) hoeveel zak- en kleedgeld scholieren krij gen, wat ze ermee doen en of ze spa ren. De uitkomsten geven altijd een aardig inkijkje in het bestedingsgedrag van zowel ouders als hun kinderen. Dat is dit jaar niet anders. Opmerkelijk detail: zonen worden meer verwend dan dochters. Ook kinderen merken de crisis in hun portemonnee. Waar paps en mams twee jaar geleden nog fiks betaalden voor kleding en schoenenhebben 17- en 18-jarigen moeten inleveren. Nog maar 48 procent van de ouders betaalt nu alle sneakers, jeans en jurkjes, ter wijl dat twee jaar geleden 61 procent was. Het Nibud constateert ook dat er een groei zit in het aantal scholieren dat kleedgeld krijgt. Twee jaar geleden kreeg 35 procent een eigen budget, in middels is dat percentage gestegen naar 40. Het Nibud is blij met die ont wikkeling. Scholieren die verantwoor delijk zijn voor het kopen van hun ei gen gardeboe leren kiezen, sparen en fi nancieel plannen. Een kwart van de kinderen heeft moei te om met geld om te gaan. Hoe ouder scholieren zijn, hoe moelijker ze het vinden. Door kinderen meer van hun eigen geld te laten betalen, leren ze met dit soort lastige vragen omgaan, weet het Nibud. In vergelijking met twee jaar gelden zijn 17- en 18-jarigen zuiniger gewor den. Ze hebben gemiddeld meer in komsten (118 euro per maand), maar geven gemiddeld minder uit (92 euro). Dat was in 2011 wel anders. Toen was het credo: geld moet rollen. Kinderen gaven twee jaar geleden gemiddeld tien euro meer uit dan er binnen kwam. De spaarvarkens spinnen overi gens garen bij de crisis. Iets meer dan de helft van de scholieren zet automa tisch een bepaald bedrag opzij. Twee jaar geleden was dat 46 procent. Het lijkt erop dat 17-en 18-jarigen bewuster met hun geld omgaan. In 2015 - als het onderzoek wordt herhaald - zal blijken of die trend zich voortzet. Waar niet op bezuinigd wordt is het betere mobieltje. Acht van de tien scholieren heeft tegenwoordig een smartphone. Zelfs van de twaalfjari gen heeft zeventig procent een smart phone. En, hoe ouder ze zijn, hoe va ker er ook een internetbundel aan vast zit. Kinderen hoeven het bellen, sms'en en whatsappen vaak niet zelf te betalen. Ouders vinden het kennelijk belang rijk dat hun kind bereikbaar is of niet onder hoeft te doen voor leeftijdsge nootjes. De helft van de ouders betaalt alle telefoonkosten. Slechts 28 procent van de scholieren betaalt alles zelf. Ook blijkt dat hoe ouder hij is, hoe va ker de scholier zelf zijn telefoonkosten moet ophoesten: twintig procent van de twaalfjarigen betaalt zelf, tegen 49 procent van de 17- en 18-jarigen. Opvallend noemt het Nibud de uit komst dat ouders hun zonen meer ver wennen dan hun dochters. Jongens krijgen namelijk meer geld van hun ouders en ze hoeven ook nog eens min der zelf te betalen. Gemiddeld krijgen jongens 65 euro kleedgeld per maand. Meisjes moeten het met 6 euro minder doen. Jongens krijgen daarnaast vaak hun garderobe volledig betaald door hun ouders. Zes van de tien zonen hoeven niet bij pap en man aan te kloppen. Van de dochters daarentegen krijgt slechts 36 procent alle kleding betaald. Ook ziet het Nibud dat meisjes hun va kantie vaker zelf (geheel of gedeelte lijk) moeten betalen dan jongens. Dat zou kunen betekenen, denkt het Ni bud, dat meisjes meer de kans krijgen om goed te leren omgaan met geld dan jongens. Het zou een goed idee zijn als zonen meer verantwoordelijkheid krij gen, vindt het instituut budgetvoor lichting. Uit het onderzoek (het twaalfde in de reeks van onderzoeken die sinds 1984 zijn gehouden) blijkt verder dat 44 pro cent van de scholieren zegt dat er op school nog nooit aandacht is besteed aan omgaan met geld. Deze scholieren leren dus alleen thuis met geld om te gaan. Op het vmbo (73 procent) wordt wel vaker aandacht besteed aan om gaan met geld dan op het vwo (54 pro cent). Nibud en medeonderzoeker de Stich ting Weet wat je Besteedt vinden het zinvol dat in het onderwijs les wordt gegeven over geld. Want niet alleen ouders, maar ook scholen en overhe den moeten jongeren leren omgaan met geld. MEISJES BETALEN MEER DAN JONGENS 65 Ouders verwennen hun zonen meer dan hun dochters. Jongens krij gen gemiddeld 65 euro kleedgeld en meisjes 59 euro. Meisjes moeten ook va ker zelf hun vakantie be talen. T an van Noord (20) uit Zierik- zee was al vroeg financieel zelf standig. „Op mijn dertiende had ik een krantenwijk. Een jaar later ging ik in de horeca werken. Ik kreeg toen 10 euro zakgeld en gemiddeld 60 euro per maand aan kleedgeld. Op mijn vijftiende kwam mijn moeder erachter wat ik verdiende en stopte ze met beta len. Ik vond dat niet eerlijk, want ik had liever gespaard voor een BMW. Nu begrijp ik het wel. Ik heb twee zussen en een broer en mijn moeder stond er alleen voor." Jan begon op het vwo, maar was niet gemotiveerd. Hij werd op het vmbo geplaatst. Daar zag hij het nut van studeren in en knokte zich via de havo terug naar het vwo, waar hij nu in de vijfde zit. „Over een jaar wil ik in Rotterdam of Amsterdam econo mie gaan studeren. Daar spaar ik momenteel voor." „Je gaat leven naar wat je ver dient," stelt Jan vast. Zijn leeftijd genoten begrijpt hij soms niet. „Ze hebben een gat in hun hand en kunnen totaal niet met geld omgaan. Wat moet dat worden als ze zelfstandig gaan wonen?" Sophie Heugen (17) uit Vlis- singen werkt twee keer in de week en in de vakanties bij de Albert Heijn XL. „Dat ver dient best goed", vertelt ze. Ze krijgt zo'n 5,50 euro per uur voor haar baantje bij de vleeswaren- en kaasafdeling. „En op zondag krijg ik dubbel loon." Van haar ouders krijgt ze maande lijks 35 euro zakgeld en 60 euro kleedgeld. Ze betalen ook haar te lefoonabonnement van 17 euro per maand. „Alleen als ik over m'n belbudget heen ga, moet ik het zelf betalen. Maar dat gebeurt

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 64