A Repaer op Schouwen BUITEN 13 ~T WOENSDAG 29 MEI 2013 door Gerard Smallegange an de noordkant van Schouwen, terzijde van de Dammenweg ligt aan de rechterkant Scharendijke en links Ellemeet. Een schaar is in water- staatskundige zin een zeer diepe geul. Bij Scharendijke is die geul bijna 50 meter diep. Het links gelegen Ellemeet is in naam niet zo makkelijk te duiden. In de onregelmatige vierhoek, gevormd door de dorpen Scharendijke, Ellemeet en het stukje noordkust van Schouwen, zijn nog twee namen die al heel lang hier be staan: De Drie Wilgen en Repaer. Ik heb altijd begrepen dat Elle en Helle hetzelf de woord behelzen. Een eindje naar het westen ligt de boerderij 'De Helle'. Die naam zou niets te maken hebben met ver derf en het dodenrijk, maar duiden op een lage plek achter de duinen (zie ook Hellegatsplein). Ellemeet of Hellemeet, daar enkele kilometers vandaan, zou dan een lage plaats zijn waar weidegronden zijn (meet is weide, zie ook Made en Meetjesland). Anderen zeggen dat Elle een Germaanse naam is. Nog anderen dat de (H)elle een zeekreek was die land inwaarts liep. Hoe dan ook, Ellemeet is een oude ambachtsheerlijkheid van al minstens 800 jaar. In de genoemde vier hoek ligt ook hoeve 'De Drie Wilgen'. Op oude kaarten tref je die naam altijd aan. Of het alleen een1?oerderij was of dat er meer bebouwing was weten we niet, maar een boerderij was er al heel lang. De wat vervallen hoeve waar de fa milie Deïst zo lang woonde, is gekocht door de Zuid-Hollandse tuindersfamilie Lemkes. Die vonden vlakbij zee en ver van industriële complexen de zilte en zeer zuivere lucht die zij nodig hadden voor het kweken van varens. In het druk ke Zuid-Holland is de luchtzuiverheid ver te zoeken. Familie Lemkes heeft de oude, mooi gelegen hoeve goed en vak kundig laten restaureren. En dan Repaer, tegen de laatste duintjes van Noord-Schouwen aan. Tot halverwe ge de 17e eeuw was er het Repartpolder- tje, ten noorden van Ellemeet en ten wes ten van Scharendijke. Door een serie van vijf dijkvallen gleed het poldert je in zee en ging drijven. In arrenmoede legde men een nieuwe dijk aan achter het pol- dertje. Vreemd genoeg ontwikkelden zich op de resten van de oude zeedijk en de resten van de nollen (strekdammen in zee) zandverstuivingen. Na verloop van tijd werden dat echte duinen. Het onder gelopen poldertje kwam weer droog en werd een soort 'kupe'- een inlage. Voor de duinrand (de rêêpe op z'n Zeeuws) kwam een mooi strand dat baai- of kom vormig van ligging was. In de 'kupe' stond "s Lands Schure', een aanduiding voor de schuur van het Waterschap. Ook was er de Heerenkeet, waar het bestuur van het Waterschap vergaderde, borrelde en at. Hoog op de duinen stond de dijk- baaswoning. Een eindje verder stond een fraai thee- en zopie koepeltje ook hoog op de duinen. Na de ramp van 1953 is er veel van dit mooie, afgelegen stukje Schouwen verdwenen. Er kwam een Dammenweg dwars door het landschap. Het koepeltje werd een paar maal ver nield - en de rust was weg. Een tijd heeft een uitgever nieuwe inhoud gegeven aan Repaer; ze woonden op de duinen op de plek van het dijkbaashuis. Het woord Re paer heeft wellicht de betekenis 'aangena me verblijfplaats'. Dat oude stukje Schou wen is verdwenen. Af en toe zorgt Blof met kornuiten op de nabijgelegen Brou- wersdam voor enige reuring.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 13