Broers Mesu verbijten
zich langs de kant
Golfster Van der GraafF zoekt het goede gevoel
34 SPORT
KRISKRAS
In bijna elke kern in de streek
wonen (oud-)sporters,
bestuurders, trainers of
vrijwilligers die een verhaal
waard zijn. In de vaste
rubriek 'Kriskras door
Zeeuws-Vlaanderen' worden
zij in de schijnwerpers gezet.
Vandaag deel 100: Fred van
Hasselt en Johnny van den
Berg van de Esad Osmanovski
Memorial Cup.
„w.
DONDEI
door René van Stee
MIDDELBURG - De lappenmand is
een fenomeen waar de schaats- en
skeelerbroers Erwin en Niels Mesu
lange tijd nauwelijks iets mee te
maken hebben gehad. Het toeval
wil dat beiden nu getroffen zijn
door blessureleed.
Erwin werkt aan het herstel van
de verwondingen aan zijn rechter
dijbeen na een zware valpartij in
de schaatsdriedaagse eind februari
in Dronten. Hij liep onder meer
een doorgesneden spier en zwaar
beschadigd kapsel op doordat een
mes van een andere schaatser hem
raakte. Niels ging begin mei onder
uit in een skeelerwedstrijd op de
baan in Heerde. Met als gevolg een
scheurtje in zijn linkerelleboog en
wellicht een breuk in zijn midden-
handsbeentje.
De uit Middelburg afkomstige
broers kijken verschillend aan te
gen het onheil dat hen is overko-
m men. Erwin ging uit van een her
stelperiode van acht maanden. Hij
loopt echter enkele maanden voor
op schema. „Dat is ook het enige
positieve dat ik er over kan zeg
gen. Want ik verzeker je dat ik
door een diep dal ben gegaan", ver
telt de oudste Mesu.
Niels kwam na een prima periode
op het ijs in blakende vorm aan de
start van het skeelerseizoen. „Die
val verpest veel. Er komt straks
een NK marathon aan. Daarna is
het NK op de baan, een belangrijk
kwalificatiemoment voor het EK.
Daar moét ik zeker bij zijn, maar
ik verkeer nu in onzekerheid of ik
- het ga redden. Doodjammer. Ze
ker als je ziet dat ik het seizoen
goed was begonnen. Op de pun-
tenkoers in Almere deed ik al mee
om de overwinning. Het mag dui
delijk zijn dat ik geen minuut
meer heb te verliezen."
Niels doelt daarmee op de ondui
delijkheid rond de mogelijke
breuk in zijn hand. Na diverse on
derzoeken is er nog altijd geen
klaarheid over de kwetsuur. „Wel
T of geen breuk, dat is de kwestie.
De boel is nu verpakt in een spalk,
maar echt pijnlijk is het niet meer.
Heel vervelend, want ik mag al
leen trainen. Aan kracht en snel
heid heb ik niet ingeboet, maar ik
mis wedstrijdhardheid. En dat kan
ik niet gebruiken", legt de jongste
Mesu uit. Hij verwacht deze week
zekerheid te hebben over zijn bles
sure, waarna hij zich weer voluit
kan richten op wedstrijden.
Erwin stond twaalf weken na zijn
onfortuinlijke val weer op de
skeelers. „Een meevaller. Het voel
de best goed, al moet ik oppassen
voor een terugslag. Ik ben er nog
lang niet", zegt hij daarover. Fiet
sen gaat nu redelijk, al heeft Er
win nog maar een week of vier
het gevoel dat zijn benen weer
even sterk zijn en hij met allebei
weer even hard trapt. „Ik begon
zonder weerstand op een home
trainer. Nu kan ik eindelijk weer
op de pedalen staan. Het is onvoor
stelbaar hoe snel het achteruit was
gegaan. Zelfs de fysiotherapeut
schrok toen bleek hoe veel kracht
ik was verloren. Maar ik herstel
blijkbaar snel, ook al kost dit heel
veel moeite. Het is nog altijd con
fronterend. De echte snelheid op
de fiets heb ik nog lang niet. Ook
m'n hartslag schiet nog altijd als
een razende omhoog."
Allereerst was het zaak om de boel
los te maken en soepel te krijgen.
Met name littekenweefsel zorgde
voor veel spanning op de spier en
de onderliggende lagen, waarin
nog onderhuidse hechtingen zit
ten. Die moeten oplossen of in het
uiterste geval eruit worden ge
haald. „Er zaten ook veel harde
plekken. Dat is allemaal los gemas
seerd. Heel belangrijk en ook heel
pijnlijk. In begin nam ik tijdens
die massages pijnstillers, want an
ders was het niet uit te houden."
Erwin maakte ook gebruik van
een koudecompressieapparaat.
Een mailtje naar wielrenner John
ny Hoogerland volstond om dit
materiaal tot zijn beschikking te
krijgen. „Johnny heeft natuurlijk
iets soortgelijks meegemaakt in de
Tour de France. Hij stond meteen
klaar om me te helpen."
Het koelen onder compressie,
waarbij op de plek van de blessure
de kou ook de diepte ingaat, heeft
nadrukkelijk geholpen bij het her
stel, stelt Erwin. „Het lichaam rea
geert door veel bloed naar die plek
te pompen, waardoor de doorbloe
ding in de spieren op gang komt."
Ruim drie maanden na zijn zware
valpartij ziet Erwin de zon weer
schijnen. Hij mikt op een rentree
eind augustus/begin september.
Een skeelerteam heeft hij nog
niet, want de gesprekken daarover,
die zelfs werden gevoerd op de
dag dat hij ten val kwam, vielen
stil. „Maar het ziet er weer positief
uit Binnenkort kan ik er meer
over zeggen", aldus Erwin.
Memorial Cup nog n
door Aector Dooms
BRESKENS - Wat zes jaar geleden in
Breskens begon als een regionaal
voetbaltoernooi voor de jeugd, is
inmiddels uitgegroeid tot een in
ternationaal jeugdtoernooi met
profclubs. Zo heeft de organisatie
voor de zevende editie van de
Esad Osmanovski Memorial Cup,
vernoemd naar de talentvolle voet
baller uit Breskens die in 2004
overleed, de A-junioren van Atleti-
co Paranaense uit Brazilië, Zenit
St. Petersburg uit Rusland,
Queens Park Rangers uit Enge
land en Haladas Academy uit Hon
garije weten te strikken. Zij zullen
het zaterdag en zondag opnemen
tegen de toppers uit Nederland
(Feyenoord, AZ Alkmaar) en Bel
gië (Club Brugge, KRC Genk).
„We behoren nu tot de top drie
van de jeugdtoernooien in Neder
land", zegt Fred van Hasselt, glim
mend van trots. „Dit is nog lang
niet het plafond. We willen in de
toekomst acht buitenlandse top
clubs", vult Johnny van den Berg
aan.
De twee zijn de 'gezichten' van
het toernooi en dromen al stie
kem van grote namen als Man
chester United, Barcelona, Bayern
Johnny van den Berg (links) en Fred van Hasselt zijn druk met de aanloop
München en Borussia Dort
mund. Van Hasselt en Van den
Berg beschikken over een uitge
breid netwerk. Een eerste wens is
om PSV vast te leggen. Dat is nog
niet gelukt. „De contacten zijn er,
maar zij kiezen telkens voor het
internationaal jeugdtoernooi in
Terborg", zegt Van Hasselt. Het
zou een mooi gebaar betekenen
naar de familie- van Esad. Van
den Berg: „Esad heeft bij PSV ge
speeld. Het zou geweldig zijn om
PSV naar Breskens te halen."
Van Hasselt en Sjaak Hoogstad
waren de initiatiefnemers van
het jeugdtoernooi. Het jeugdtoer
nooi werd met instemming van
de ouders van Esad vernoemd
naar hun zoon. De tweede editie
werd vanwege het slechte weer
in het paasweekeinde afgelast,
maar ging door op Hemelvaarts
dag. De deelname van Belgische
profploegen zorgde voor een split
sing binnen de organisatie. Een
naar
paar
zich
de n
ston
tie,
en
de I
de
Vet
naa
Het
je c
door Koen de Vries
AMSTERDAM - Het bestaan van een
golfprof gaat niet altijd over rozen.
Vraag dat maar aan Marjet van der
Graaff. De voormalige Thoolse be
reidde zich de afgelopen dagen
veelal in regenpak of onder een pa
raplu voor op het Dutch Ladies
Open, dat vrijdag, zaterdag en zon
dag gehouden wordt.
Dat beantwoordt niet aan het
beeld dat iedereen heeft van een
profgolfer. Een prof speelt in de
zon, onder de palmbomen, in kor
te broek. „Je kunt hier wel wat
doen, maar lekker is het niet",
meldt Van der Graaff (30) vanaf
The International, de nieuwe golf
baan vlak bij Amsterdam. „Ik pro
beer hard te trainen, maar de baan
is nat, het regent veel en het is
koud. Het lijkt wel of het slechte
weer me achtervolgt."
De golfster is aan haar zesde prof-
seizoen begonnen, maar zo veel re
gen als nu heeft ze nog niet mee
gemaakt. Twee weken geleden
deed ze mee aan de South African
Womens Open, in de provincie
KwaZoeloe-Natal in de buurt van
Port Elisabeth. Het weer was er zo
slecht dat er, ondanks enkele da
gen uitstel, slechts één dag ge
golfd kon worden.
Van der Graaff doet mee aan de
Europese Tour, wat dus niet bete
kent dat je alleen in Europa golft.
Overal zijn er wedstrijden. Ze was
dit jaar niet alleen actief in
Zuid-Afrika, maar ook in Turkije,
China en Marokko en is van plan
later dit jaar ook naar Australië, In
dia, Dubai en opnieuw China af te
reizen. Dankzij een uitstekend vo
rig seizoen mag de in Rijswijk
woonachtige Zeeuwse aan alle
toernooien van de Europese Tour
meedoen.
Dit jaar loopt het nog niet echt lek
ker. De elfde plaats op het WK
voor landenteams in China en de
dertigste plaats op het Terre
Blanche Ladies Open in Nice wa
ren de niet al te hoge hoogtepun
ten. Van der Graaff is op zoek naar
het goede gevoel, vertelt ze. Daar
staat of valt alles mee. „Als je het
gevoel hebt dat je de ballen lekker
raakt, stijgt je zelfvertrouwen met
grote sprongen. Ik heb de laatste
weken hard getraind en denk dat
ik het gevoel te pakken heb. Het is
alleen moeilijk om dat te ervaren
en vast te houden. Er zijn maar
weinig toernooien. Het is moeilijk
om in je ritme te komen. Ik moet
veel reizen om m'n wedstrijden te
kunnen spelen."
Dat gegeven jaagt de profgolfsters
op hoge kosten. Van der GraafF
kan het hoofd boven water hou
den, maar is altijd op zoek naar
sponsors. Alles staat of valt bij
prestaties. Vorig jaar snoepte ze
lekker mee uit de prijzenpot dan-
kij haar vierde plaats in de Swiss
Open en haar zege in de Banesto
Tour in Zaragoza (Spanje). Naar
zulke prestaties is ze dit jaar weer
op zoek.
Op het Dutch Open heeft Van der
GraafF concurrentie van 125 golf-
sters uit de hele wereld. „Ik begin
met een goed gevoel, maar het
kan alle kanten opvallen", zegt ze.
„Je weet nooit hoe het zal gaan.
Normaal gesproken sta ik na twee
dagen bij de beste zestig en mag
ik aan de finaledag meedoen. Ik
hoop dat het een beetje goed weer
wordt", voegt ze eraan toe. „Maar
de verwachtingen zien er niet zo
goed uit."
