PZC
19
Douze points
voor Anouk?
KIJKTIP
ZATERDAG 21.00 UUR
Wilfred Kemp maakte
een rondje langs alle
bisdommen en plukte
er zangtalenten weg.
Dit 'beste kerkkoor van
Nederland' mocht naar
Rome, voor een héél
bijzonder optreden:
in de Sint Pieter.
ét Dit is het mooiste
wat ik ooit heb
meegemaakt Het
geluk stroomt uit
mijn ogen
ZATERDAG 18 MEI 2013
Media
Jeroen Looijs
kig, maar er knaagt iets over wat had kunnen
zijn. En neem Valerie Boermistrova. De aan
het conservatorium opgeleide Russin beland
de door de liefde in Almelo, maar kon daar in
twintig jaar eigenlijk nooit aarden.
Omdat de koorleden uit alle windstreken ko
men, heeft het gelegenheidskoor 'thuis' nog
maar drie keer geoefend. Wilfred Kemp, die
als dirigent voor het koor staat, heeft een zeer
goede hand van plukken. Het klinkt in ieder
geval al lekker als de kelen in de bus op weg
naar het hotel worden opengetrokken voor
het wondermooie La mer. Tijdens de repetitie
in de Kerk der Friezen, het kerkje van de Ne
derlandse gemeenschap in Rome dat door wij
len bisschop Muskens in ere werd hersteld, la
ten ze pas echt horen wat ze in huis hebben.
Dat het al zo snel zo mooi klinkt, verbaast
Sjors Visser uit Bolsward niet. „Als je mensen
bij elkaar zet die goed kunnen zingen en snel
een melodie oppikken, dan kun je snel iets
neerzetten. Al voelt dit wel als een cadeautje."
Heieen Haverkate uit Hengelo, die samen met
haar broertje auditie deed - 'alleen ik mocht
door; mijn broertje had zich vermomd als te
nor, maar viel door de mand' - denkt dat de
mannen het verschil maken. „Goede mannen
stemmen zijn schaars. Vaak sta je in een koor
met twintig vrouwen en drie kerels, hier staat
een stevige ploeg achter ons. Dat hoor je."
Het reisverslag naar Rome is te zien in een special
van Katholiek Nederland TV, vandaag (zaterdag)
om 17.55 uur bij de RKK op Nederland 2.
reageren?
mediaredactie@depersdienst.nl
Het 'beste kerkkoor van Nederland' mag in
de beroemdste katholieke kerk van de wereld
zingen, de Sint Pieter in Rome. foto RKK
Voor de grande finale mag het koor via de 'ar
tiesteningang' de Sint Pieter in. Voor Heieen
is in allerijl een lange broek gehaald, want
haar rokje was echt te kort voor dit heiligdom,
zo luidde het oordeel van priester/presentator
Roderick Vonhögen. Eenmaal binnen slaat de
jolige stemming abrupt om. Het besef dat het
koor in de beroemdste katholieke kerk ter we
reld mag zingen, lijkt in te dalen. Terwijl ze
zich opstellen, klinkt op de achtergrond het
geroezemoes van de hordes toeristen.
Er is nog tijd voor een snelle repetitie. Het
klinkt te bedeesd voor zo'n immense ruimte,
oordeelt Kemp streng. Als dat maar goed gaat.
Gelukkig zijn het snelle leerlingen. Ook hier
klinkt het The lord bless you van de Nederland
se componist John Rutter fantastisch. Na de
viering volgt de ontlading. Dikke tranen, stevi
ge omhelzingen. Jeroen Looijs kan niet ophou
den met huilen en vindt telkens een andere
schouder om zijn hoofd in te begraven. „Het
mooiste wat ik ooit heb meegemaakt", sta
melt hij. „Het geluk stroomt uit mijn ogen."
door Rivka Croenier
Voor Jeroen Looijs, met 19 jaar het
jongste lid van het kerkkoor dat
naar Rome gaat, is zingen in het
centrum van het wereldwijde ka
tholicisme, niet eens de werkelij
ke hoofdprijs. Vliegen, dat heeft
hij ook nog nooit gedaan. De
Arnhemmer houdt zich stevig vast aan zijn
stoel tijdens het opstijgen, zijn gezicht op
standje gelukzalig. „Geweldig, super, nog veel
mooier dan me was beloofd."
De koorleden zijn niet alleen uitgekozen om
hun mooie stemmen, maar ook een beetje om
hun mooie verhaal, zegt eindredacteur Rob
Freijssen. Of gewoon, omdat ze deze bijzonde
re reis verdienen. Dat geldt zeker voor Looijs,
die het thuis niet breed heeft. „Mijn vader is
failliet gegaan en daardoor zitten we in de
knoei", vertelt hij. „Ik ben op kamers gaan wo
nen om mijn ouders financieel te ontlasten."
Zo hebben alle koorleden wel een mooi of aan
grijpend verhaal. Zoals kapster Elly Peeters uit
Monster. Haar stem werd al vroeg ontdekt, als
kind trad ze op in het Oostblok. Maar naar het
conservatorium? Dat kwam niet bij haar of
haar ouders op, dus trad ze gewoon in de voet
sporen van haar moeder, die tot haar 72e in de
kapsalon stond. Ze vindt het prima, is geluk-
