mm
-
Verzamelen
14 REIZEN
ALTIJD ONDERWEG
EF1
Als je Argentinië op de kaart van
Europa legt, met de bovenkant
op de Noordpool, dan zou het
zuiden van dit land tot aan Sicilië
reiken. Bezienswaardigheden lig
gen vaak zo'n 1.500 kilometer
uiteen. Dat is drie dagen met de
bus over onverharde wegen. Of
je neemt het vliegtuig.
COLOFON
eindredactie Marcha van Schijndel
reizen@depersdienst.nl
vormgeving Marietta de Boer en Birgitta Hermans
advertentieverkoop Wegener Media Nationale Verkoop
verkoop.dagbladen@wegener.nl
Artikelen in deze bijlage komen tot stand onder
verantwoordelijkheid van de redactie. Daarvoor werkt
zij soms samen met reisorganisaties en verkeersbureaus.
De redactie behoudt volledige zeggenschap
over de redactionele inhoud.
Derk Bolt
Ooit spaarde ik postze
gels. Ik weet niet ze
ker meer of ik dat fa
natiek deed, maar in
elk geval had ik drie
albums. Een kleine rode en twee
grotere exemplaren in blauw en
geel. Diepe indruk heeft het niet
gemaakt. Wat deed ik eigenlijk
met die verzameling? Had ik er
ook maar enige kijk op, op postze-
gels? Ik betwijfel het. Er was wel
een boekje met een overzicht van
de te sparen zegels en een prijs
die daar dan bij hoorde. Daar
stond dan bijvoorbeeld in dat een
zegel van 1 cent uit 1898 wel 1 gul
den waard was. Of een exotisch
exemplaar van een onbekend ei
land dat zomaar een paar hon
derd gulden moest opleveren. De
laatste had ik uiteraard niet.
Mijn collectie moest ik bij elkaar
rapen uit gesealde pakjes postze
gels. Tientallen gestempelde en
van een envelop losgeweekte
exemplaren strak gespannen on
der een cellofaantje. Ik denk er nu
wat lacherig aan terug, maar her
inner me ook wel de opwinding
bij het openen van zo'n nieuw
pak. Wat zou er in zitten? Maar
ook, van welke brief waren ze ei
genlijk verwijderd? Wat stond er
in en wie schreef hem? Ja, je kunt
je ergens druk over maken.
Later kwam een periode waarin
speldjes blijkbaar het verzamelen
waard waren. Ik deed daar ook
aan mee. Een stuk schuimrubber
(geel) diende als basis. Daar stak
je de speldjes dus in. En dan daar
lekker lang naar kijken, denk ik.
Ook die verzameling verdween in
een kast om daar op wonderbaar-
WAAR EN WAT
Argentinië is het
grootste Spaans
talige land ter we
reld. De hoofdstad
Buenos Aires ligt
ruim 11.000 kilome
ter verwijderd van
Amsterdam. Om dat
te overbruggen zit
je al snel 14 uur in
het vliegtuig.
De Zuid-Amerikaan
se zomer is de beste
tijd om Argentinië
te bezoeken. Deze
loopt van november
tot maart. Oad Rei
zen organiseert indi
viduele (auto)reizen
en groepsreizen
door Argentinië.
Meer informatie
hierover vind je op
www.oad.nl of
www.oadargenti-
nie.nl.
Meer weten? Kijk
dan eens op www.tu-
rismo.gov.ar of
www.argentinatu-
ristica.com.
Een gaucho op zijn
paso fino.
kleine foto Kind en la
ma in het indianen
dorp Purmamarca.
foto's Willemijn Bos
door Willemijn Bos
Vroeg in de ochtend, de nevel is
nog niet helemaal opgetrok
ken. Geen kip te zien hier in
dit lege land van stenen. En
dan opeens een schamel hutje
langs de weg. Een vrouw
poetst haar tanden boven een
wiebelig wasbakje dat op een paar stenen
staat. Ernaast wappert een man z'n vuurtje
aan met een stuk cactushout. Hij bakt maïs-
pannenkoeken op een rooster: het ontbijt.
Uit het hutje komen vier kinderen, een stel
honden en een oude moeder, tandeloos.
Vanonder haar warrige haardos kijkt ze ons
Wantrouwend aan: wat moeten die hier?
Bij aankomst op het vliegveld van Salta in
het noorden van Argentinië zagen we met
een dat dit het land is van de indianen. Ie
dereen heeft hier sluik zwart haar. Ook on
ze gids die in de bus meteen cocabladeren
uitdeelt tegen hoogteziekte. Gewoon de he
le dag een flinke bal achter je kiezen hou
den, zodat de sappen langzaam vrijkomen.
Nee hoor, dan ben je geen junk, legt hij uit.
Je bent immers ook geen alcoholist als je
druiven eet. Een chemische bewerking
maakt van de cocabladeren cocaïne, maar in
deze pure vorm zijn ze ongevaarlijk. Als
dank dat wij wat foto's mochten maken,
geeft de gids een zak cocabladeren aan de
man bij het vuurtje.
Waarvan leven deze mensen in dit droge
