SPECTRUM 9T
standplaats Japan
Wouter van Cleef
Bijbel en
koran zijn
duidelijk
over de
doodstraf:
Oog om
oog, tand
om tand
ZATERDAG 18 MEI 2013
RMRKili
Human Rights Commission of Pakistan
Special Task Force Moitan.
weer op werk
Grote foto: Beul Sa-
bir Masih met zijn
weinig vechtlustige
haan. foto Harald
Doornbos
Kleine foto: Paki
staanse activisten
demonstreren te
gen de doodstraf
foto EPA
den, liep hij mis. Al snel verveelde de
beul zich en ging hij alcohol en drugs
gebruiken. Alcohol is streng verboden
voor moslims in Pakistan. Omdat
christenen tijdens het avondmaal alco
hol drinken, besloten de moslimauto
riteiten in Pakistan jaren geleden al
dat alcohol voor christenen niet verbo
den kan zijn. Zo heeft Pakistan een
bierbrouwerij en een aantal drankwin
kels waar niet-moslims wijn en bier
kunnen kopen. Aan de toonbank moe
ten ze een 'niet-moslimverklaring' la
ten zien, die ze kunnen krijgen bij het
politiebureau na aangetoond te heb
ben dat ze christen zijn.
Beul Sabir Masih zette het dus op een
drinken. En bleef het daar maar bij.
Want Afghanistan en haar hasjiesj en
opium zijn nooit ver weg. Dus afge
zien van alcohol kwamen er ook ande
re drugs bij. En tot overmaat van
ramp ging hij ook nog gokken, vooral
bij hanengevechten.
Nu snappen we ook waarom hij tij
dens het hele interview een reusach
tige haan omklemd houdt. „Ik ben ei
genlijk op weg naar een gevecht," ver
telde Masih, al geeft hij toe dat zijn
haan nog weinig heeft gewonnen.
Voorafgaand aan het interview had
Masih gezegd dat hij alleen geïnter
viewd wilde worden in het hotel in
Lahore, waar de Westerse interviewer
logeert. De hotelstaf liet al snel weten
zich zorgen te maken over het veelvul
dige tok-tok-geluid dat uit de kamer
kwam. Toen ze zagen dat de haan z'n
behoefte had gedaan op de vloer van
de hotelkamer leek de situatie enigs
zins precair te worden, maar het inter
view werd niet afgebroken.
Masih zelf vond de kakelende en kak
kende haan verre van een probleem.
Wel vroeg hij om wat geld zodat hij
nieuwe alcohol kon kopen. Want zelfs
met een nieuwe regering in Islama
bad kan het nog wel een tijdje duren
voordat executies weer worden uitge
voerd. Tot die tijd blijft de beul uit La
hore alcohol drinken, drugs gebrui
ken en met een haan rondlopen die
meer uitwerpselen produceert dan
prijzen.
©reageren?
spectrum@depërsdienst.nl
jL ~W" et is koud, he? Wacht, ik zal je lek-"*-
ker instoppen." De 27-jarige Mari
zorgt ervoor dat haar gasten alle
aandacht krijgen. Nadat de in pyja-
JL. JL ma geklede jongedame de lange
Hollander warm heeft toegedekt en het nachtlampje
heeft aangeknipt, kruipt ze zelf ook onder de dekens
en komt erbij liggen.
Welkom in een knuffelcafé in Tokio, waar Japanse
mannen vanaf 3.000 yen (ruim 25 euro, exclusief het
zelfde bedrag als lidmaatschapsgeld) 20 minuten
lang naast een vrouw in bed mogen liggen. En dat is
ook direct het belangrijkste wat hier gebeurt. Bij bin
nenkomst maakt de receptioniste - ze draagt een py- «r
jama met konijntjesmotief - vriendelijk duidelijk dat
klanten hier niet op diensten anders dan een knuffel
en slapen op de schouders of buik van een jongeda
me hoeven te rekenen.
Op de website van het knuffelcafé staat duidelijk dat
het bedrijf geen bordeel is. Wie zich
niet aan de regels houdt, wordt de
zaak uitgegooid of zelfs naar de poli
tie gebracht. Ook vinden klanten op
de website de 'menukaart' met
extra's. Voor 1.000 yen (zo'n 8 euro)
mag je bijvoorbeeld een minuut lang
recht in de ogen van je tijdelijke slaap-
vriendin kijken, 3 minuten op haar
schouder slapen of vijf omhelzingen
ontvangen. Tijden worden nauwkeu
rig bijgehouden met een wekker.
Het knuffelcafé Soineya ('samenslaap-
huis') voorziet in een behoefte in Ja
pan, waar twee derde van de jonge vol
wassenen als single door het leven
gaat. Daardoor is er een gat in de markt in Japan voor
gespeelde intimiteit. De behoefte is zelfs zo groot dat
rond de jaarwisseling een tweede knuffelcafé werd
geopend.
„Aan de ene kant zie je bedrijven ontstaan die profi
teren van het grote aantal singles in Japan, maar het
is ook in toenemende mate een maatschappelijk en
economisch probleem", vertelt professor Masahiro Ya-
mada, socioloog aan de Chuo universiteit in Tokio.
Veertien miljoen Japanners tussen de 20 en 34 jaar
zijn alleenstaand, 10 miljoen daarvan wonen zelfs
nog bij hun ouders thuis.
Het grote aantal jonge alleenstaanden staat inmid
dels ook op de politieke agenda. De Japanse regering
kijkt met zorg naar de toekomst. Er worden minder
kinderen geboren, terwijl het aantal ouderen snel
stijgt. Wie moet voor de Japanse oudjes gaan zorgen
in de toekomst? En de staatsschuld - geen land heeft
zo'n hoge schuld als Japan - is ook in het geding. Zul
len steeds minder Japanners wel in staat zijn die gro-v-
te schuldenlast terug te betalen?
In het Tokiose knuffelcafé zijn die zorgen wel erg ver
van het bed. Letterlijk. Voor Mari,is het haar eerste
avond als slapie, een ideaal baantje, vindt ze: „Ner
gens kan ik zo makkelijk geld verdienen als hier!"
Op vrijdagavond is het altijd extra druk, zeggen de
dames. „Veel mannen gaan na een week hard werken
naar de kroeg, maar sommigen komen juist hier om
even rustig in iemands armen te slapen." In het knuf
felcafé zijn ze maar wat blij met de grote groep al-
leenstaande Japanse mannen die soms stevig in de
buidel tasten om soms een paar uur te soezen, slapen
of knuffelen. De uitbater van het knuffelcafé wordt
intussen slapend rijk.
