Obama weet wanneer hij achterstand heeft opgelopen 8 BUITENLAND INSTORTING SCHOENFABRIEK De instorting van een schoenfabriek in Cambodja eiste gisteren zeker twee levens. De locatie is bezaaid met platgetrapte dozen waarop het merk Asics is te lezen De vakbond Free Trade Union vreesde enkele dagen geleden voor een ongeluk als in Bangladesh Democraten smeekten de president de afgelopen dagen om een meer afdoende reactie Te veel zware dozen op elkaar' door onze correspondent Ate Hoekstra PHNOM PENH - Vlakbij de Cambod jaanse hoofdstad Phnom Penh loopt een man door het puin. Hij houdt een doos vast waar papie ren doekjes in horen. Nu zit er een onbekende voet in de doos, gevonden op de plek waar gister ochtend een deel van een plafond van een schoenenfabriek naar be neden kwam. De plek is bezaaid met stukken beton, schoenzolen, plastic en platgetrapte dozen waarop het merk Asics is te lezen, één van 's werelds grootste sport artikelenproducenten. Enkele tientallen arbeiders wer den onder het puin bedolven. Ze ker twee mensen kwamen om. Mensen bij de poort van de fa briek beweren dat het ongeluk wel aan elf, twaalf of dertien men sen het leven heeft gekost. Daar naast zouden er elf gewonden zijn, maar volgens de autoriteiten zijn dat er niet meer dan zeven. „Het werk in de fabriek was zo slecht nog niet", zegt Sós Sarim, die hier als dokter werkte, en nu bij de poort staat. Rondom hem heeft zich een groep nieuwsgieri gen verzameld. Die willen weten hoe het kan dat het plafond in stortte, terwijl het gebouw nog maar een halfjaar oud was. Ook willen ze weten hoeveel doden er nu écht zijn. De dokter lacht verle gen. „We denken dat de arbeiders te veel zware dozen op elkaar heb ben gestapeld, waardoor het pla fond het gewicht niet meer kon dragen. Maar misschien was het ook wel een constructiefout. We moeten het onderzoeken", zegt een legerofficier die helpt bij het reddingswerk. Volgens Sokny Say toont dit onge luk echter aan dat Cambodja de slechte arbeidscondities niet lan ger kan negeren. De vakbonds vrouw van Free Trade Union, één van Cambodja's weinige onafhan kelijke vakbonden, vreesde nog maar enkele dagen geleden een ongeluk als in Bangladesh, waar de instorting van een fabriek de afgelopen weken meer dan 1100 le vens eiste. Net als in Bangladesh, leven in Cambodja honderddui zenden textielarbeiders in erbar- melijke omstandigheden. De meeste arbeiders kunnen niet le ven van het minimumloon van 80 dollar, dus draaien ze zoveel overuren als ze maar aankunnen. Werkweken van 60 tot 70 uur zijn niet ongewoon en zelfs dan komen de arbeiders nauwelijks rond. Vakbonden dringen daarom aan op een verhoging van het mi nimumloon naar 110 of 120 dollar. De overheid ziet dat niet zitten. Volgens de regering zorgt een ho ger minimumloon er alleen maar voor dat de fabrieksbazen vertrek ken naar een ander land. Bij de fabriek Wing Star Shoes zijn het vandaag de arbeiders die zijn vertrokken. Militaire politie mannen kijken er verveeld naar een grote hoop puin. De man met de gevonden voet in een doos lijkt de onbekende eigenaar ervan te zoeken. Cambodjaanse legerofficieren zoeken op de plek van de schoenfabriek, 50 kilometer van de hoofdstad Phnom Penh, naar overlevenden, foto Mak Remissa/EPA ANALYSE POSITIE OBAMA door John Jas WASHINGTON - Ineens leek de Ame rikaanse president in de proble men. Vier maanden na aanvang van zijn tweede termijn was er een barrage aan schandalen. De belastingdienst blijkt (te) veel aandacht te hebben gehad voor conservatieve groeperingen die re gels over belastingvrij bijdragen aan verkiezingscampagnes zou den hebben overtreden. Het mi nisterie van Justitie zou een loop je hebben genomen met de pers vrijheid door inbeslagname van telefoongegevens van journalisten van persbureau AP. En last but not least werd de dood van de Ameri kaanse ambassadeur in Libië, vo rig jaar september, weer opgera keld. Uit hoorzittingen bleek dat het mogelijk is dat het Witte Huis de situatie in Libië verkeerd had ingeschat. Een adequate reactie van Obama bleef uit. Benghazi was voor hem een side show, zei hij. Oftewel bij zaak. Het handelen van de fiscus noemde hij 'volstrekt ontoelaat baar', maar hij deed niets. En van het optreden tegen AP distantieer de het Witte Huis zich volledig. Democraten smeekten de afgelo pen dagen om een meer afdoende reactie. Zelfs als links bekend staande media in de VS veroor deelden het gebrek aan respons van Obama, die volgens hen te veel de professor uithing. Bekend is dat een groot aantal Re publikeinen permanent oorlog voert tegen Obama. Het koor van jakhalzen zwol dus snel aan. Ook de niet-rechtse pers is zich meer dan bewust van dit politieke spel, maar de afstandelijke houding van de president terwijl zijn te genstanders zich in de handen wreven, wekte ergernis. Wanneer hebben we dit eerder meegemaakt? Niet zo lang gele den, namelijk in het najaar van 2012. In het eerste verkiezingsde bat met Mitt Romney was Obama de theoreticus die zijn handen niet vuil wilde maken. Het bleef bij weifelende woorden, ook al vertelde zijn tegenstander leu gens. Kiezers wierpen de handen ten hemel. Als een president geen straatvechter is, is hij dan wel ge schikt, was de gedachte. Hoe anders verliep de rest van de campagne. De volgende rondes won de inmiddels zelfverzekerde president met gemak. Ook nu tekent de kentering zich al af. Obama is de man die wel de gelijk weet dat hij op achterstand is geraakt. En anders weet zijn staf het wel. Eerst trad woensdag Steven Miller, het waarnemend hoofd van de belastingdienst, af. Obama maakte'het zelf bekend. Daarna werden honderd pagina's e-mails vrijgegeven over de analy se die inlichtingendiensten van Li bië hadden gemaakt. Obama wil laten zien dat het Witte Huis zich niet heeft bemoeid met de discus sie onder inlichtingenofficieren. De derde trap van de 'raket' was het van stal halen van een wets ontwerp om het recht van journa listen om hun bron niet bekend te maken, te verankeren. Dit be zweert de verontwaardiging over de telefoongegevens bij AP. Grote kans dat de storm nu luwt; tot de volgende acte waarin Obama zijn rol op het politieke toneel te vor melijk opvat.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 8