Munitiedepot Ritthem
krijgt belangrijke rol
Illegale softdrugshandel verplaatst
zich met sms en sociale netwerken
GEMEENSCHAPPELIJKE REGELING
22 ZEELAND
Afscheid van een fotograaf
donderdag
Bestaat uw energierekening
voor het grootste gedeelte
uit het verbruik van gas
of van elektriciteit?
Middelburg en Vlissingen houden
halsstarrig vast aan huidige bijdrage voor
brandweerzorg en rampenbestrijding.
Dit is de meest objectieve
verdeelsleutel, het meest
verstandige besluit
Willem van Dam
Veiligheidsregio in
Naast mijn toetsenbord
ligt het boek 'Door
het oog van Willem
Mieras'. Daarin staan
honderden foto's die hij tussen
1975 en 2006 in Goes en omge
ving maakte. Ik leerde Willem
halverwege de jaren '70 ken
nen. Hoewel - kennen? Nü ik
dit stukje zit te tikken, besefik
dat ik hem nooit écht heb ge
kend. Een aimabele jongen, ze
ker. Hij reed altijd rond in een
Mercedes, eerst in aftandse
exemplaren, later in wat eigen
tijdsere modellen. Ik weet dat
hij met Saskia was. Ik weet dat
hij twee dochters had. Ik weet
dat hij van The Kinks hield.
Met enige regelmaat dronken
we een biertje in wat toen nog
de Ganzenbar heette en dan
kon hij gezellig kankeren op de
magere beloning die hij van de
krant ontving. Wat ik verder
van hem weet? Niet zo heel
veel. Een bescheiden man, die
weinig van zijn gevoelens bloot
gaf. Inderdaad: gesloten als een
oester uit Yerseke, het dorp
waar hij 59 jaar geleden werd
geboren.
Ja, hij kon wel eens diep zuch
ten als ik hem midden in de
nacht uit bed belde met de me
dedeling dat er ergens op de Be-
velanden een boerderij in
brand stond; maar niet lang
daarna stond hij daar wél.
En ja, hij kon vanonder dat lan
ge blonde haar bezeerd kijken,
als hij - hetgeen overigens niet
vaak gebeurde - op de redactie
te horen kreeg, dat een van zijn
foto's niet helemaal aan het ver
wachtingspatroon voldeed. Om
vervolgens met blij gemoed het
redactielokaal te verlaten op
weg naar zijn volgende klus
sen. Zijn archief bevat, weet ik
uit het voorwoord van Matty
Verkamman in 'Door het oog
van Willem Mieras', ruim één
miljoen foto's. Willem was
geen Hogeschoolfotograaf,
geen jongen van grote woor
den. Hij was een gewone foto
graaf die gewone foto's maakte.
Juist daarin lag zijn kracht; hij
liet het gewone leven zien, zon
der franje. Waar hij ook ver
scheen, werd hij herkend: 'Wil
lem van de kranf. Vaak zijn
'Willem van de kranf en ik sa
men voor de PZC op pad ge
weest. Desondanks heb ik hem
nooit écht leren kennen. Toch
weet ik dat ik hem zal missen.
Voor meer columns: www.pzc.nl/columns
door Jeffrey Kutterink
DEN HAAG - Het munitiedepot in
Ritthem wordt een van de belang
rijkste opslagplaatsen in Neder
land.
Dat staat in een brief die minister
Jeanine Hennis-Plasschaert van
Defensie naar de Tweede Kamer
heeft gestuurd. Defensie verkoopt
een deel van zijn vastgoed. Er wor
den onder meer kazernes, oefen
terreinen, munitiedepots en op
slagplaatsen voor zwaar materieel
afgestoten of herverdeeld. Een
van de maatregelen is het doelma
tiger maken van de munitiede
pots. Er komt één centraal depot
en daarnaast zeven hoofd- en
acht sublocaties. Hierdoor kun
nen 25 kleinere bunkers, die vaak
op kazerneterreinen liggen, wor
den gesloten. Het munitie maga
zijn complex Veenhuizen zal, sa
men met Ritthem, Alphen,
Wassenaar/De Kom, Coevorden,
Staphorst en Bergen (Duitsland),
worden heringericht als centraal
depot. De operatie moet in 2016
zijn afgerond en moet daarna een
jaarlijkse besparing opleveren van
0,84 miljoen euro. De plannen
worden uitgevoerd in overleg met
minister Stef Blok (Wonen en
Rijksdienst). Op nadrukkelijk ver
zoek van de Tweede Kamer zet
het kabinet de gevolgen van aller
lei bezuinigingen op een rij. De
Kamer wil niet dat economische
zwakke regio's (zoals Zeeland) on
evenredig hard worden getroffen.
Minister Hennis zet daarom voor
1 juli geen onomkeerbare stappen.
Het antwoord vindt u elders in deze krant.
Meest klantgerichte energieleverancier
CUSTOMER CENTRIC DNA AWARD 2013
door Marcel Modde
MIDDELBURG - De boze droom van
voorzitter Jan Lonink van de Vei
ligheidsregio Zeeland (VRZ) is
uitgekomen. Na zo'n vijf jaar soe
batten zijn elf gemeenten ak
koord, maar hebben Middelburg
en Vlissingen de hakken stevig in
het zand gezet. Ze weigeren een
fors hogere bijdrage te betalen
voor de lokale brandweerzorg en
dat frustreert de totstandkoming
van de nieuwe gemeenschappelij
ke regeling.
Dat de huidige regeling moet wor
den opgeschud, wordt bepaald in
de landelijke wet op de Veilig
heidsregio's. Tegelijkertijd gaat
ook de verdeelsleutel van de kos
ten op de schop. Gemeenten die
tot dusver een deel van hun bud
get voor openbare orde en veilig
heid ook voor andere zaken kon
den inzetten, moeten in die nieu
we situatie met de billen bloot.
De brandweer van Middelburg en
Vlissingen werkt al jaren samen
binnen het stadsgewest en kon de
kosten zo altijd drukken. In de
nieuwe regeling worden beide
Walcherse gemeenten gedwon
gen meer geld uit te te trekken
voor lokale brandweerzorg en te
vens hun financiële aandeel in de
regionale taken op te schroeven.
Vlissingen wil wat dat laatstge
noemde aspect betreft nog wel
meegaan, maar Middelburg wei-
Jan Lonink, voorzitter VRZ
gert ook die verhoging van 10
naar 15 euro per inwoner. En dus
worden Gedeputeerde Staten nu
om bemoeienis gevraagd.
Lonink memoreert dat zijn colle
ga's René Roep en Harald Berg-
mann in december wél instem
den met de nieuwe financierings-
systhematiek. „Daarvan werd uit
eindelijk gezegd: dit is de meest
objectieve verdeelsleutel, het
meest verstandige besluit. Tegelij
kertijd hebben we een overgangs
regeling van vijf jaar afgesproken
om rustig naar die nieuwe situa
tie toe te kunnen groeien. Maar
de burgemeesters moesten op
hun beurt ook hun colleges en ge
meenteraden zien te overtuigen.
Dat is een lastige situatie. Net Eu
ropa."
De weigering van Middelburg en
Vlissingen houdt het risico in dat
er de komende jaren een gat on-
staat in de begroting van de VRZ.
Om dat te voorkomen, legt Lo
nink uit, kan hun bijdrage 'als
schuld worden genoteerd' en het
vereiste bedrag bij een bank wor
den geleend. „Als overheid krij
gen we een gunstige rente."
door René Schrier
III
the multi-utility company
MIDDELBURG - De invoering van de
wietpas op 1 mei 2012 heeft in
Zeeland geleid tot 10 procent min
der geregistreerde drugsgerelateer
de incidenten. Na een flinke omzet
daling in de coffeeshops door het
wegvallen van de buitenlandse
klanten, trekt de omzet weer wat
aan.
Veel klanten hadden namelijk
met het oog op de veranderingen
van 1 mei een voorraadje aange
legd en nadat die op was, meld
den ze zich weer in de coffee
shop. Anderen wilden eerst de
kat uit de boom kijken. Ook wa
ren er softdrugsgebruikers die
slechte ervaringen hadden met de
illegale handel en zich daarom
weer tot de coffeeshops wendden.
Dat zijn enkele van de conclusies
uit een onderzoek van de Politie
academie en de onderzoeksbu
reaus LokaleZaken en Beke Ad
vies. Ze hebben zich met het on
derzoek ook gericht op de vijf
Zeeuwse coffeeshops.
Aanvankelijk was er na 1 mei 2012
sprake van toename van overlast
door illegale handel. Dat kwam
door extra aandacht van de poli
tie, media-aandacht en meldin
gen van coffeeshops die niet ge
diend waren van deze vorm van
concurrentie. Inmiddels is de ille
gale handel overgeschakeld op an
dere verkoopmethoden zoals
thuisleveringen en communicatie
via sms en sociale media. Uit het
onderzoek kwam ook naar voren
dat de handel zich verplaatst
heeft naar Antwerpen en Lille.
Een andere constatering in het
rapport, is de vaststelling dat er
coffeeshops zijn. „We zijn bij ons
veldwerk op heel wat informatie
gestuit die aanleiding geeft voor
strafrechtelijke verdenking van be
paalde coffeeshophouders of hun
sociale netwerk, die verder reikt
dan een strafwaardige handels
voorraad voor coffeeshops. Cof
feeshops die bijvoorbeeld actief
zijn betrokken bij illegale drugs
handel (bijvoorbeeld klanten
doorverwijzen naar bevriende ille
gale dealers) of witwassen dienen
te worden gesloten", beveelt het
rapport aan. Er wordt echter ook
geconstateerd dat er terughou
dendheid bij gemeenten en poli
tie is om uit te zoeken of coffee
shops zich schuldig maken aan
strafbare feiten. Het onderzoek be
pleit aandacht voor criminele
groepen of structuren die een be
langrijke drijvende rol spelen op