HAVEN
U EN UW REPTIEL
i
14 BUITEN
<r
In Zeeland hebben watersporters volop de ruimte. De Oos-
terschelde, de Westerschelde de Crevelingen en het Veerse
Meer vormen een waar paradijs voor bootjesmensen. Hun
tocht begint of eindigt steevast in een Zeeuwse haven. Daar
krijgen ze te maken met de havenmeester. Maar wie is die
man die schippers hun ligplaats wijst? Die liggeld of haven
geld eist, maar ook graag gastheer is. Vandaag gaan we op
bezoek in Sint-Annaland.
/V
Toeval bestaat niet. Maar het was toch wel een merkwaardige samen
loop van omstandigheden. De eerste reptielenfoto's waren nog maar net
binnen, of we ontvingen het bericht dat er in Hoedekenskerke een cobra
uit een terrarium was ontsnapt. Nee, dat was niet omdat de eigenaar
een foto van zijn slang wilde maken om naar de krant te sturen. Helaas,
want die zouden we zeker bij de selectie op deze pagina hebben gezet.
Nu doen we het met salamanders en een gekko. En een reptiel in de Vlin
dertuin. Ook bijzonder.
Voor volgende week woensdag 22 mei doen we weer eens een beroep
op de weergoden. Wat dacht u namelijk van U en Uw TERRAS. Wie niet
al te kouwelijk is aangelegd heeft toch echt al volop kans om in de bui-
tenlucht te eten en te drinken. Maakt u daar nou maar een mooie foto
(minimaal 1 MB, 200 dpi) van, en mail die naar buiten@pzc.nl, voor
maandag 20 mei. Het mogen foto's zijn van uw eigen terras, of van eet-
en drinkgelegenheden waar uw bestelling wordt geserveerd.
VOLGENDE WEEK: U EN UW TERRAS
Stuur uw foto('s) voor maandag naar buiten@pzc.nl
Liever niet die gekko op de deur van mijn
hotelkamer, maar hij eet wel de muggen op.
Cerda van der Meer
Ik houd geen reptielen in huis, maar was op bezoek in de
Vlindertuin.
Ine Cijvat-Bravenboer, Oost-Souburg
tr
v
Jachthaven Sint-Annaland
heeft Gijs als mascotte
n clubhuis Buutengaets van de
jachthaven van Sint-Annaland
lijkt het alsof je op volle zee bent.
De enorme ramen liggen schuin
naar binnen, als in de stuurhut
van een schip. Je hebt het idee dat
het water van de Oosterschelde
zo onder je tafeltje door loopt. „Daar is
de Krabbenkreek", wijst havenmeester
Cees Smits (63). „En zie je die moor
ings, die gele ankerboeitjes? 's Zomers
liggen ze vol. Vanaf daar stappen de
mensen met hun kinderen in een rub
berbootje naar de zandplaat om te spe
len. Ze hebben de tijd van hun leven."
Cees was in 1976 helemaal uitgekeken
op zijn baan in de techniek. Van de ene
op de andere dag kocht hij een binnen
schip en ging met zijn vrouw varen.
„Het mooiste beroep dat er is. Ie bent ei
gen baas en je komt overal. Na een half
jaar voeren we op Frankrijk. De natuur
daar is zo mooi. Sommige plekken lij
ken een museum. Alsof de tijd er stil
staat."
Toch ging Cees na zijn avontuur op Ne
derlandse, Belgische en Franse binnen
wateren weer aan de wal. Zijn dochter
tje was drie en moest bijna naar school.
Omdat zijn voormalige werkgever zat te
springen om personeel, belandde hij
weer in zijn oude baan. Maar het bloed
kroop waar het niet gaan kon. Naast
zijn werk bouwde Cees van het casco
Inmiddels is Cees havenmeester in
Sint-Annaland, Stavenisse en voor een
aantal ligplaatsen in Tholen en Sint Phi-
lipsland. Het werk in de haven van
Sint-Annaland doet hij sinds tien jaar
als ZZP-er, een bijzondere constructie.
„Ik pacht een deel van de haven van de
watersportvereniging. Samen met mijn
dochter Diana heb ik een vof. Wij in
nen de liggelden van de passanten. De
contributie van de leden is voor de vere
niging. Daarnaast heb ik een klusbe
drijf. Ik schilder bootjes en bouw appa
ratuur in. In de winter voer ik onder
houdswerkzaamheden uit voor de
club."
De havenmeester denkt dat het unieke
aan de jachthaven in Sint-Annaland is
dat de schippers altijd het ruime sop
kunnen kiezen zonder rekening te moe
ten houden met sluizen en bruggen. En
door Elian van 't Westeinde
Cees is inmiddels ook havenmeester van Stavenisse (foto) en voor een aantal ligplaatsen
in Tholen en Sint Philipsland.
van een sleepboot een schip waarop hij
sportvissers meenam de Oosterschelde
op. Eerst in de weekenden en de vakan
ties. Later ook op doordeweekse dagen.
De klandizie groeide gestaag zodat Cees
zijn vaste baan kon opgeven. In 1992
werd hij naast schipper ook nog partti
me havenmeester in Sint-Annaland. Vol
gens hem stelde dat werk toen nog niet
zo gek veel voor. „Overdag gingen we
vissen. Als je dan om een uur of vijf te
rugkeerde dan kwam het voor dat er
één passant lag. Die ging je dan een
plekje geven, je rekende af en dan was
het weer gepiept. Alleen in de zomerva
kantie was er redelijk wat werk. Dat is
tegenwoordig wel wat anders. Nu heb
ik om tien uur al passanten en dat loopt
een hele dag door. In de vakantieperio
de zitten we aan honderd per dag."
