The Doors
MEDIA 21
Het tv-succes kan niet op voor Tijl Beckand, die nu te zien is in
een nieuw seizoen De jongens tegen de meisjesMaar vrijwel niets
is zo relatief als televisie. „Als je met voetbal drie keer op rij
verliest, wordt de trainer ontslagen. Met tv werkt het net zo."
ZATERDAG 11 MEI 2013
door Jan van Mullem
Er zijn films waarover je
eigenlijk niet zou moe
ten schrijven - te kunst
zinnig, te visueel of te
indringend. Die films
moet je gewoon beleven. In het
geval van The Doors (1992) is dat
een lust voor het oog én het oor.
Lust. Dat woord kan in deze con
text alleen worden gebruikt door
een liefhebber. Anderen noemen
het een tijdsbeeld, een psychede
lische trip of zelfs een aaneen
schakeling van pure chaos. Jim
Morrison (1943-1971), zanger van
The Doors en in de gelijknamige
film van regisseur Oliver Stone
weergaloos neergezet door Val
Kilmer, zou er niet wakker van
hebben gelegen. De zanger met
zinneprikkelende bijnamen als
The lizard king en Mr. Mojo risin'
(anagram) was niet vies van een
beetje controverse, schroomde
niet de boel 'op te schudden'. Ze
ker later in zijn carrière, toen
drugs en drank een grote rol in
zijn leven speelden, was Jim Mor
rison een vat vol tegenstellingen:
ongrijpbaar en egocentrisch, poë
tisch en romantisch.
Stone zoomt in zijn visie op het
levenverhaal van Jim Morrison -
op de dvd-hoes omschreven als
Teruggespoeld
Val Kilmer als Jim Morisson, Meg
Ryan als vriendin in The Doors.
een 'hypnotische filmbiografie' -
in op de opkomst en neergang
van The Doors in het algemeen
en Morisson in het bijzonder. Dat
lijkt een flinke tijdspanne, maar
in werkelijkheid zijn het hooguit
vier jaren. Van 1967, de eerste suc
cesvolle concerten in de Whiskey
a Go-Go Bar, tot en met 1970, als
Morrison door overmatig drank
gebruik al lang uit zijn 'handels
merk' - strakke leren broek - is
geknapt en zijn kwajongensach
tige uiterlijk achter een dikke
houthakkersbaard schuilgaat.
Bij beelden van Morrison als kind
beperkt Stone zich tot één shot:
New Mexico 1949, de jonge Jim
zit bij zijn ouders achterin de au
to en is getuige van een ongeval
waarbij een sjamaan is aangere
den. De navajo komt later vaker
in beeld; zo staat (beter: zweeft)
hij naast Jim bij een van zijn laat
ste optredens en kijkt hij toe bij
de talrijke drugs- en drankuitspat
tingen. Zelf was de zanger niet
bang voor de dood. Hij was er
door geobsedeerd, prent Stone
zijn publiek in, zelfs benieuwd
naar Het Moment. Zo zou Mor
rison in 1970, kort na het overlij
den van geestverwanten Janis Jop-
lin en Jimi Hendrix, tegen vrien
den in een bar hebben gezegd:
'Jullie drinken met nummer drie'.
Dat laatste moment komt op 3 ju
li 1971. Morrison woont in Parijs,
om te schrijven en een celstraf te
ontlopen wegens het tonen van
zijn penis tijdens een concert.
Zijn vriendin Pamela, gespeeld
door Meg Ryan, treft hem leven
loos aan in de badkuip en vraagt
zich af: 'Did you enjoy it when it
came, Jim? Just like you said?'
Tijl Beckand is
onvermoeibaar
door Monique Brandt
Het is nu al een druk televi
siejaar voor Tijl Beckand,
met De grote improvisatie
show én zijn gelauwerde
klassieke muziekprogram
ma De Tiende van Tijl bij de
Avro. En natuurlijk niet te
vergeten: een nieuw seizoen van De jon
gens tegen de meisjes, waarin de verschillen
tussen 'hem' en 'haar' komisch worden be
licht door de teamaanvoerders Beckand en
Chantal Janzen.
Volgens Beckand heeft het programma dit
derde seizoen een behoorlijke stap ge
maakt. „Het leuke is dat Chantal en ik el
kaar in het eerste seizoen helemaal niet
kenden. We hadden elkaar ooit eens ge
sproken, maar dat was het wel. Dan is het
een kwestie van aftasten, je bent in het be
gin vooral 'beleefd' tegen elkaar. Nu weten
we waar eikaars kracht ligt, je kunt meer
tegen elkaar zeggen. We zijn nu echt een
strijdend duo."
Het geheime wapen achter het program
ma is - behalve de herkenbaarheid - wat
Beckand betreft in ieder geval Chantal Jan
zen. „Zij is iemand die grote drommen kij
kers trekt. Bovendien kun je op dit mo
ment nergens beter zitten dan bij RTL 4
om half negen op de zaterdagavond. De
zender is gewoon heel belangrijk. Je kan
nog zo'n goed product hebben, als het in
de verkeerde etalage ligt, verkoopt het
niet. Als dit programma op SBS werd uitge
zonden, moesten we het nog maar afwach
ten. En waardoor dat komt? Het zijn golfbe
wegingen. Morgen kan het afgelopen zijn
met je succes. In mijn schooltijd in Den
Haag had je op het Noordeinde een kroeg
waar op vrijdag ie-der-een heen ging. Het
was daar in het weekeinde bezaaid met
fietsen. Opeens was het voorbij. Wat dat
betreft, werkt het bij tv precies zo."
Met weer een geslaagd programma achter
zijn naam, lijkt het succes niet op te
kunnen voor Beckand, die sinds
2010 ook voor RTL werkt. Maar
als 'calculerend presentator' en
producent - hij is eigenaar van
het bedrijf Night of comedy,
dat onder meer De Tiende van
Tijl produceert - laat hij zich ze
ker niet gek maken door de aan
houdend hoge kijkcijfers. „Tele
visie is net als voetbal: je ver
liest drie keer op rij en de trai
ner wordt ontslagen. Dat suc
ces aanhoudt, is allerminst een
gegeven. Ik ben altijd bezig
met: what's next!"
Voorlopig weet hij wel wat
komt, met een propvolle agenda,
die is ingevuld tot 2015. „Het is
niet dat het morgen stopt, dat
weet ik wel. Ik heb plannen ge
noeg: een boek over klassieke mu
ziek, een theatershow rond De Tien
de van Tijl en een comedy bedenken
met Ruben van der Meer. Kijk, als je
ervan uit gaat; dat De grote improvisa
tieshow een levensduur van een jaar of
vijf heeft, moet je op een gegeven mo
ment gaan bedenken: wat wordt de op
volger?"
Nog tot 8 juni trekt Beckand met zijn ko
mische team het land in voor de theater-
versie van De grote improvisatieshow. „Het
is echt een vriendenclub. Als we het busje
instappen om het land in te gaan, voelt het
alsof we een potje gaan voetballen.
De jongens tegen de meisjes. Elke zaterdag op
RTL 4, 20.30 uur.
reageren?
^p/ media@depersdienst.nl
