Fusie van ziekenhuizen roept altijd emoties op
Veel meer
Polen in
Duitsland
'Patiënt niet betaald om reclame te maken voor medicijn'
IN HET NIEUWS 3
Homoseksuele
leraar wordt
beter beschermd
WOENSDAG 8 MEI 2013
OSS - Ziekenhuisfusies zijn zeer be
laden processen. Vraag het
oud-wethouder Henk van Gerven
uit Oss. Die weigerde naar de ope
ning van het nieuwe ziekenhuis
Bernhoven te gaan. Dat staat name
lijk niet in Oss, maar in het veel
kleinere Uden. Een beperkte reisaf
stand, maar toch.
Of vraag het specialist Olaf van
Aubel van het Franciscus Zieken
huis in Roosendaal. Die verzet
zich openlijk tegen het samen
gaan van 'zijn' ziekenhuis met dat
van Bergen op' Zoom, goed tien ki
lometer verderop.
Toch lijken de meeste fusies niet
tegen te houden. Ten minste acht
tien ziekenhuizen zijn momen
teel in fusieprocessen verwikkeld.
In grote steden - Amsterdam, Rot
terdam, Den Haag -maar ook in
meer afgelegen gebieden in Gro
ningen, Friesland, Zuid-Limburg
of West-Brabant. Twee jaar gele
den besloten zorgverzekeraars,
ziekenhuizen en het ministerie
van Volksgezondheid tot een her
structurering van de zorgsector,
om tot een noodzakelijke kosten
reductie te komen. Sindsdien zijn
al enkele fusies werkelijkheid ge
worden, andere zijn in voorberei
ding. De Nederlandse Vereniging
van Ziekenhuizen (NVZ) wijst er
op dat fusies kunnen leiden tot
meer doelmatigheid en uiteinde
lijk ook tot een verbetering van
de kwaliteit van de zorg. Al vindt
NVZ-voorzitter Yvonne van Rooij
dat de processen wel zorgvuldig
moeten verlopen: „Alle stappen
moeten weloverwogen en goed
onderbouwd worden gezet. Per re
gio kan de situatie verschillen.
Als een afdeling intensive care ver
dwijnt, kun je dan nog alle ande
re functies in een ziekenhuis
handhaven? In het verleden is bij
voorbeeld gekeken naar een ande
re opzet van de geboortezorg,
maar daar zijn we uiteindelijk
niet uitgekomen. De NVZ wil
niet per se minder, maar wel ande
re ziekenhuizen. Daar kijken we
nu naar."
De praktijk leert dat patiënten
zich aanpassen aan een verande
rend zorgaanbod. Dat ervaren ze
dagelijks in het een goede maand
geleden geopende Bernhoven Zie
kenhuis in Uden, dat twee verou
derde ziekenhuizen vervangt, die
van Veghel en Oss. Een woord
voerder: „We krijgen opmerkin
gen van patiënten uit Oss. Dat
hadden we ook verwacht. Terwijl
ze voor polibezoeken voor een
aantal specialismen al in hun ei
gen woonplaats terecht kunnen.
Toch zijn mensen er sentimenteel
over. Al verdwijnt dat snel als ze
eenmaal hier geweest zijn. Want
dan zien ze dat de gebouwen in
Oss toch wel gedateerd waren."
wiesbaden - Vorig jaar hebben
zich 1,08 miljoen buitenlanders in
Duitsland gevestigd. Dat is 13 pro
cent meer dan in 2011 en het
grootste aantal sinds 1995, meldde
gisteren het Duitse bureau voor
de statistiek.
De meesten, 765.000 mensen,
kwamen uit Europa, vooral uit
het oosten en zuiden van het con
tinent.
Polen vormden vorig jaar de
grootste groep met 176.000 immi
granten, gevolgd door 116.000 Roe
meense en 58.500 Bulgaarse mi
granten. Duitse gemeenten die lij
den onder de toevloed van met
name arme mensen uit Bulgarije
en Roemenië, hebben eerder dit
jaar om extra bijstand gevraagd.
De grootste stijgingen zijn overi
gens te zien bij de toestroom van
mensen uit Zuid-Europese lan
den die zwaar onder de schulden
crisis lijden, zoals Griekenland,
Spanje, Portugal en Italië.
De Nederlandse emigratie naar
Duitsland was erg bescheiden
met 9988 migranten, slechts 205
meer dan in 2011.
den haag - Scholen mogen lera
ren straks niet meer ontslaan of
weigeren omdat ze homoseksueel
zijn.
D66 heeft gisteren met WD,
PvdA, SP en GroenLinks een wets
voorstel ingediend dat een einde
maakt aan mogelijke discrimina
tie van homoseksuele leraren.
Scholen voor bijzonder onderwijs
mogen geen medewerkers ont
slaan of weigeren op grond van
het 'enkele feit' dat iemand open
lijk homo is of een homoseksuele
relatie heeft, maar wel als er 'bijko
mende omstandigheden' zijn. In
de praktijk leidt dat tot proble
men, op met name orthodox
christelijke of islamitische scho
len.
Het wetsvoorstel kan rekenen op
een meerderheid in de Tweede en
de Eerste Kamer.
door Wilma de Cort
varsseveld - Terwijl ze het ge
sprek op haar mobieltje beant
woordt, klinkt op de achtergrond
alweer de vaste telefoon. „Even
geen reactie", zegt Maryze Schone-
veld-Van der Linden. Voor een
vrouw die de halve wereld rond
reist voor lezingen over haar zeldza
me spierziekte is de Achterhoekse
ditmaal kort van stof.
Schoneveld is in België in op
spraak geraakt. Ze heeft bevor
derd dat er publiciteit kwam over
een 7-jarig jongetje dat net als zij
een zeldzame ziekte heeft, zij het
een andere dan zijzelf.
De media-aandacht moest druk
zetten op de Belgische overheid.
Die boog zich over een intern ad
vies om de vergoeding van het pe
perdure medicijn te staken. De
ouders van het jongetje wisten
niet dat Alexion, de fabrikant van
het geneesmiddel, achter de me
diacampagne zat en dat Schone
veld tussenpersoon was.
In de Belgische pers werd gerept
over 'opgezet spel' en de ouders
hielden er een bijsmaak aan over.
Schoneveld heeft in Varsseveld
een consultancy-bedrijf in 'pre-
Patiëntenorganisaties
mogen geen reclame
maken voor medicijnen,
dat is in Europa verboden
ventieve gezondheid en zorg, pre
sentaties op internationale con
gressen en het schrijven van medi
sche voorlichtingsbrochures'.
Ze is in Nederland veel in de pers
geweest om er voor te pleiten dat
het medicijn voor haar zeldzame
spierziekte Van Pompe, hier ver
goed blijft. Door de Belgische
kwestie zijn vragen gerezen over
de banden van Schoneveld met
Genzyme, de fabrikant van dat
medicijn. Genzyme erkent dat
Door de Belgische kwestie
zijn vragen gerezen over de
banden van Schoneveld met
Genzyme, medicijnfabrikant
Schoneveld geld heeft gekregen
voor 'bedrijfsmatige activiteiten',
zoals het informeren van nieuw
personeel en meewerken aan een
boekje. Maar ze is niet betaald om
in de pers voor vergoeding van
het medicijn te pleiten, aldus Gen
zyme. „Een patiëntenverhaal zal
altijd vanuit de patiënt zelf ko
men. We betalen hier nooit
voor", aldus Genzyme.
Wettelijk mag Schoneveld geen
reclame maken voor receptgenees
middelen. „Informatie geven
mag, reclame maken niet. Maar
soms is het lastig de scheidslijn te
trekken", zegt Janine Galjaard van
de stichting CGR, die geneesmid
delenreclame in banen leidt. Far
maceutische bedrijven en beroeps
beoefenaars hebben gedragsregels
opgesteld, maar patiëntenorgani
saties hebben die niet getekend.
Dit neemt niet weg dat ook zij
geen reclame voor medicijnen mo
gen maken, dat is in Europa verbo
den. „Het betekent dat de informa
tie die je geeft, evenwichtig moet
zijn, niet sturend. Dus niet één
medicijn noemen, als er ook ande
re behandelmogelijkheden zijn.
Alleen is de vraag of er voor deze
ziektes meer medicijnen zijn."
Galjaard zegt dat patiëntenorgani
saties voor geld vaker zijn aange
wezen op bedrijven omdat er bij
de overheid weinig te halen valt.
„Ze hebben geld nodig om voor
hun belangen op te komen." Vol
strekte 'transparantie' over de
band is wel vereist. „Mensen kun
nen informatie dan beter wegen."
