Noorse vissers zagen
de Warnow op 20 april
14 ZEELAND
BEVRIJDINGSFESTIVAL
Berger Kees Muller schiet met
privéjacht lek motorjacht te hulp
Je kon over de
hoofden
lopen in de
Vlissingse
binnenstad.
Zeeland vierde
EP
maandag
Overleg en
compromis hebben
bijgedragen aan
een duurzame
vrede in Europa
MIDDELBURG - Noorse vissers heb
ben de vermiste Nederlandse boot
Warnow - met daarop Middelbur
ger Peter van Liere - op 20 april
nog gezien in een fjord vlakbij de
Noorse plaats Bergen.
Dat is drie dagen nadat het schip
voor het laatst werd gesignaleerd.
Volgens een woordvoerder van de
Nederlandse kustwacht, die con
tact houdt met de Noorse autori
teiten over de zoektocht, zagen de
vissers de boot vanaf de kant. „Ze
vonden het nogal een opvallend
bootje, en hebben het daarom ont
houden. Ze hebben zich nu ge
meld bij de Noorse politie."
De tip van de vissers geeft hoop
op een goede afloop, blijkt uit de
reactie van de woordvoerder. „20
april is alweer een tijd geleden,
maar de fjorden zijn nogal onher
bergzaam. De boot kan makkelijk
een hele tijd bij de kust liggen,
zonder dat ze gezien worden."
De Warnow vertrok 17 maart van
uit Schiedam. De acht opvaren
den waren van plan onderweg de
kost te verdienen met het maken
van muziek. Op 23 maart kwam
het schip aan in het Engelse Midd
lesbrough. Daar gingen vijf be
manningsleden van boord. De
overige drie zijn ruim twee we
ken geleden vanuit Schotland ver
trokken naar Noorwegen.
De Noorse politie let vanaf het
land extra op in een poging het
schip en de drie opvarenden te
vinden. De Noorse kustwacht
zoekt niet actief, maar blijft de
scheepvaart in het gebied vragen
om uit te kijken naar de Warnow.
breskens - Rond kwart voor drie
zaterdagmiddag zijn de reddingbo
ten Zeemanshoop uit Breskens en
Winnifred uit Cadzand-Bad uitgeva
ren om een motorjacht dat water
maakte te helpen.
Het Belgische jacht Sirma, met
acht mensen aan boord lag in het
ankergebied Wielingen-Noord en
kampte met een lek. Kees Muller
van sleep- en bergingsbedrijf Mul
traship in Terneuzen, was toeval
lig met zijn privéjacht Grand
Slam in de buurt en kwam als eer
ste langszij. Hij zette een pomp
over en wachtte tot de komst van
de reddingboten. Oolc het pa
trouilleschip RWS 78 van Rijks
waterstaat snelde toe. Het jacht is
onder begeleiding van hulpverle
ningsvaartuigen naar de haven
van Breskens gebracht. Daar werd
de Sirma door een kraan uit het
water gehaald. De opvarenden wa
ren ongedeerd.
ledereen danst
Wim Hofman
Het kon niet anders of
ik moest glimlachen
toen ik op de avond
van Koningsdag op
de televisie toevallig Roel van
Duijn zag met zijn brilletje en
zijn alpinopet Hij zong Willem-
pie.
Meteen daarop klonk een pit
tig: Oranje boven! Veel mensen
op het museumplein in Amster
dam zongen mee.
Ik herinnerde me opeens de
eerste keer dat ik het lied hoor
de en zelf zong. Het was in een
tijd dat je dat liedje niet mocht
zingen, maar mijn moeder leer
de het mijn broer en mij toch.
De woorden waren niet moei
lijk.
Ze gaf ons een geschrapt wor
teltje en dan liepen we rond,
staken het worteltje de hoogte
in en zongen: Oranje boven! Le
ve de koningin! Zo werden we
door haar pro-Oranje en an
ti-Duits opgevoed.
Op een zonnige dag speelden
mijn broer en ik met onze
schepjes voor het huis waar we
toen woonden. Voor het huis
stonden een paar leilinden en
daaronder lag grijs zand. Een
Duitse auto met open dak reed
voorbij. Een Duitse militair aan
het stuur, naast hem een blon
de vrouw. Mijn broer gooide op
eens een schep stoffig zand
naar de auto. Die stopte ogen
blikkelijk, de man stapte uit.
Mijn broer ging hard rennen en
verstopte zich in huis achter
een gordijn. De man liep hem
na en gaf mijn moeder een uit
brander.
Ze was erg verontwaardigd en
ook bang.
Bepaalde Duitsers waren nogal
autoritair.
Waarschijnlijk werd ze echter
daardoor des te meer Oranjege
zind. Later plakte ze een trouw
foto van prinses Juliana en
prins Bernhard en van de prin
sesjes Beatrix en Irene in haar
fotoalbum. Alsof ze familiele
den waren.
Ze had altijd hoge achting voor
koningin Wilhelmina, die in
haar ogen het land had gered.
Bij de bevrijding maakte ze van
latjes de letter W en daar liep
ik mee in een optocht. Het ding
was bedoeld als de W van Wil
helmina, maar was natuurlijk
ook wel een beetje mijn letter.
Mijn moeder noemde me ech
ter nooit Willempie.
Voor meer columns: www.pzc.nl/columns
Kinderen dansen op het dans- en doeplein, dat er dit jaar voor het eerst de vrijheid.
was. foto Ruben Oreel
Paul Scheffer: waak
door Ernst Jan Rozendaal
vlissingen - Schrijver en hoogle
raar Paul Scheffer stond zondag
bij het uitspreken van de Van
Randwijklezing in de Sint Ja-
cobskerk in Vlissingen stil bij wat
hij noemde 'de afgewende blik'.
In een poging zijn neutraliteit te
bewaren hield Nederland zich in
de aanloop naar de Tweede We
reldoorlog afzijdig van de dreigen
de internationale politiek. Met als
gevolg dat de Duitsers volgens
Scheffer in mei 1940 'een bevol
king aantroffen zonder zelfbe
wustzijn, die als een slaapwande
laar het geweld tegemoet was ge
treden. Men suste zich in slaap of
zoals Abel Herzberg schreef: een
beetje biddend en een heleboel
hopend, met een kloppend hart
en gesloten ogen.'
Aan de hand van het leven van
zijn grootvader Herman Wolf
schetste Scheffer haarscherp hoe
desastreus zo'n houding van afzij
digheid kan uitpakken. In 1933
was Wolf mede-oprichter van het
Nederlandsch Comité van Kunste
naars en Intellectuelen voor den
strijd tegen de Duitse terreur. Tot
afgrijzen van minister-president
Colijn, die vond dat ambtenaren
zich moesten onthouden van ac
ties tegen een bevriende staat.
Nog in 1940 reageerden Neder
landse kranten buitengewoon fel
op Winston Churchill, die de Ne
derlandse neutraliteit bekritiseer
de door te stellen dat men blijk
baar dacht dat als je de krokodil
maar genoeg voert, hij jou als laat
ste zal opeten.
Speurend naar het verleden van
zijn grootvader, kwam Scheffer
documenten tegen waaruit blijkt
hoe de Nederlandse ambtenarij
het de Duitse bezetters gemakke
lijk maakte. Het tweeluik van be
zetting én verzet dekt de werkelij
ke toedracht niet, aldus Scheffer.
„De oorlogsjaren zijn goeddeels
getekend door lijfsbehoud of wat
ooit scherp is omschreven als een
Paul Scheffer
door Cornelleke Blok
vlissingen - Het kan niet anders
of heel veel Zeeuwen zitten van
daag met een roodverbrand ge
zicht en lichte hoofdpijn op kan
toor of op school. Het Bevrijdings
festival op het Bellamypark, het
Arsenaalplein en het Dijktheater
was zondag één groot feest: het
was druk en gezellig. En de zon,
die scheen onafgebroken.
Het#is nog maar net één uur ge
weest als de eerste bezoekers uit
bundig dansen op het Bel
lamypark. Rapper Dio, die als Am
bassadeur van de Vrijheid het he
le land over vliegt met een heli
kopter, heeft geen enkele moeite
om de voetjes van de vloer te krij
gen. Sterker nog: hij krijgt het
voor elkaar om honderden men
sen met hun kont op het plaveisel
te laten zitten en arm in arm over
het plein te laten hossen. Bij de
dranghekken vooraan staan voor
al tienermeiden, maar zelfs de he
ren met grijs haar daarachter kun
nen niet stil blijven staan en ste
ken weifelend hun armen in de
lucht.
Even later zijn de blikken gericht
op een groep leerlingen uit dans-
klassen van het Scheldemond Col
lege in Vlissingen. De jongeren
dansen op het Bellamypark om
aandacht te vragen voor kinderen
I Could Float Here Forever trapte
af op de Sena Talent Stage.
