Het Lee uwe rt je
I
Zomerseizoen opent met een echte
i
I
18 ZEELAND
zeeland
in de
vorige
eeuw
CONCERTSERIE
Met het concert
'Storie di Napoli'
werd gistermiddag
in Veere het
zomerprogramma
van MuziekPodium
Zeeland ingezet.
Dit is zonder
twijfel een van de
mooiste
concertlocaties in
den lande."
EP
Een nieuwe opgave uit de collectie kaarten en foto's van Hans
Lindenbergh. Onze vraag: waar is de foto genomen? We zijn be
nieuwd naar de locatie en lezen graag anekdotes of verhalen over
deze plek. Stuur uw oplossing naar:redactie@pzc.nl of stuur een
brief naar de PZC, postbus 91, 4330 AB Middelburg. Drie inzen
ders van goede antwoorden ontvangen een waardebon.
Een heel gemakkelijke
raadkaartü" vindt Ina
Walhout - de Meulmees-
ter. En ze heeft gelijk. De
Lionstraat (of Leon-
straat) werd deze keer wel door
heel veel inzenders herkend en
bijna iedereen wist ook de oude
Arnemuidse naam te noemen:
'het Leeuwertje'.
Kees Stevense schrijft dat de
Lionstraat, Leonstraat of Het
Leeuwertje vermoedelijk is ver
noemd naar Jan Leeuwen, die
lang geleden in die straat een
brouwerij dreef.
Ook de gereformeerde kerk werd
door veel mensen herkend. In de
oorlog deed het gebouw dienst
als schoollokaal. Het werd in
1968 gesloopt.
„Van de Lionstraat van de foto is
niets meer over", schrijft Sien
van Belzen -Schuit. „Het is nu
een straat met mooie, moderne
huizen en op de plaats van de
kerk staat nu het clubhuis van de
duivenvereniging Voorwaarts".
Alle grootouders van Lieven van
Belzen woonden in de straat.
Zijn opa Grootjans stond bekend
als 'Sterke Kees', opa, Van Belzen
had als bijnaam Lieven Meinard.
„Het leuke aan deze foto is dat
waar de vrouw bij de voordeur
staat het ouderlijk huis is van
mijn vader." Ad Poortvliet her
kent familie op de foto. „De
vrouw is zeer waarschijnlijk de
oma van mijn vader."
Ook F. Poortvliet herkent de
vrouw in de deuropening. Het is
zijn oma, Mevrouw Bliek. Hij
weet zich te herinneren dat in
1926 Wilhelmina de straat be
zocht nadat er Arnemuidse vis
sers verdronken waren.
Ina Walhout - de Meulmeester
herinnert zich dat de straat vroe
ger uitkwam op de Westdijk-
straat en daarom flink omhoog
liep. Nu komt de Lionstraat uit
op de Burgemeester Hackstraat.
„Op de foto kun je niet zien dat
de straat behoorlijk hellend af
loopt naar beneden schrijft
Hanny Dekker- van de Gruiter:
„Als kinderen hadden we daar
het grootste plezier als het ge
sneeuwd had en wij met de sleet
je naar beneden gingen."
De winnaars zijn: Sien van Belzen -
Schuit, Arnemuiden; F. Poortvliet,
Kleverskerke/Arnemuiden; Lieven van
Belzen, Middelburg.
Klankrijke zomer
VEERE - „Je moet nooit te vroeg
pieken, zo wordt beweerd, maar
met dit openingsconcert van het
zomerseizoen in Veere, lijkt dat
wel enigszins het geval: Marco
Beasley is nu eenmaal uniek in
zijn soort, met niets en niemand
te vergelijken." Die uitspraak
deed directeur Willem Kniknie
van MuziekPodium Zeeland
(MPZ) al voorafgaand aan het eer
ste concert van het zomerpro
gramma.
Enthousiasme is Kniknie niet
vreemd. Hij lijkt over de hele mu-
ziekzomer euforisch. „Het is elk
jaar weer een terugkerend genoe
gen, wanneer het voorjaar aan
breekt en MuziekPodium Zeeland
zijn programmering in de Grote
Kerk Veere, het eigenlijke domici
lie van het podium, herneemt tot
aan het eind van de zomer. Dit is
zonder twijfel een van de mooiste
concertlocaties in den lande, op
een plek waar het woord 'schilder
achtig' nog voor te kort schiet."
In de zomerserie wordt uitge
breid gegrasduind in de klassieke
canon in al haar variaties en ver
schijningsvormen. Rijp en groen
komen aan bod, dus grote en ge
vestigde namen, maar ook aan
stormend talent. Tot die grote na
men behoren meesterpianisten
als Cyprien Katsaris (14 juli) en
Ronald Brautigam (18 augustus).
Ook de programmering van aan
stormend talent maakt nieuwsgie
rig: Simoens Trio (9 juni), Lisa Ja
cobs (7 juli), Trio Mondrian (22
september), Dinara Klinton (15
september), Hannes Minnaar (16
juni) en het Busch Ensemble met
Mathieu van Bellen (25 augustus).
„Met de twee laatstgenoemden
I De Italiaanse tenor Marco Beasley opende gistermiddag met ensemble Accordon^
Zeealand.
dient zich ook duidelijk een
Zeeuws element aan", benadrukt
Kniknie. Danzij de gestage en nog
immer groeiende publieke belang
stelling zegt hij, crisis of geen cri
sis, de toekomst voor MuziekPo
dium Zeeland met enig vertrou
wen tegemoet te zien.
Ook het Zeeuws Orkest doet in
haar korte zomerconcert-tour de
Grote Kerk Veere aan, op vrijdag
28 juni. Dit keer samen met de Ko
ninklijke Oratoriumvereniging
Middelburg. Onder leiding van di
rigent Joan Berkhemer brengen
zij werken van Verdi, Rossini,
Mascagni en Puccini. Solisten hier
bij zijn: Francis van Broekhuizen
(sopraan) en Willem de Vries (ba
riton).
Een kleine week eerder, op zater
dag 22 juni, is het de beurt aan
het Zeeuws Jeugd Orkest en het
Zeeuws Studenten Orkest onder
leiding van dirigent Carlo Nabbe.
Zij manifesteren zich met compo
sities van Bach, Corelli, Mozart,
Dvorak en Viotti. De Grote Kerk
Veere is dit jaar ook een van de lo
caties voor een van de drie grote
producties van het Zeeland Nazo
merfestival. Van zondag 1 t/m vrij
dag 6 september is hier de mu
ziektheatervoorstelling Escorial
van Michel de Ghelderode te
zien.
Theatermaker Josse de Pauw is al
jarenlang geboeid door de Bel
gische schrijver Michel de Ghel-
Willem Kniknie, directeur MPZ
RECENSIE
door Jeanette Vergouwen
Organisaties van festi
vals en concertseries
kunnen, wat mij be
treft niet vroeg genoeg
pieken. Het zomerprogramma
van Muziek Podium Zeeland be
gon met een echte klapper. Een
optreden van Beasley is altijd
spannend. Hij staat boven de tech
niek en voelt haarfijn de sfeer, het
publiek en de ruimte aan. Hij
speelt met deze gegevens en
maakt dan samen met zijn zielsge-
noot Guido Morini (beiden lid
van Accordone) muziek. En dat
bedoel ik letterlijk. Het lijkt of de
muziek die zij vertolken als het
ware op het moment zelf gecom
poneerd wordt.
Beasley staat, zijn lichaam straalt
muziek uit en het lijkt allemaal
moeiteloos te gaan. Hij gebruikt
zijn speciale hoge tenorstem puur
natuur. Hij declameert, zingt,
klaagt en jubelt. Hij zingt vaak sot-
to voce en alles puur op adem. Hij
maakt alleen gebruik van zijn na
tuurlijke vibrato en forceert nooit.
Dat maakt zijn vertolkingen juist
zo spannend, soms ontroerend
mooi, soms cynisch fel soms hu
morvol. Alle tonen worden ge
bracht met een perfecte adem
steun en omdat zijn dictie goed is
en hij ook veel aandacht schenkt
aan details word je als toeschou
wer volledig meegezogen in de
wereld van de muziek. Wat de uit
voering subliem maakte was ook
te danken aan de geweldige bijdra
ge van Guido Morini. Zijn begelei
ding, zowel op klavecimbel als op
piano, was verfrissend en muzi
kaal. Zoals hij sommige tussenspe
len bracht o.a. in Serenata) en de
20ste eeuwse liederen inleidde,
was heel bijzonder, ludiek, sub
tiel en vooral heel knap.
Het programma 'Storie di Napoli'
was een uitstap naar Napels. Lie
deren uit de 16de eeuw, maar ook
vocale pareltjes uit de 20ste eeuw.
Beasley vertelde met stralende
ogen en kleine gebaren van de lin
kerhand, gebeurtenissen die in
Napels plaatsvonden.
De afwisseling in stijl en sfeer
was groot, de voordracht tijdens
'In galera li pannettieri' uit 1570
was verrassend. De twee musici
marcheerden al zingend door het
publiek. In 'Cicerenella mia'
mocht het publiek zelf een zinne-
